เมิ่งหลันถูกรับตัวกลับไปยังตระกูลฟ่าน แม้เป็นบุตรสาวที่แท้จริงทว่ากลับไร้ค่า เฝ้าเพ้อพกเพียรว่าจะทำอย่างไรให้ได้รับความรัก ทุ่มเทเพียงไรให้กลายเป็นบุตรสาวที่ดี เพียงปรารถนาพบหน้าบิดามารดารักใคร่ สุดท้ายกลายเป็นเพียงหมอในฤดูเหมันต์
ยามต้องแสงสว่างก็จางหาย พยายามมากเพียงใดก็ไร้ประโยชน์ ไม่ว่าทำอย่างไรก็มิใช่คนที่บิดามารดาต้องการ แม้แต่สายตาแห่งความรักก็ไม่เคยได้รับแม้ว่าจะเป็นบุตรสาวที่พวกท่านให้กำเนิดก็ตาม
อ่านบทเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Dreame
- ส่วนที่ 1: เหตุผลที่ได้รับความนิยมในอวลกลิ่นบุปผา
- ส่วนที่ 2: ธีมบทล่าสุดของอวลกลิ่นบุปผา
- ส่วนที่ 3: ตัวละครหลักอวลกลิ่นบุปผา
- ส่วนที่ 4: หนังสือที่คล้ายกับอวลกลิ่นบุปผา
ส่วนที่ 1: เหตุผลที่ได้รับความนิยมในอวลกลิ่นบุปผา
กลิ่นอายของเรื่องเต็มไปด้วยดราม่าครอบครัว ชีวิตแสนรันทดของหมิ่งหลันช่างน่าสงสารเสียยิ่งกว่ากระไรดี แม้เนื้อแท้จะเป็นบุตรสาวของสกุลฟ่าน มีบิดาเป็นขุนนางใหญ่โต ทว่ากลับมาไม่ได้รับความรักความเอาใจใส่ สื่อให้เห็นว่าแม้จะลูกแท้ๆ
ในไส้ เมื่อไม่ได้เลี้ยงดูเอง ก็ไม่ต่างอะไรกับคนนอก ที่ต่อให้พยายามทำดีแค่ไหนก็ไร้ค่าในสายตาอยู่ดี นักเขียนสื่ออารมณ์ผ่านตัวอักษรออกมาได้ดีเยี่ยม ทำให้นักอ่านเข้าถึงตัวละครในเรื่องราวกับว่าอยู่ในเหตุการณ์จริง สำนวนการเขียนละมุนลื่นไหล อ่านเข้าใจง่าย แล้วยังเปิดให้อ่านตอนฟรีถึง
19 ตอนแบบจุกๆ คลี่คลายปมตัวละครหลักของเรื่องได้กระจ่างให้จบในเหตุการณ์ของช่วงวัยนี้ การดำเนินเรื่องไม่รวบรัดจนเกินไป ทำให้กลายเป็นนิยายอีกเรื่องที่ได้รับกระแสนิยมจากนักอ่านสายจีนโบราณ
ส่วนที่ 2: ธีมบทล่าสุดของอวลกลิ่นบุปผา
ธีมดราม่าในช่วงแรกท้ายตอนเต็มไปด้วยความสุข เมิ่งหลันเล่าความเป็นมาของตัวเธอเองให้จ้าวหนิงจินรับรู้ แม้ว่าจะเกิดในตระกูลสูงส่ง ทว่านางไม่ได้รับการเลี้ยงดูจากบิดามารดาที่แท้จริงมาตั้งแต่แรก พวกเขาจึงรักบุตรสาวนอกไส้มากกว่านาง ในทางกลับกันหมิ่นหลันไม่มีอะไรให้น่าชื่นชม กิริยาท่าทางต่ำทราม ความรู้ก็ไม่มี อ่านหนังสือก็ไม่ออก ตรงกันข้ามบุตรสาวนอกไส้สามารถท่องบทกวีได้มากมายเป็นที่โปรดปราดของพระชายา ต่างจากนางไม่มีอะไรดีเลยสักนิด หมิ่นหลันหวังเพียงว่าแค่อยากได้อ้อมกอดอันอบอุ่นของบิดามารดาก็เท่านั่น อยากให้พวกเขายอมรับว่านางคือบุตรสาว ไม่ใช่เพียงแค่คนอาศัยในบ้าน จ้าวหนิงอินได้ฟังถึงกับทนไม่ไหวรู้สึกสงสารสิ่งที่เมิ่งหลันเผชิญนางจึงโอบกอดเด็กสาวไว้แน่น
จึงเอ่ยปากให้เมิ่งหลันมาเป็นบุตรสาวนาง แม้จะไม่มีใครรักนางทว่าจ้าวหนิงจินคนนี้แหละจะรักและปกป้องนางจากภัยร้ายทุกอย่างจะไม่ทอดทิ้งเมิ่งหลันให้เดี่ยวดายอีกต่อไป
อ่านบทเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Dreame
ส่วนที่ 3: ตัวละครหลักอวลกลิ่นบุปผา
เมิ่งหลัน :เด็กสาวอายุสิบสามปีชาติตระกูลที่แท้จริงของนางคือลูกสาวของขุนนางใหญ่ ทว่าถูกสาวใช้ในจวนสกุลฟ่านสลับตัวนางกับเด็กสาวคนอื่นมาแทน ทำให้นางกลายเป็นลูกสาวของคนตัดฝืน ผู้เป็นบิดารักใคร่นางอย่างยิ่งแม้ภายหลังมารดาหลอกจะให้กำเนิดบุตรชาย
บิดาปลอมก็ยังยกย่องนางเป็นที่หนึ่งในหัวใจ จนกระทั่งเพราะอุบัติเหตุร้ายแรงบิดาถูกต้นไม้ใหญ่ในป่าโค่นทับจนสิ้นใจ เมิ่งหลันถูกขายต่อไปใช้แรงงานจนกระทั่งสาวใช้คนหนึ่งจากจวนขุนนางใหญ่ปรากฎตัวหน้าร้านสมุนไพรที่นางทำงานจึงได้รู้ว่า ที่แท้ก็เพราะนางมิใช่มารดาที่แท้จริง
จ้าวหนิงจิน :เถ้าแก่แห่งร้านเครื่องหอมอายุอานามร่วมสามสิบกว่าทว่ายังอ่อนเยาว์เหมือนสาววัยยี่สิบ เดิมทีก็มีชีวิตที่ปกติสุขแต่งงานกับสามรแล้วยังมีบุตรสาวคนหนึ่ง ทว่าเมื่อห้าปีก่อนเกิดโรคร้ายแรงระบาดไปทั่วเมืองทางใต้ สุดท้ายสามีกับบุตรสาวก็เสียชีวิตเพราะโรคนั้น นางจึงตั้งรกรากอยู่ที่หยูอาน เปิดร้านเครื่องหอมสืบต่อกิจการของสามี
ไป๋ฉิงอี :มารดาที่แท้จริงของเมิ่งหลัน นางคือฮูหยินใหญ่ของสกุลฟ่าน ถูกสาวใช้สลับลูกสาวที่แท้จริง ทำให้นางต้องเลี้ยงลูกคนอื่นมาตลอดหลายปี ทว่านางรักลูกกาฝากมากกว่าลูกสาวที่แท้จริง ที่มาจากชนบทไม่มีอะไรให้น่าภาคภูมิใจเท่าฟางฉิงเซียวบุตรสาวนอกสายเลือด ที่มีความสามารถเก่งไปในทุกด้าน
ฟ่านจงป๋อ :รองเจ้ากรมเสนาธิการซึ่งบัดนี้ได้รับตำแหน่งเจ้ากรมกลายเป็นขุนนางผู้ใหญ่คนหนึ่งในราชสำนัก บิดาที่แท้จริงของเมิ่งหลัน
ฟางฉิงเซียว:บุตรสาวนอกสายเลือดของไป๋ฉิงอีกับกับฟ่านจงป๋อ ได้รับการเลี้ยงดูมาอย่างดี ได้การศึกษา อบรมสั่งสอนให้กลายเป็นกุลสตรีสร้างความภาคภูมิใจให้กับไป๋ฉิงอีและฟ่านจงป๋อมาก
หวังหลิน :ฮูหยินรองของสกุลฟ่าน บ้านทำกิจการค้าจายร่ำรวยเงินทองแต่งตัวราวกับเป็นร้านเครื่องประดับ มีนิสัยขี้อิจฉาฮูหยินใหญ่ คอยหาเรื่องพูดจาแขวะใส่เมื่อยามมีโอกาส ชอบเหยียดหยามคนที่ด้อยกว่าตน มีบุตรสาวกับสามีด้วยกันหนึ่งคน
ฟ่านลู่ชิง :บุตรสาวที่เกิดจากฮูหยินรอง มารดาของนางชื่อ หวังหลิน ลู่ชิงได้รับโครงหน้าเหมือนบิดา แต่เครื่องหน้าทั้งหมดเหมือนกับมารดา
เสี่ยวหยากับลี่อัน สาวใช้ประจำตัวของเมิ่งหลัน คอยช่วยไป๋ฉิงอีอบรมสั่งสอนเมิ่งหลันให้กลายเป็นคุณหนูที่เพียบพร้อมไปด้วยกิริยามารยาทให้เหมาะสมต่อการเป็นบุตรสาวของขุนนางใหญ่
ส่วนที่ 4: หนังสือที่คล้ายกับอวลกลิ่นบุปผา
เรื่อง คนคุ้ยเคย นามปากา อิแย้ม
จากคนรักแปรเปลี่ยนเป็นคนไม่รู้จัก แต่สำหรับวาดฝัน ต้นกล้านั้นยังเป็นผู้ชายที่เธอรักและยังเฝ้ารอให้เขากลับมาแม้ว่าหัวใจของเขานั้นจะไม่ได้รักเธอแล้วก็ตาม
“ฝันยังรักต้นกล้าเสมอนะ รักมาตลอดและจะไม่มีวันหมดรัก”
“ขอโทษนะวาดฝัน ฉันไม่สามารถรักเธอได้อีกแล้ว”
