สุดพิศวาส

ตอนที่ 13 ไม่อาจรักไม่อาจรู้

ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตู เซเนียก้าวออกมา หยุดยืนด้านหน้า แล้วจับลูกบิดเปิดออก คิดว่าคงไม่ใช่เจ้าของห้องแน่นอน เพราะเขาไม่มีวันเคาะประตู แง้มมันออก เห็นสาวใช้หน้าตาคุ้นเคยยืนอยู่

“มีอะไรเหรอ” เธอเอ่ยถาม

“คุณท่านให้มาตามไปทานอาหารค่ะ”

ริมฝีปากเม้มสนิท ถ้าประท้วง ไม่ยอมทำตาม ก็คงต้องเจอแบบก่อนหน้าอีกแน่ เธอไม่ควรทำตัวดื้อดึง ต้องให้ดีทริสไว้ใจอีกครั้ง แทรกกายออก แล้วปิดประตูลงตามเดิม ก้าวตามสาวใช้ลงมาด้านล่าง ห้องอาหารเห็นเขารออยู่ก่อนแล้ว หย่อนกายตรงข้าม ภายในคฤหาสน์หลังนี้ ไม่มีใครร่วมโต๊ะ นอกจากเธอและเขา

อาหารถูกนำมาวางไว้ ทุกคนพากันหลบออกไปยืนห่าง เพื่อเฝ้าดูเจ้านาย เซเนียตักอาหารใส่ปาก ต่อให้มันอร่อยแค่ไหนก็เถอะ ความรู้สึกขุ่นเคืองใจต่อดีทริส นับวันยิ่งมากมาย พยายามเก็บซ่อนความเจ็บปวดเอาไว้ ไม่อยากเผชิญสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่ดีทริสกลับดึงเธอกลับมาทุกครั้ง ทำไมเขาต้องยุ่งเกี่ยวกับคนที่เธอเกลียดแสนเกลียด อย่างสองแม่ลูกนั้นด้วย ที่ตระกูลตนเองล่มสลาย ก็นับว่าสองคนนั้นมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย ทว่ากลับเรียกร้องอะไรไม่ได้เลย นอกจากยอมรับชะตากรรมแต่โดยดี

ชายหนุ่มเหลือบมอง ดูท่าเซเนียคงรับรู้ ว่าแอนนากับบุตรสาวมาที่นี่ ท่าทางถึงได้แสดงออกว่าไม่พอใจเพียงนี้ แต่เขาเองก็ไม่มีทางเลือกมากนัก เพราะต้องการรู้ความเป็นไป ของสองคนนั้นเหมือนกัน คนที่น่ากลัวหาใช่แอนนา หรือพี่ชาย แต่เป็นตัวอนีเซียมากกว่า

“อาหารถูกปากไหมเซเนีย” เขาเอ่ยถาม เพื่อทำลายความเงียบ เธอหยดมือแล้วช้อนสายตามอง

“อาหารที่นี่รสชาติดีเหมือนเดิม”

คนฟังระบายลมหายใจ ดูเหมือนอารมณ์ยังไม่ดีสักเท่าไหร่

“เดือนหน้าเราจะจัดงานแต่งกัน คุณอยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม หรืออยากไปเลือกของชำรวยด้วยตัวเอง”

เคร้ง!

ช้อนตกลงบนจาน เธอมองคนตรงหน้าแววตาหวาดหวั่น ตั้งใจเข้มแข็งทว่าแท้จริงแล้ว กลับรู้ว่าตนเองอ่อนแอมากเพียงใด

“ทำไม ฉันไม่เข้าใจ ทำไมต้องเร่งงานแต่งระหว่างเราเร็วขนาดนี้ด้วย” เซเนียย้อนถาม น้ำเสียงสั่น

“ไม่เข้าใจได้ยังไงกันเซเนีย เธอน่าจะเข้าใจดีกว่าใคร เพราะเรื่องที่เธอพยายามหนีไปจากฉัน ฉันถึงได้เร่งงานแต่งให้เร็วที่สุด” ดวงตาคมกริบวาววับ “เราจะได้มีทายาทกันเร็ว ๆ ไง!”

“คุณบ้าไปแล้วเหรอดีทริส ฉันไม่เคยคิดมีทายาทกับคุณสักนิด!”

“ทำไมกันล่ะ ผมไม่ดีตรงไหน คนที่เพียบพร้อมขนาดนี้ หาไม่ได้ง่าย ๆ หรอกนะ!”

“แต่ฉันไม่ต้องการคุณ!” หญิงสาวปฏิเสธเสียงแข็ง เพราะรู้ดีว่าในอนาคต ตนเองต้องเจ็บปวด ดีทริสไม่เคยหยุดที่ใคร และเขาไม่ได้รักเธอเลยสักนิด

“ฉันไม่สน!” มือตบลงบนโต๊ะ แววตาแข็งกร้าว “ฉันให้โอกาสเธอหลายครั้งแล้วเซเนีย แล้วตอนนี้ความอดทนของฉันมันหมดลงแล้ว!”

ริมฝีปากบางเม้มสนิท พยายามเก็บความเจ็บแค้นเอาไว้ ต้องสู้ อย่างไรเสียก็ต้องมีทางอื่น ทางที่จะฟื้นฟูตระกูล โดยไม่ต้องพึ่งพิงชายคนนี้ เธอมีทรัพย์สมบัติ ที่แอบซ่อนเอาไว้อยู่

“แล้วอย่าคิดหนีอีก ไม่อย่างนั้น รับรองได้เลยว่าแม่นมของคุณกับสาวใช้ ได้นอนหนาวในคุกใต้ดิน เหมือนเรต้าแน่นอน!” เขาขู่สมทบ ทำเอาคนฟังนิ่งอึ้ง

ร่างบางทิ้งกายลงบนเก้าอี้ น้ำตาคลอ กัดริมฝีปากไม่ให้ตนเองอ่อนแอ ต้องหาทาง มันต้องมีสิ คราวที่แล้วยังหนีได้เลย แต่คราวนี้มองไม่เห็นทางเลย ดีทริสคงไม่ยอมปล่อยให้เจอแม่นมกับบีน่าแน่นอนเลย ควรทำอย่างไรดี เธอไม่มีทางทิ้งคนของตัวเองให้ตกระกำลำบากแน่นอน สุดท้ายแล้ว ก็คงต้องยอมแต่โดยดีใช่ไหม แค่คิดว่าต้องกลายเป็นของเขา มันร้อนรนไปหมด เธอไม่อยากใช้สามีร่วมกับใคร

ลุกจากโต๊ะทานอาหาร สาวเท้าขึ้นชั้นบน ดีทริสเข้าห้องทำงานไปแล้ว และคืนนี้คงเขาคงมานอนด้วย เธอไม่อยากกังวลอีก เพราะอย่างไร ก็หนีไม่พ้นอยู่แล้ว ทิ้งกายลงบนเตียง ทันทีที่เข้าห้องมา คิดถึงพ่อกับแม่สุดหัวใจ ตอนนี้เธอไม่สามารถล้างมลทินให้ครอบครัวได้ ทำให้ทุกคนต้องระหกระเหิน แยกย้ายกันไป เธอจะรวมพวกเขากลับมาอีกครั้งได้หรือเปล่า ได้แค่หวังว่าสักวัน ตนเองคงเข้มแข็งมากพอ ที่จะพาทุกคนกลับมาพร้อมหน้ากันอีกครั้ง

เสียงเปิดประตูแผ่วเบา ติดตามด้วยร่างสูงใหญ่ ก้าวเข้ามาภายใน เซเนียพยายามข่มตาหลับ ไม่กล้าขยับเขยื้อน เกือบตีหนึ่ง เธอกังวล จนนอนไม่ได้เลย ภาวนาให้เขาไม่เข้ามาในห้องนี้ สุดท้ายกลับไม่เป็นอย่างใจคิดเอาเสียเลย เสียงน้ำตกกระทบกระเบื้อง บ่งบอกให้รู้ว่า ดีทริสกำลังอาบน้ำอยู่ ริมฝีปากบางเม้มแน่น หัวใจกำลังเต้นหนักด้วยความหวาดหวั่น

เสียงฝีเท้า เสียงเปิดตู้เสื้อผ้า กลิ่นสบู่หอมอ่อน ๆ ลอยแตะจมูก ยิ่งพาให้ใจหวั่นไหว เซเนียพยายามข่มใจตนเองเอาไว้ ปกติข้างกาย ไม่เคยมีใครนอนเคียงข้างมาก่อน ไม่รู้คืนนี้จะหลับลงหรือเปล่า ฟูกยวบลง คนตัวเล็กยิ่งใจสั่น เขาเอนกายลง ก่อนพลิกกายตะแคง มือเอื้อมโอบเอวบาง รั้งมากอดไว้แนบกาย เซเนียแทบสิ้นสติ เมื่อถูกกระทำเช่นนี้ เธอกัดริมฝีปากเพื่อไม่ให้เสียงเล็ดรอดออกไป ดีทริสโน้มใบหน้า สูดกลิ่นหอมของเรือนผมนุ่ม เซเนียทำเอาเขาแทบคลั่ง สุดท้ายแล้วก็ไม่อาจหักห้ามความต้องการของตัวเองได้เลย

“คุณนี่ ทำเอาผมอยากจะบ้าตายจริง ๆ เลยเซเนีย ไม่รู้ตัวเองเลยหรือไง ว่ากำลังตกอยู่ในอันตราย ถ้าคุณหนีผมไปอีก คราวนี้ผมจะจับคุณปล้ำจริง ๆ ด้วย” เขาเพ้อออกมา กับเรือนผม ทำเอาคนฟังชะงัก ดวงตาไหววูบ

ไม่นานนักได้ยินเสียงลมหายใจสม่ำเสมอ มันหมายความว่ายังไง สิ่งที่ดีทริสพูดออกมา ไม่เข้าใจเลย ตัวเธอกำลังตกอยู่ในอันตรายงั้นเหรอ จากใครกันล่ะ ปกปิดตัวเองขนาดนี้แล้ว ยังมีคนคิดทำร้ายกันอีก เธอไม่มีอะไรให้คนพวกนั้นอีกแล้ว