ในโลกมหัศจรรย์ที่เรียกว่าดินแดนเผิงไหล ผู้ใดมีจิตปรารถนาที่จะขึ้นเป็นเซียนต้องบำเพ็ญเพียรที่เรียกว่าหงเหมิงเป็นเวลา 13 ปี ซึ่งชิงเฉินสตรีผู้งามพร้อมได้ฝึกฝนจนได้เป็นเทพธิดากำจัดความสกปรก แต่เพราะหลงรักเจ้าสำนักผู้เป็นอาจารย์
สุดท้ายอาจารย์ของนางก็แย่งจินตานพลังในการขึ้นเป็นเซียนไปและฆ่าชิงเฉินทิ้ง แต่นั่นไม่ใช่จุดสิ้นสุดจริงๆ เพราะภพใหม่นางดันไปเกิดเป็นทารกหญิงอันเป็นที่ชิงชังของบิดา แถมยังมีตาสีทับทิมอันเป็นลักษณะของหญิงกาลกิณีอีกด้วย ดูเหมือนความเลวร้ายจะตามติดนางอย่างไม่หยุดหย่อนเสียแล้ว
ตายจากโลกเดิมอย่างอนาถว่าเจ็บช้ำแล้ว แต่การได้ข้ามภพมาเกิดใหม่ที่แย่กว่าเดิมนั้นเลวร้ายกว่า ใครมันจะหนีเสือปะจระเข้ได้ขนาดนั้น พบกับอีกหนึ่งนิยายที่นางเอกของเรื่องต้องพบเจออุปสรรคซ้ำซ้อนจนแทบจะเอาชีวิตไม่รอด รับรองว่าสนุกถูกใจแน่นอน คลิกอ่านเลย!
นิยายแนวข้ามภพอ่านสนุก : พระชายาที่รัก
- ส่วนที่ 1: เรื่องย่อองค์หญิงน้อยร้อยเล่ห์
- ส่วนที่ 2: ทำไมองค์หญิงน้อยร้อยเล่ห์ถึงน่าติดตาม
- ส่วนที่ 3: ตัวละครหลักขององค์หญิงน้อยร้อยเล่ห์
- ส่วนที่ 4: เดาตอนจบขององต์หญิงน้อยร้อยเล่ห์
ส่วนที่ 1: เรื่องย่อองค์หญิงน้อยร้อยเล่ห์
เมื่อชิงเฉินตายด้วยน้ำมือของชายที่ตนรัก นางก็มาเกิดใหม่ในร่างของทารกหญิง พระธิดาที่สิบของกษัตริย์โอเรสตีนามเอลซ่า ทันทีที่เอลซ่าเกิดมาก็ปรากฏสีนัยน์ตาเป็นสีแดงทับทิม ตามตำนานของเมืองและราชวงศ์ ผู้หญิงที่มีลักษณะสีตาเช่นนี้คือหญิงกาลกิณี
ด้วยเหตุนี้นางจึงถูกรังเกียจจากกษัตริย์โอเรสตีทันทีแถมยังถูกส่งไปขังในตำหนักเย็นอย่างไม่ดูดำดูดีอีกด้วย เอลซ่าที่จำอดีตชาติได้รู้สึกอึดอัดมากเพราะพลังวิเศษไม่ได้ติดตามมาในภพนี้ด้วย คราวนี้นางต้องเอาตัวรอดด้วยสติปัญญาเสียแล้ว
เมื่อเอลซ่าโตขึ้นก็พบความจริงที่ว่าอนาคตนางอาจจะต้องสังเวยชีวิตให้แก่พระโอรสอาวซ่าซึ่งเป็นน้องชายฝาแฝด เขาโดนคำสาปมาแต่เกิด และวิธีแก้คือเอลซ่าต้องพลีชีพให้ เอลซ่าต้องเอาตัวรอดโดยพยายามทำตัวให้เป็นที่โปรดปรานของกษัตริย์โอเรสตีผู้เย็นชา
เริ่มแรกเขาดูจะเฉยเมย แต่เมื่อเอลซ่าพยายามมากเข้า พระราชาก็เริ่มเอ็นดูลูกสาวขึ้นมาบ้าง และนั่นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวอันน่าติดตามขององค์หญิงน้อยในภพใหม่นี้ที่ทุกคนจะต้องเอาใจช่วยไปด้วยกัน
ส่วนที่ 2: ทำไมองค์หญิงน้อยร้อยเล่ห์ถึงน่าติดตาม
พล็อตน่าสนใจ มีอรรถรส การเปิดเรื่องทำได้ตราตรึง ลายเส้นสวยงามมีเอกลักษณ์โดยเฉพาะพระนางที่ทั้งหล่อและสวยจนนักอ่านจินตนาการได้เห็นภาพชัดเจน สิ่งเหล่านี้คือสาเหตุที่ทำให้มังงะเรื่องนี้น่าติดตาม ด้านพล็อตนั้นอาจจะดูว่าเกลื่อนตลาด แต่เมื่อลงลึกถึงรายละเอียดจะมีความแตกต่างซ่อนอยู่ มันไม่ใช่แค่ตาย เกิดใหม่ ล้างแค้น
แต่เป็นการดิ้นรนให้มีชีวิตรอดจากสังคมที่จ้องแต่จะเอาผลประโยชน์แม้กระทั่งลมหายใจสุดท้ายของตน มังงะเรื่องนี้สะท้อนให้เห็นสติปัญญาในการเอาตัวรอด เปลี่ยนวิกฤติเป็นโอกาส อย่างเช่นประเด็นการตายแทนน้องชายฝาแฝด เรื่องราวจะไปทางไหนต่อ พระราชาจะใจอ่อนไหม มีศัตรูคนไหนหรือใครที่จะเข้ามาเพิ่มความปั่นป่วนหรือไม่ สามารถทำความรู้จักเบื้องต้นได้ในตัวละครหลักของเรื่อง
นิยายแนวข้ามภพอ่านสนุก : พระชายาที่รัก
ส่วนที่ 3: ตัวละครหลักขององค์หญิงน้อยร้อยเล่ห์
เอลซ่า องค์หญิงสิบในกษัตริย์โอเรสตี ด้วยเป็นหญิงที่เชื่อกันว่ามีลักษณะเป็นกาลกิณีและต้องสังเวยชีพให้น้องชายฝาแฝดผู้เป็นรัชทายาทองค์ต่อไปทำให้บิดา มารดาเลี้ยงต่างทอดทิ้งไม่ไยดี เอลซ่าที่ชาติก่อนเป็นถึงเทพธิดาจึงใช้ทั้งสติ ปัญญา เล่ห์กล รวมถึงอุบายต่างๆ เพื่อเอาชีวิตรอดในภพนี้ให้ได้
อาวซ่าน้องชายฝาแฝดของเอลซ่าผู้เอาแต่ใจตัวเอง เป็นจอมแสบประจำวัง อยากได้อะไรต้องได้ เขาถูกคำสาปร้ายกาจแต่กำเนิด จึงโดนสั่งห้ามใช้เวทมนตร์ตั้งแต่นั้น เขาตั้งแง่ข่มเหงรังแกเอลซ่าตั้งแต่ยังเล็ก แต่ด้วยความฉลาดของเอลซ่าทำให้อาวซ่ายอมรับให้เป็นพี่สาวได้ในที่สุด
อาวเซอร์เป็นบิดาของเอลซ่าและอาวซ่า ภรรยาคนแรกตายหลังจากการให้กำเนิดบุตร จึงมีภรรยาคนใหม่นามเฮอซ่า เขาเป็นกษัตริย์จอมโหดสุดเย็นชาและเคร่งขรึม เขาใจหินถึงขนาดตัดรอนลูกสาวตนเองและขับไปอยู่ตำหนักเย็น ซึ่งไม่แน่ว่าการกระทำทั้งหลายอาจจะมีกำลังมากพอให้จุดจบของเรื่องเปลี่ยนแปลงไปบ้างไม่มากก็น้อย
ส่วนที่ 4 : เดาตอนจบขององต์หญิงน้อยร้อยเล่ห์
ทั้งเอลซ่าและอาวซ่าต่างเติบโตขึ้น ความไม่ไว้ใจ ความอิจฉาริษยา ความแก่งแย่งชิงดีนั้น ไม่ว่าจะมาจากจิตใจ มาจากการเป่าหูยุยงหรือกระทั่งจากราชินีเฮอซ่านั้นยุติลง เหลือเพียงแต่ความผูกพันที่มีให้แก่กันในฐานะพี่น้อง เอลซ่านั้นโตมางามพิลาศแต่ก็ไม่ได้ครองคู่กับใครอย่างจริงจังถึงแม้จะข้องเกี่ยวกับบุรุษมากมาย สุดท้ายนางก็ตัดสินใจออกไปตามหารักแท้ ซึ่งนั่นไม่ใช่จุดจบอันบริบูรณ์ของเรื่อง แต่เป็นการจบใน Season 1 ของเรื่องราวนี้
เมื่อสูญเสียรักไปในอดีต ชีวิตใหม่ที่ได้มาก็ต้องยึดเหนี่ยวมันไว้ไม่ให้ถูกทำลายอย่างไร้ค่าอีก เพราะเมื่อพิสูจน์ได้ว่าตนมีค่าพอแก่การถูกรักอย่างจริงใจ นั่นแหละคือยอดคน
