อ่านนิยายออนไลน์ : สามีข้าคือขุนนางใหญ่

0
2577

เซียวลิ่วหลังเป็นเพียงบัณฑิตธรรมดาผู้หนึ่ง หากแต่เขาประสบปัญหาสลบไปด้วยความหิวโหย เมื่อตื่นขึ้นมาก็กลับกลายเป็นว่าได้กู้เจียว หญิงสติไม่ดีในหมู่บ้านชิงเฉวียนช่วยเหลือเอาไว้ เขาจึงต้องรับกรรมแต่งงานกับนางไปเพื่อตอบแทนบุญคุณ

แต่แม้ว่าจะอาศัยร่วมชายคาเดียวกัน ในใจของเซียวลิ่วหลังกลับไม่เคยเลิกรังเกียจนางแม้สักวินาที กู้เจียวผู้นั้นหน้าตาอัปลักษณ์ สติไม่สมประกอบแต่กำเนิด ถึงแต่งกับเขาแล้วยังเที่ยววิ่งตามบัณฑิตหนุ่มผู้หนึ่งไม่เลิก รังเกียจที่เขาพิการ

อ่านบทเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Dreame

ส่วนที่ 1: พบกับตัวละครหลักของสามีข้าคือขุนนางใหญ่

เซียวลิ่วหลัง : อายุ 16 ปี บัณฑิตหนุ่มธรรมดาๆ แม้มีใบหน้าหล่อเหลา หากแต่เขาเป็นชายพิการ และออกจะมีวาสนาไม่ดีนัก ถึงต้องตกระกำลำบากแต่งเข้าเป็นสามีให้หญิงอัปลักษณ์สติไม่ดีอย่างกู้เจียว

กู้เจียว : หญิงอัปลักษณ์สติไม่ดีแต่กำเนิด ชอบคนหน้าตาดี เป็นบุตรสาวของบุตรชายคนที่สามของตระกูลกู้ แต่โชคไม่ดี พ่อแม่ของนางด่วนจากไปเสียก่อน คนในสกุลก็รังเกียจมองเป็นตัวหายนะ กระทั่งตกน้ำไปในคราวนั้นทำให้หญิงสาวจากอนาคตที่มีฉากหน้าเป็นนักศึกษาป.โทและทำงานกับหน่วยงานลับ ผู้มีความรู้อัดแน่นในสมองต้องมาลืมตาขึ้นในร่างของกู้เจียว

พบกับตัวละครหลักของสามีข้าคือขุนนางใหญ่

ส่วนที่ 2: เพลิดเพลินไปกับบทร้อนแรงของสามีข้าคือขุนนางใหญ่

บทที่ 2 สามี

กู้เจียวได้พบกับเซียวลิ่วหลังก็จำได้ว่าเขาคือสามีของเจ้าของร่างเดิม ซ้ำยังจำได้อีกว่าเขารังเกียจนางจากใจจริง แต่จะปฏิเสธนางไม่รับน้ำใจก็ช่าง กู้เจียวคนนี้ไม่ใคร่สนใจนัก เมื่อค่อยๆ ทวนความทรงจำของเจ้าของร่างได้ก็พอปะติดปะต่อเรื่องราว

เข้าใจทันทีว่าเซียวลิ่วหลังเกลียดนางเพราะอะไร แต่ก็ไม่ใส่ใจ กระทั่งเซวียหนิงเซียง เพื่อนบ้านของเจ้าของร่างเดิมมาร้องเรียกหาเซียวลิ่วหลัง กู้เจียวได้ทีก็ออกไปต้อนรับด้วยการขัดขาจนอีกฝ่ายหน้าคะมำไปกับพื้น พอเซียวลิ่วหลังออกมาเซวียหนิงเซียงพยายามฟ้อง แต่เขากลับไม่ใส่ใจและปฏิเสธอย่างไม่ใยดี กู้เจียวยิ้มเยาะออกปากไล่นางกลับไปพร้อมเศษซากความหวังดี

ก่อนจะหันมาแซวเซียวลิ่วหลัง เขาไม่สนใจและกลับเข้าบ้านไป กู้เจียวจึงได้แต่หัวเราะขบขันเขา

บทที่ 4 ช่วยคน

กู้เจียวตื่นแต่เช้าออกไปตัดฟืนหาของป่าแต่เช้า นางหวนนึกถึงเรื่องราวของตนเองในอีกยุคหนึ่งขึ้นมา ความรู้สึกเศร้าเสียใจเกิดขึ้นเพียงแวบเดียว ด้วยคิดว่าคนอีกยุคในตอนนี้คงไม่สนใจการตายของนางนัก ยิ่งพ่อแม่บังเกิดเกล้ายิ่งอย่าได้หวัง พวกเขาหย่ากันตั้งแต่นางเล็กๆ

แยกย้ายไปมีครอบครัวใหม่ มีลูกใหม่ นางกลายเป็นส่วนเกิน คิดมาได้เท่านี้ก็พยายามลบจากสมอง กู้เจียวหาของป่าไปเรื่อยจนกระทั่งเหยียบเข้ากับบางอย่าง สิ่งนั่นคือหน้าคนผู้หนึ่งที่นอนในทางระบายน้ำ นางจึงช่วยเขาไว้โดยแลกกับไก่ป่าอย่างถือวิสาสะ ก่อนจะกลับบ้านมา ยามนอนหลับกู้เจียวก็ฝันว่าจะเกิดเรื่องราวไม่ดีกับเซียวลิ่วหลัง

บทที่ 8 สันโดษ

สหายของเซียวลิ่วหลังมาส่งทั้งสองคนที่หมู่บ้าน ก่อนแยกจากกันยังคอยย้ำเตือนเซียวลิ่วหลังให้กินขนมกุ้ยฮวาให้หมด อย่าได้แบ่งนาง กู้เจียวมองปราดเดียวก็รู้ว่าสหายผู้นี้ของสามีในนามจงเกลียดจงชังนางเพียงไหน แต่นางไม่สนใจ เดินตามเซียวลิ่วหลังเข้าบ้านมาเงียบๆ

ในขณะที่มีสายตาของเซวียหนิงเซียงมองอยู่ด้วยความฉงนสนเท่ห์ แทบไม่อยากเชื่อที่ตนเห็น แต่ก็จำต้องเก็บความสงสัยของตนไว้เงียบๆ กระทั่งสองคนเข้าบ้านไป ระยะนี้ความสัมพันธ์ของกู้เจียวกับเซียวลิ่วหลังนับว่าดีขึ้นมาก นั่งกินข้าวด้วยกัน หนำซ้ำขนมกุ้ยฮวาที่ฝากซื้อในวันนี้เขาก็ยังให้นางจริงๆ

เพลิดเพลินไปกับบทร้อนแรงของสามีข้าคือขุนนางใหญ่

 

อ่านบทเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Dreame

ส่วนที่ 3: เดาตอนจบของสามีข้าคือขุนนางใหญ่

กู้เจียวกับเซียวลิ่วหลังอยู่ด้วยกันมานาน แม้ช่วงแรกเริ่มจะเกิดขึ้นจากความบ้าบิ่นของเจ้าของร่างเดิม แต่นานวันเข้าความชิงชังภายในใจเขาก็เริ่มสลายตัวแล้ว กู้เจียวคนใหม่เป็นหญิงแกร่งที่พร้อมดูแลเซียวลิ่วหลังเสมอ ยิ่งเริ่มฝันเห็นเหตุอันตราย นางก็ยิ่งปกป้องเขาดั่งแม่นกปกป้องลูกนก

แม้จะต้องผ่านอุปสรรคมากมายที่กำลังเคลื่อนตัวเข้ามา แต่กู้เจียวกับเซียวลิ่วหลังกลับไม่หวั่นไหว พร้อมจะต่อสู้ไปด้วยกันไม่ว่าจะเรื่องใดก็ตาม ที่สุดแล้วพวกเขาทั้งสองเป็นสามีภรรยา คงถึงเวลาต้องมีบุตรชายบุตรสาวด้วยกันหลายๆ คน

เดาตอนจบของสามีข้าคือขุนนางใหญ่

ส่วนที่ 4: เล่มที่คล้ายกับสามีข้าคือขุนนางใหญ่

เรื่อง สามีข้าตายแล้ว เขียนโดย noodang.writer

สำหรับม่ายสาวพรหมจรรย์อย่าง ‘จ้าวเยว่ถิง’ แล้ว คติพจน์ที่ยึดถือยิ่งชีพก็คือ ‘มีคุณต้องทดแทน มีแค้นต้องชำระ’ นางในฐานะของฮูหยินตระกูลฮุ่ย จึงสู้ดูแลกิจการโรงเตี๊ยมของสามีชราผู้ล่วงลับอย่างสุดความสามารถเพื่อตอบแทนบุญคุณที่เขายื่นมือมาช่วยเหลือนางจากความอัปยศของชีวิต แต่เมื่อชื่อเสียงอันดีงามในฐานะสตรี กลับถูกคนต่ำช้า ‘หยางซือโฉว’ ทำให้มัวหมอง
อ่านบทเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Dreame

Previous articleพลาดไม่ได้: โปรดลืมว่าเราไม่เคยรักกัน
Next articleต้องอ่าน: ทริปท่องเที่ยวอดีตของเซวี่ยเสี่ยวหรั่น
ชนิตร์นันท์เป็นบล็อกเกอร์วิจารณ์หนังสือที่ได้รับเชิญเป็นสมาชิกพิเศษในเว็บไซต์ Dreame ซึ่งเป็นผลงานของนักเขียนและนักอ่านทั่วโลก หลังจบการศึกษาจากสถาบันการศึกษาชั้นนำของประเทศไทยเป็นเวลาสิบปีในสาขาวิชาภาษาและวรรณคดี ในอดีตเธอเคยเป็นเจ้าหน้าที่บรรณาธิการในสำนักพิมพ์ชื่อดังและมีความเชี่ยวชาญในการตรวจสอบและแก้ไขเนื้อหาหนังสือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านนิยายโรแมนติก นอกจากนี้เธอยังชื่นชอบการทานอาหารและนิยายเรื่องโรแมนติกอีกด้วย ผลงานวิจารณ์หนังสือของเธอได้ช่วยนำทางผู้อ่านหลายคนในการเลือกหนังสือที่เหมาะสมกับตนเองและได้รับการยกย่องอย่างแพร่หลายในวงการนักอ่าน

ทิ้งคำตอบไว้

Please enter your comment!
Please enter your name here