เธอไม่ควรมาปีนเขาแต่แรก เพราะนอกจากจะต้องดูเพื่อนร่วมชั้นจู๋จี๋กันแล้ว เธอยังพลัดตกลงมาจากเขาอีกด้วย ดีที่ไม่ไปเฝ้ายมบาลเสียก่อนแต่พอตื่นขึ้นมาก็พบกับ ป่า ป่า ป่าและป่า! เธอจะเอาชีวิตรอดอย่างไรในสถาณการณ์แบบนี้ แถมสภาพร่างกายก็เจ็บปวดสุดจะทานทน ดีที่มีต้นไม้ใหญ่รองรับตอนตกลงมา เซวียเสี่ยวหรั่นเปิดดูในกระเป๋าก็พบน้ำกับอาหารที่ปริมาณน้อยกว่าข้าวที่เธอกินตอนปกติด้วยซ้ำ!
แนะนำนิยายดีๆ: แม่ทัพร้ายโหยหารัก
- ส่วนที่ 1: โทนเรื่องทริปท่องเที่ยวอดีตของเซวี่ยเสี่ยวหรั่น
- ส่วนที่ 2: เรื่องราวทริปท่องเที่ยวอดีตของเซวียวเสี่ยวหรั่น
- ส่วนที่ 3: ตัวละครหลักทริปท่องเที่ยวอดีตของเซวี่ยเสี่ยวหรั่น
- ส่วนที่ 4: หนังสือที่คล้ายกับทริปท่องเที่ยวอดีตของเซวียเสี่ยวหรั่น
ส่วนที่ 1: โทนเรื่องทริปท่องเที่ยวอดีตของเซวี่ยเสี่ยวหรั่น
โทนเรื่องมีความอ่านง่าย อ่านสบาย อ่านได้เรื่อยๆเพลินๆแต่ก็มีจุดสนใจและจุดพีคต่างๆเสมอ การบรรยายผ่านตัวเอกอย่างเซวียเสี่ยวหรั่นเป็นหลัก ทำให้บรรยากาศดูน่าตื่นเต้น สดใส และน่าติดตาม เพราะเธอเป็นคนกล้าหาญ อ่อนแอบ้างบางครั้งและที่สำคัญ
เธอรับมือกับสถาณการณ์ต่างๆได้ดี ทักษะการเอาตัวรอดแม้ไม่เต็มเกิดร้อยแต่ก็ไม่น้อยเกินไป ทำให้ทุกอย่างดูสมจริงจนพาคนอ่านอินไปกับทุกตัวละคร ยิ่งมีปมเรื่องต่างๆก็ยิ่งทำให้คนอ่านลุ้นจนตัวโก่งจนวางนิยายไม่ลง
ส่วนที่ 2: เรื่องราวทริปท่องเที่ยวอดีตของเซวียวเสี่ยวหรั่น
เซวียเซี่ยวหรั่นหญิงสาวร่างท้วมแสนกินจุได้ไปเที่ยวปีนเขากับเพื่อนร่วมชั้นเรียนหลังจากสอบเข้ามหาลัยเสร็จ แม้ว่าจะทำได้ไม่ดีนักเธอก็ไม่เก็บมาคิดให้ปวดหัว ระหว่างทางขึ้นเขาฝนก็ทำท่าจะตก เซวียเสี่ยวหรั่นจึงเข้ามาพักในศาลาก่อนแต่ที่ตั้งของศาลาดันยื่นออกไปนอกเขาเมื่อมีลมกรรโชกแรงขึ้นทำให้ด้านในวุ่นวายและเธอก็โดนคนชนจนพลัดตกลงเขา
เธอตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจและเจ็บตัวเล็กน้อย เธอโชคดีที่ยังมีชีวิตอยู่อาจเพราะได้ต้นไม้ใหญ่รองรับไว้ เซวียเสี่ยวหรั่นสำรวจกระเป๋ากับหาแว่นตาที่ตกก็หาไม่เจอ จะรอให้คนมาช่วยเหลือก็ไม่ไหว เมื่อออกสำรวจพื้นที่โดยรอบเซวีเสี่ยวหรั่นก็คิดว่ามันแปลก แถวนี้ทั้งแทบที่เธอมองจากมุมสูงล้วนเป็นป่าไปทั้งหมดเลย เธอจึงต้องหาทางออกไปด้วยตัวเอง เธอเริ่มสำรวจรอบๆ หาที่พักและลำธาร พอเดินไปเรื่อยๆจนใกล้พลบค่ำข้างแอ่งน้ำที่จะผ่านมีคนๆหนึ่งนอนอยู่ เซวี่ยเสี่ยวหรั่นกลัวมากแต่ไม่ช่วยก็ไม่ได้ พอเข้าไปใกล้ก็เห็นบาดแผลอีกฝ่ายเต็มตัวรวมไปถึงใบหน้าที่ถูกเฆี่ยนตี เซวียเสี่ยวหรั่นกลัวมาก แต่เธอก็ใจดีสู้เสื้อ ในเมื่อเขายังไม่ตายเธอก็จะช่วยเท่าที่ทำได้ ระหว่างใส่ยาก็ปลุกดู
ไปด้วย คนตรงหน้าลืมตาขึ้นมาก็บีบคอเธอเลย เธอรีบอธิบายด้วยเสี่ยงสั่นเครือ เหมือนเขาเข้าใจก็ปล่อยเธอแล้วลงไปนอนต่อ เมื่อกี้คงเป็นแรงเฮือกสุดท้าย จากนั้นเซวียเสี่ยวหรั่นก็ดูแลเขาจนพอมีแรงขึ้นมาบ้าง ชายคนนี้มีชื่อว่าเหลียนเซวียน ตาบอดและเป็นใบ้จนเธอเองทิ้งอีกฝ่ายไม่ลง แถมยังได้รู้อะไรอื่นอีกจากที่เขาเขียนทรายให้ ว่าที่นี่คือที่ไหนแต่เธอนั้นไม่รู้จัก
เซวียเสี่ยวหรั่นคงไม่ได้อยู่ในยุคที่เคยอยู่เป็นแน่ แต่ชีวิตก็ต้องเดินหน้าต่อ เธอจะต้องออกไปหาอาหารตอนเช้า ถ้าเจออะไรกินได้ก็จะหามาแบ่งปันเหลียนเซวียนด้วย ทั้งเกาลัด กล้วย สาลี่ เธอไม่เห็นแก่ตัวแม้แต่น้อย ตอนที่กลับจากการเก็บกล้วย เธอได้เจอถ้ำที่พอพักได้ก็ดีใจ เมื่อสำรวจเรียบร้อยก็กลับไปหาเหลียนเซวียน
แต่ก็ต้องตกใจถอยหลังล้มลงกับพื้นเพราะมีงูตัวหนึ่งนอนตายอยู่ข้างเขา บนหัวมีมีดปักอยู่ซึ่งเป็นมีดที่เธอให้เขาไว้เอง เธอสูดปากด้วยความเจ็บ ลุกขึ้นมาดูศพงูใกล้ๆ เซวียนเสี่ยวหรั่นคิดว่าเหลียนเซวียนคงเป็นวรยุทธแน่นอน ทั้งเสื้อผ้าและอะไรต่างๆบ่งบอกว่าเขาเป็นคนยุคนี้
สองคนเจ็บช่วยกันแบกของเข้าถ้ำที่เธอหาเจอ พอเสร็จเรียบร้อยเซวียเสี่ยวหรั่นก็ออกมาตักน้ำ พอเห็นงูเธอก็คิดว่าควรนำมันมากินจึงเอาเนื้อติดมือกลับมาด้วย วันนี้เขาและเธอจึงได้กินเนื้องูย่าง อย่างเอร็ดอร่อย เหลียนเซวียนที่ไม่ใช่คนสนใจใครนักก็อดใจอ่อนกับเธอไม่ได้
จะให้เธอทิ้งเขา เขาก็เป็นห่วงเธอที่ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับโลกภายนอก สู้เขาอยู่ดูเธอไว้แบบนี้ดีกว่า ทั้งสองต่างพึ่งพาอาศัยกันเพื่ออยู่รอดในป่าที่กว้างใหญ่ อะไรที่พอจะอำนวยความสะดวกได้เซวียเสี่ยวหรั่นจะทำ เพื่อให้เธอได้มีชีวิตต่อไป บางอย่างก็ไม่ได้ยากอย่างที่คิด
แนะนำนิยายดีๆ: แม่ทัพร้ายโหยหารัก
ส่วนที่ 3: ตัวละครหลักทริปท่องเที่ยวอดีตของเซวี่ยเสี่ยวหรั่น
เซวียเสี่ยวหรั่น : หญิงสาวร่างท้วมอายุ18ย่าง19ปี สายตาสั้นหลายร้อย เธอพึ่งสอบมาหาลัยเสร็จก็ได้ทะลุมิติมาแบบไม่ทันตั้งตัว เป็นหญิงสาวที่ชอบพูด ฉลาดและนิสัยดี เจอคนเดือดร้อนเธอไม่ลังเลที่จะเข้าช่วยเหลือ มีทักษะการทำอาหารที่จัดได้ว่าเยี่ยมเพราะปู่คอยสอน ถึงจะดูมีน้ำมีนวลไปหน่อยแต่เธอก็น่ารักและมีเสน่ห์
เหลียนเซวียน : ชายหนุ่มที่ลอยน้ำมาและได้เซวียเสี่ยวหรั่นช่วยไว้ มีเบื้องหลังที่มาที่ไปยังไม่ชัดเจน เป็นวรยุทธ์ มีความสามารถในการเอาตัวรอด นิสัยเงียบขรึม ช่างสังเกต และชอบสังเกตเซวียวเสี่ยวหรั่น
ส่วนที่ 4: หนังสือที่คล้ายกับทริปท่องเที่ยวอดีตของเซวียเสี่ยวหรั่น
นิยายเรื่อง : แม่ทัพร้ายโหยหารัก เขียนโดย Zhao Hui Ying
หน้ากากสีเงินปกปิดใบหน้า ด้วยเพราะแม่ทัพลือนามถูกสวรรค์สาปหากแม้นผู้ใดเพียงแค่ได้พานพบหน้าจะต้องพบกับจุดจบทุกรายทว่ามีเพียงหนึ่งเดียวที่ชีพมิวอดวายและนางคือสตรีของแม่ทัพปีศาจที่เฝ้าโหยหามานานแสนนาน
ตัวหายนะ ใบหน้าเต็มไปด้วยอาถรรพ์ เพียงแค่ประสบพบพักตร์ ร่างต้องกลายเป็นหินโดยพลันผู้คนสิ้นชีพวิบัติโรยรา มิอาจหวนคืน องค์ชายอิ๋งหยางแห่งต้าฉิน จึงต้องถูกเนรเทศให้ไปอยู่ชายแดนเพื่อใช้ชีวิตนี้ปกป้องและแทนคุณแผ่นดิน จนกลายเป็นแม่ทัพปีศาจ ที่หามีผู้ใดเสมอเหมือน
