“หนี้ไม่จ่ายแต่เสือกใช้ชีวิตรวย มึงคิดเ**้ยอะไรอยู่วะ” เสียงของเฟิร์สคลาส มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามพีระลูกหนี้ของเขาที่กองอยู่ที่พื้น เพราะโดนคนของเขาซ้อมอย่างหนัก
“ผมจะรีบหามาใช้ครับ”
“รอบที่แล้วมึงก็พูดแบบนี้ รู้ใช่ไหมว่ากูไม่ชอบให้โอกาสใครซ้ำสอง” เขาพูดอย่างไร้ความปราณี เพราะคนพวกนี้มีแต่ผีพนั้นเข้ามาเล่นที่คาสิโนของเขาพอเสียแล้วก็ขอยืมเงินแต่พอให้ยืมแล้วก็ไม่คืน
“ปล่อยผมไปเถอะนะครับผมจะรีบไปหามาให้” แววตาของพีระตอนนี้ดูอ้อนวอนเขาอย่างมาก
“หึ ตอนกูให้โอกาสทำไมมึงไม่ไปหา” หนุ่มมาเฟียใช้เท้าเขี่ยหน้าของคนที่กองอยู่ที่พื้นไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะลุกขึ้นได้แต่ชายตาขึ้นมามอง
“แต่หนี้ผมมันแค่5ล้านเองนะ”
“มึงไม่มีสิทธิ์พูดคำนี้ จะกี่บาทมันก็เงินกู” เฟิร์สคลาสพูดขึ้นอย่างโมโหก่อนจะชักเท้ากลับมาคืนเพราะไม่อยากให้เปื้อนเลือด
“ผมจะรีบไปหาครับ ขอโอกาสให้ผมนะ”
“หึ ก็ได้กูจะให้โอกาสแต่มึงต้องไปแบบไม่ครับ32นะ เอามันไปจัดการ”
เฟิร์สคลาสสั่งลูกน้องคนที่ยืนอยู่ให้เอาตัวพีระไปจัดการ คนที่จ่ายหนี้ไม่ตรงเวลาต้องโดนสั่งสอน เขามองลูกน้องที่กำลังเอาตัวพีระเข้าไปในห้องมืดอย่างสะใจ พวกมันต้องตัดแขนขาหรืออะไรบางอย่างเพราะจะได้รีบหาเงินมาคืนเขา
คนที่จ่ายเงินไม่ตรงเวลาต้องโดนแบบนี้ เพราะเวลาที่จะกู้เงินเขาก็บอกอยู่แล้วว่าตรงทำยังไง
เฟิร์สคลาสคือผู้มีอิทธิพลในวะแวกนี้ เขามีธุรกิจหลายอย่าง คาสิโน คลับ และบริษัทที่เปิดบังหน้า เขามีลูกน้องมากมายเป็นมาเฟียที่อายุแค่25 เพราะสถานการณ์บีบบังคับให้เขาต้องมาดูแลกิจการเหล่านี้แทนพ่อที่พึ่งเสียไ