บทที่ 15
“เพราะเวลาที่ฉันหลับตาลงฉันก็ไม่เห็นคุณอยู่ที่นั่น และถึงฉันจะลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งฉันก็มองไม่เห็นคุณอยู่ดี”
“ตอนนี้ผมอยู่ที่นี่แล้ว...อยู่ที่นี่ในฐานะคนรักของคุณ”
“แต่ว่า...”
จู่ ๆ สีหน้าของหญิงสาวก็เปลี่ยนไป ชิรินเลื่อนมือลงจากใบหน้าของเขาราวกับเธอนึกอะไรขึ้นมาได้ เขายอมสลัดทิ้งความเป็นภูตก็เพื่อเธอ ชิรินส่ายหน้าและมองเขาด้วยแววตากล้าแข็ง
“อิคารัส...คุณกลับไปซะเถอะค่ะ”
“ชิริน” ดวงตาของชายหนุ่มเบิกกว้าง “คุณไม่ดีใจหรอกหรือที่ผมไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาอย่างคุณ”
“ไม่...” เธอส่ายหน้าอีกครั้ง “โชคชะตาไม่ได้ให้เราเกิดมาคู่กัน คุณกำลังฝืนโชคชะตาทั้งของตัวเองและของฉัน กลับไปซะ กลับไปที่ป่าวิสต์แมน ที่อยู่ของคุณ!””
“ให้ตายสิ ชิริน! นี่มันเรื่องบ้าอะไร ที่ผมกลายเป็
