ใบหย่าจากภรรยาที่ไม่เคยรัก 20+ ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นด้วยการยัดเยียดอย่างที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ทำให้ 'ณาลัลย์' ต้องเข้าพิธีแต่งงานกับ 'ตงหยาง' ว่าที่ผู้นำคนต่อไปของสมาคมฟู่หลงแทนพี่สาวที่จากไป และยิ่งกว่านั้นคือเขาเคยเป็นคนรักและพ่อของลูกในท้องพี่สาวของเธอ ซ้ำการแต่งงานครั้งนี้ยังเกิดจากความไม่เต็มใจของเจ้าบ่าวเพราะครอบครัวของเธอทรยศหักหลังตระกูลของเขาแต่ในเมื่อการแต่งงานในครั้งนี้ไม่สามารถปฏิเสธได้เธอก็ต้องตกเป็นจำเลยที่จะต้องรับกรรมให้สมกับความแค้นของเขา เฉิน ตงหยาง ว่าที่ผู้นำคนต่อไปของสมาคมฟู่หลง ซึ่งเป็นสมาคมยักษ์ใหญ่ที่เต็มไปด้วยอิทธิพลครอบคลุมทุก ๆ ด้านของธุรกิจในฮ่องกงไม่ว่าจะถูกหรือผิดกฎหมาย เจ้าของไปหน้าคมคายหล่อเหลา สุขุม คาดเดายาก ด้วยที่เขาเป็นความคาดหวังของตระกูลทำให้เขาถูกปลูกฝังความเยือกเย็น ดุดัน และโหดร้ายมาตั้งแต่เด็ก เจียง เผ่ยหนิง / ณาลัลย์ หญิงสาวเจ้าของใบหน้าสวย อ่อนโยนแต่เข้มแข็งไม่ว่าจะเจอกับปัญหาอะไร เพราะการจากไปของพี่สาวทำให้เธอต้องกลายเป็นความหวังของตระกูลที่ต้องเข้าพิธีแต่งงานแทนพี่สาวเพื่อให้ตระกูลสามารถดำรงต่อไปได้ในฐานะสมาชิกของสมาคมที่ยิ่งใหญ่อย่างฟู่หลง แม้ว่าเธอจะเป็นเจ้าสาวที่เจ้าบ่าวไม่ต้องการก็ตาม โปรย... "เฮียจะไปไหนคะ?" "ไปไหนก็ได้ที่ไม่มีคนอย่างเธอ" "แต่นี่มันเป็นวันแต่งงานของเรานะคะ อีกอย่างม้าของเฮียก็บอกแล้วว่าวันนี้ห้ามออกจากห้องหอจนกว่าจะเช้า" "แล้วไง? ในเมื่องานแต่งเวรนี่ฉันก็ไม่ได้เต็มใจที่จะให้มันเกิดขึ้นตั้งแต่แรกแล้วเธอยังหวังอยู่เหรอว่าชีวิตหลังจากนี้เธอจะมีความสุข? หึ! ฉันนี่แหละจะทำให้เธอได้ลิ้มรสคำว่านรกบนดินเอง" "ถือว่าลัลย์ขอร้องนะคะ..." "อย่าทำตัวน่ารังเกียจให้มันมากไปก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหว เพราะไม่อย่างนั้นแม้แต่พ่อเธอฉันก็จะไม่ไว้หน้า" ••• "อึก!" "อย่าปากดีถ้าตัวเธอไม่ได้เก่งเหมือนปาก การฆ่าเธอมันไม่ใช่เรื่องยากจำใส่หัวเอาไว้" "แล้วต่อให้เธอจะเป็นจะตายยังไงก็ไม่ได้สำคัญในสายตาของฉัน" "คนไร้หัวใจ! เฮียมันคนไร้หัวใจที่สุด! ฮึกก..." ----

พอแล้วที่รักเธอ 20+ความสัมพันธ์ที่เป็นไปไม่ได้แม้จะรู้อยู่แก่ใจแต่ 'เฌอร์วา' ก็ไม่อาจหักห้ามใจไม่ให้รักเขาได้แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่า 'เหนือเวหา' ไม่มีวันหันมารักเธอ แต่ที่เขาทำไปทุกอย่างเพื่อระบายความแค้นเคืองใจที่พ่อของเธอได้ทำเอาไว้กับครอบครัวของเขาและเธอเองก็ยอมทนเพื่อจะชดใช้ในสิ่งที่เลวร้ายที่ผ่านมาแม้จะถูกตราหน้ามาตลอดว่าเป็น...ลูกสาวฆาตกรเหนือเวหาทายาทคนเดียวของตระกูลราชรัตนะ ชีวิตของเขาต้องเปลี่ยนไปตลอดกาลกับการสูญเสียคนสำคัญทำให้ใจเขาเต็มไปด้วยความแค้นและคนที่ต้องตกเป็นที่ระบายก็คือลูกสาวของฆาตกร เพราะเขาไม่มีความเมตตาปรานีให้เฌอร์วาเพราะเป็นลูกสาวของคนที่ถูกตราหน้าว่าเป็นฆาตกรทำให้เธอต้องตกเป็นเครื่องละบายอารมณ์ของเขา ไม่ว่าจะทางจิตใจหรือร่างกาย แต่เธอก็ยอมทนเพราะอยากชดใช้ในสิ่งที่พ่อเธอนั้นได้ทำเอาไว้โปรย..."คนในบ้านบอกว่าเธออ้วกบ่อยเป็นอะไร?""ปะ...เปล่าค่ะ วาแค่ไม่สบายนิดหน่อย""ท้องเหรอ?""มะ...ไม่ค่ะ วะ...วาไม่ได้ท้อง""ก็ดี เพราะถ้าเธอท้องขึ้นมาจริง ๆ ฉันก็ไม่คิดจะเก็บเด็กที่เกิดจากสายเลือดชั่ว ๆ แบบเธอเอาไว้""อึก!!"•••"เด็กในท้องของเธอคือลูกของฉันฉะนั้นเธอจะไปแต่งงานกับผู้ชายหน้าไหนไม่ได้เด็ดขาด""หึ! คุณไปเอาความมั่นใจมาจากไหนคะว่าลูกในท้องของฉันเป็นลูกของคุณจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่คุณเป็นคนไล่ฉันออกมาตั้งนานแล้ว เพราะฉะนั้นก็จงรู้ไว้ว่าลูกในท้องของฉันก็ไม่ใช่ลูกคุณ""วา...""เพราะถ้าลูกในท้องของฉันเป็นลูกของคุณจริง ๆ ฉันคงไม่ปล่อยให้เขาเกิดมาโดยมีพ่อเป็นผู้ชายสารเลวอย่างคุณแน่""อึก!!"----

แค่พ่อของลูกที่เคยรัก 18+จากความผูกพันแปรเปลี่ยนเป็นความรักที่เธอมอบให้แต่เขาเพียงคนเดียวและคิดว่าเขาก็รู้สึกเหมือนกันกับเธอ แต่ทว่าทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างที่คิดเมื่อพี่ชายที่แสนดีมาตลอดกลับกลายเป็นซาตานร้ายที่เธออยากหนีให้พ้น ๆ หน้า แต่ยิ่งหนีเขากลับยิ่งตามทำให้ทุกอย่างเกินเลยจนกระทั่งชีวิตของเธอพลิกผัน จากคนที่รักจึงกลายเป็น...แค่พ่อของลูกที่เคยรักมังกรพี่ชายข้างบ้านผู้แสนดีและอ่อนโยน? หึ..นั่นมันไม่ใช่ตัวเขาเอิงเอยหญิงสาวผู้เข้มแข็ง อ่อนโยนแต่เด็ดเดี่ยว เพราะคำว่ารักที่มีให้เขาจึงยอมทุกอย่างแม้กระทั่งยอมเป็นที่ระบายอารมณ์คั่นเวลาของคนที่แอบรักโปรย..."ถ้าเอยท้องพี่จะรับผิดชอบเอยไหมคะ""ทำไมถึงถามแบบนั้น""เอยแค่อยากรู้ค่ะว่าถ้าเอยท้องขึ้นมาจริง ๆ พี่จะทำยังไงคะ""อย่าถามอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้เลย...""...เพราะถ้าเอยท้องจริง ๆ ลูกในท้องจะเป็นลูกพี่ได้ยังไง""แล้วพี่ไม่คิดบ้างเหรอคะว่าอาจจะเป็นลูกของพี่""มันเป็นไปไม่ได้เพราะพี่ปล่อยนอกตลอด แล้วที่สำคัญพี่บอกให้เอยกินยาคุมทุกครั้ง"•••"อะ...เอย ลูก...""เขาไม่ใช่ลูกของพี่""ไม่! พี่มั่นใจว่าเขาคือลูกของพี่""หึ! พ่อ? พ่อที่ลูกไม่ควรจะเรียกพ่อ แบบนี้น่าจะถูกมากกว่านะคะ"----

เพราะความใสซื่อไม่ทันคนในเรื่องความรักทำให้ 'ที่รัก' ตกเป็นเหยื่อของ 'เสือ' จนหลงมัวเมากับทุกการกระทำหลอกลวงของเขาที่มาทำกับเธอเพียงเพราะอยากแก้แค้นให้คนที่รักจนสุดท้ายเธอกลายเป็นแค่...เหยื่อที่หลงให้เสืออย่างเขาย่ำยีอย่างไร้ค่าทั้งร่างกายและหัวใจ เสือ พยัคฆ์ ชายหนุ่มที่เป็นที่รู้จักในหมู่สาว ๆ เพราะด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาและฐานะที่ร่ำรวยทำให้มีคนเข้าหาเขาไม่น้อย อีกทั้งฉายาที่เรียกขานคือเสือที่ไม่มีวันหลงเหยื่อ ทำให้เขากลายเป็นคาสโนวาตัวพ่อที่ไม่รู้จักความรักเพราะนิยามของเขาคือผู้หญิงซื้อได้ด้วยเงิน ที่รัก หญิงสาวเจ้าของใบหน้าสวยหวาน ใสซื่อ และไม่ทันคน ด้วยรูปร่างหน้าตาของเธอทำให้มีคนเข้าหาไม่น้อยแต่คนที่เอาชนะใจเธอได้คือเขาคนนั้น แม้จะได้ยินชื่อเสียงที่ร่ำลือของเขาจากคนรอบข้างว่าเจ้าชู้ขนาดไหนแต่เธอก็เลือกที่จะเชื่อในการกระทำของเขาจนยอมเปิดใจ คำโปรย... "ฉันเคยพูดสักคำเหรอว่ารักเธอ" "ตะ…แต่เรา อึก…เรามีอะไรกันแล้วนะคะ" "หึ! เธอนี่มันก็ยังโง่เสมอต้นเสมอปลายจริง ๆ นะ กับแค่การที่มีอะไรกันมันไม่ได้ทำให้ฉันเป็นของเธอ เพราะเธอมันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากผู้หญิงคนอื่นจะต่างก็แค่ความบริสุทธิ์ที่เธอยอมให้ฉันทำลายมันอย่างเต็มใจอย่างในคืนนั้นไง" "พะ...พี่เสือ" "เธอมันก็เป็นแค่เหยื่อที่มีไว้สำหรับเคี้ยวเล่นฆ่าเวลาก็แค่นั้น เพราะฉันไม่ได้คิดจะเอาเธอมาเป็นเมีย" ••• "มีอะไรก็รีบพูดมาเถอะค่ะเวลาของฉันเป็นเงินเป็นทอง ไม่ได้ว่างมายืนให้คุณมองหน้าแบบนี้" "หึ ไม่เจอกันนานปากดีขึ้นนะ" “เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยนค่ะ ต่างจากคุณนะคะที่นอกจากอย่างอื่นเปลี่ยนแต่สันดาน...อ่า นิสัยยังเลวเหมือนเดิม" "เดี๋ยวนี้กล้าขึ้นเยอะเลยนี่ คงจะผ่านอะไรมาเยอะสินะ" "ใช่ค่ะ เพราะประสบการณ์เลว ๆ ที่ครั้งหนึ่งเคยได้สัมผัสมันสอนให้ฉันเข้มแข็งขึ้น ฉันรู้สึกขอบคุณมันนะคะ" "ปากเธอนี่มันดีจริง ๆ นะเวลาครางอยู่บนเตียงก็อย่าลืมปากดีให้ได้แบบนี้ด้วยล่ะเพราะคืนนี้ฉันจะซื้อเธอ" ----

*แจ้งก่อนอ่านกันดราม่า* เนื้อหาเป็นพล็อตตลาดทั่วไปที่พระเอกโบ้แต่เรื่องนี้คำว่าโบ้อาจจะไม่ใช่โบ้แบบเมียหนีนะคะ หรือบางทีอาจตะไม่ได้รับบทเรียนอะไรเลย แต่จะเป็นแนวโบ้แบบมีเหตุผล อยากให้ทุกคนลองเปิดใจอ่านดูถ้าไม่ชอบไม่ว่ากันค่ะ เนื้อหาในเรื่องอาจมีความรุนแรง/เพศ/การใช้ภาษาที่หยาบคาย/ใช้กำลังบังคับ/ข่มขู่ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ หากไม่ชอบให้เลื่อนผ่านอย่าดราม่า ---- ก็แค่ภรรยาที่เขาไม่ได้รัก 20+ การแต่งงานระหว่างสองทายาทตระกูลดังอย่าง 'เฟยเทียน' ทายาทคนเดียวของตระกูลหยาง และ 'อ้ายผิง' ดาราสาวชื่อดังอันดับต้น ๆ ต่างถูกจับตามองจากกลุ่มนักข่าวและวงการธุรกิจแม้ทั้งคู่จะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันมานานนับปีแต่ทว่ากลับไร้ซึ่งความรักอย่างที่ควรจะมีเพราะเหตุผลที่ทั้งคู่ต้องแต่งงานกันก็เพราะตอบแทนบุญคุณเท่านั้น ด้วยเหตุผลนี้ทำให้เธอต้องอยู่ในฐานะ...ภรรยาที่เขาไม่ได้รัก หยาง เฟยเทียน ทายาทคนเดียวของตระกูลหยาง ตระกูลผู้มีอิทธิพลอันดับต้น ๆ ของฮ่องกงที่เขายอมแต่งงานก็เพราะตอบแทนบุญคุณที่ครั้งหนึ่งตระกูลของเขาเคยได้รับแต่ทว่าความรักนั้นเขาไม่มีให้ อ้ายผิง ดาราสาวชื่อดังอันดับต้น ๆ ลูกสาวคนเดียวของตระกูลที่ในอดีตเคยมีอิทธิพลล้นมือแต่ทว่าปัจจุบันกลับต้องใช้อำนาจจากคนเป็นสามีในการคุ้มครองครอบครัว คำโปรย... "อืม? คุณตอบมาได้ยังไงแค่อืม ฉันแท้งนะฉันสูญเสียลูกในท้องไปแต่คุณตอบมาเหมือนคนที่ไม่รู้สึกอะไร ทั้ง ๆ ที่เขาเองก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของคุณ" "จะโวยวายทำไมในเมื่อเธอเองก็ไม่ได้อยากจะมีเขาตั้งแต่แรก" "ใช่ ฉันยังไม่พร้อมที่จะมีเขา แต่ฉันก็ไม่เคยคิดอยากจะให้เขาตาย แต่คุณ..." "คุณที่เป็นพ่อกลับไม่รู้สึกเสียใจเลยสักนิดที่สูญเสียเขาไป" "เสียใจแล้วได้อะไร ร้องไห้แล้วจะได้เขากลับคืนมาเหรอ?" "อึก!" "ในเมื่อแท้งแล้วก็ดีจะได้เซ็นใบหย่าเสียที" "ไอ้ผู้ชายเฮงซวย!!" ••• "แล้วมาหาฉันทำไมหรือจะมาต่อว่าเพราะเรื่องนี้ หรือจริง ๆ แล้วดันคิดถึงเมียอย่างฉันขึ้นมา" "ใช่ ฉันคิดถึง..." "แต่เป็นร่างกายของเธอน่ะนะไม่ใช่อย่างอื่น" "รู้แบบนี้แล้วก็รีบมาทำหน้าที่สิ" "อื้ออ! ฉันเจ็บนะ" "อย่าทำสะดีดสะดิ้ง หรือห่างหายไปนานเลยลืมรสชาติของผัว" "หยาบคาย" "หึ อย่ามาทำเป็นใสซื่อ รีบมาทำหน้าที่ได้แล้ว" ---- ห้าม! : ห้ามคัดลอกเนื้อหาภายในเรื่องไปดัดแปลงหรือนำไปทำเป็นผลงานของตัวเองเด็ดขาดไม่ฉะนั้นจะดำเนินคดีให้ถึงที่สุด เพราะเนื้อหาทั้งหมดคือจินตนาการของผู้เขียนทั้งสิ้น ฝากกดติดตามกันไว้ด้วยนะเพื่อไม่พลาดเรื่องใหม่ ๆ น้าาา CHAOIL.

เมียใบ้ของพ่อเลี้ยงบ้านไร่ 18+ 'ธารา' พ่อเลี้ยงหนุ่มแห่งไร่ส้มธาราธาราที่ใหญ่ที่สุดของเชียงใหม่ต้องมาแต่งงานกับ 'เดือนตะวัน' หญิงสาวที่เงียบขรึมหรือที่เรียกว่าเป็นใบ้ด้วยความผิดพลาดจากความเมาทำให้ทั้งคู่ต้องแต่งงานกันในที่สุด และหลังจากงานแต่งงานที่ไม่เต็มใจในวันนั้นทำให้เธอไร้ซึ่งความสุขอย่างที่ควรจะมีในชีวิตหลังแต่งงานเพราะต้องทนกับความใจร้ายของสามีหนุ่มสารพัดเพียงเพราะว่าเธอนั้น...เป็นใบ้แค่นั้นหรือ ธารา พ่อเลี้ยงหนุ่มผู้มีอิทธิพลอันดับต้น ๆ ของจังหวัด ผู้มีใบหน้าคมคายหล่อเหลาทำให้เขาเป็นที่หมายปองของหญิงสาวมากมายจนกระทั่งที่เขาต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งด้วยความผิดพลาดทำให้ชีวิตของเขานั้นเปลี่ยนไป เดือนตะวัน หญิงสาวเจ้าของใบหน้าสวยหวาน เธอเพียบพร้อมไปหมดทุกด้านยกเว้นเรื่องการพูดเพราะเธอนั้นเป็นใบ้ เพราะเหตุการณ์ผิดพลาดในวันนั้นทำให้เธอต้องแต่งงานกับชายหนุ่มที่รู้จักตั้งแต่วัยเด็กด้วยความเต็มใจแต่ใครจะรู้ว่าหลังจากชีวิตแต่งงานในวันนั้นเธอต้องทนกับการทำร้ายจิตใจของเขาเสมอมา ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำ คำโปรย... "ตกใจอะไรเราเป็นผัวเมียกันแล้วเรื่องแค่นี้มันเป็นเรื่องปกตินะแล้วไอ้มือสั่น ๆ นี่ด้วย เป็นคนเสนอตัวอยากช่วยเองแล้วจะสั่นทำไม" '...' "ปลดกระดุมเสร็จแล้วก็ช่วยถอดด้วยสิ ทำหน้าที่ให้มันดี ๆ หน่อย" 'เสร็จแล้วค่ะ' "ถ้าเธออยากทำหน้าที่เมียที่ดีนักต่อไปพี่ก็จะให้เธอทำทุกอย่างที่เมียพึงจะต้องทำแต่อย่างเดียวที่เธอไม่ต้องทำคือหน้าที่บนเตียงเพราะพี่จะไม่มีวันนอนกับเธอ" ••• "ทุกอย่างมันเป็นเพราะเธอ! ที่พี่ต้องมาแต่งงานกับผู้หญิงใบ้อย่างเธอก็เพราะเธอ!" "อึก!" "เธอรักพี่มากถึงขนาดใช้วิธีนี้ในการจับพี่ ทำให้พี่ต้องแต่งงานกับผู้หญิงอย่างเธอ! เธอมันไม่ได้ใสซื่ออย่างที่แสดงออกมาเลยสักนิด! เธอมันร้ายกาจ!" "ทำไม? ตกใจเหรอที่พี่รู้แผนการมารยาของเธอทุกอย่าง!" "จะดิ้นทำไมวะ! ในเมื่ออยากได้พี่เป็นผัวนักเดี๋ยววันนี้เธอจะได้สมใจแน่!" "อึก...อื้ออ!!" ----

พยศรักพ่อเลี้ยงบ้านไร่ 20++ นางแบบสาวชื่อดังที่มีข่าวฉาวไม่เว้นวันต้องถูกพ่อส่งมาดัดนิสัยที่ไร่นฤบดินทร์ซึ่งเป็นอาณาจักรใหญ่ของลูกชายเพื่อนสนิท ด้วยนิสัยที่ร้ายกาจของเธอต้องถูกปราบพยศด้วยฝีมือของเจ้าของไร่ผู้แสนปากร้ายและป่าเถื่อน ภามิน พ่อเลี้ยงหนุ่มผู้มีอิทธิพลอันดับต้น ๆ ของจังหวัด ด้วยใบหน้าที่คมคายหล่อเหลาและฐานะที่ร่ำรวยทำให้มีหญิงสาวเข้าหาไม่ขาดสายแต่นั่นมันแค่รูปลักษณ์ภายนอกเพราะนิสัยที่แท้จริงของเขามีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้นที่ได้เห็น มิลลิกา นางแบบสาวอันดับต้น ๆ ของวงการผู้มีใบหน้าสวยเฉี่ยวและไม่ยอมคน ด้วยนิสัยร้ายกาจและใช้เงินฟุ่มเฟือยของเธอทำให้ผู้เป็นพ่อต้องส่งไปดัดนิสัยที่ไร่ของลูกชายเพื่อนสนิทแต่หารู้ไม่ว่านั่นเป็นการส่งเธอเข้าไปอยู่ในกงเล็บของราชสีห์จอมป่าเถื่อน คำโปรย... "นี่ทำอะไรของคุณ" "ก็แต่งหน้าไงไม่รู้จักเหรอ? แต่ถ้านายจะบอกว่าไม่รู้จกฉันก็ไม่ฉันก็ไม่แปลกใจหรอกนะก็หน้าตาเหมือนโจรที่ออกมาจากป่าขนาดนั้นอะ" "ผมให้เวลาคุณอีกห้านาทีรีบเปลี่ยนชุดแล้วผมจะรออยู่ข้างนอก" "ห้านาที? จะบ้าเหรอแค่นั้นฉันยังเปลี่ยนกางเกงในไม่เสร็จเลยเถอะ" "ถ้าไม่เสร็จผมจะเข้ามาช่วยคุณเอง" "อะ...ไอ้บ้า! ออกไปเลยนะ!" "อย่าลีลาไม่งั้น...ผมจะเข้ามาช่วย" "ฝันไปเถอะย่ะว่าจะได้เห็นเรือนร่างอันสวยงามของฉัน! ชิ!" ••• "อยู่ที่อื่นคุณจะไร้มารยาทขนาดไหนผมไม่สนใจแต่ตอนนี้คุณอยู่ที่นี่คุณต้องดึงมารยาทอันน้อยนิดของคุณกลับมาเพราะที่นี่มีกฎไม่ใช่จะมาทำตามใจอย่างที่ที่คุณเคยอยู่" "นะ...นี่นายว่าฉันไม่มีมารยาทเหรอ!?" "แล้วเห็นผมชมคุณอยู่หรือไง" "อะ...ไอ้คนปากร้าย! กะ..." "ถ้าคุณกรี๊ดออกมาเราได้เห็นดีกันแน่" "กรี๊ดดด!!! อย่างนายจะทำอะไรฉันดะ...อื้อออ!!" ---- มีอีบุ๊กแล้วนะคะ โปรดจิ้มลิงก์ http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNTk1OTI0MCI7czo3OiJib29rX2lkIjtpOjI0Njk0OTt9 นิยายเรื่องนี้เป็น 1 ใน 4 เรื่องของเซต "พ่อเลี้ยงบ้านไร่" ที่ไรท์ร่วมแต่งกับเพื่อนนักเขียนของไรท์นะคะ - พยศรักพ่อเลี้ยงบ้านไร่ By CHAOIL. (เรื่องนี้) - เชลยรักพ่อเลี้ยงบ้านไร่ By พธิตา (จิ้มลิงก์) https://www.readawrite.com/a/d098bdbcc228c229ebebea4933caa9a6 - เมียใบ้ของพ่อเลี้ยงบ้านไร่ By CHAOIL. (จองชื่อ) - ตื๊อรักพ่อเลี้ยงบ้านไร่ By พธิตา (จองชื่อ) ห้าม! : ห้ามคัดลอกเนื้อหาภายในเรื่องไปดัดแปลงหรือนำไปทำเป็นผลงานของตัวเองเพราะเนื้อหาทั้งหมดคือจินตนาการของผู้เขียนทั้งสิ้น CHAOIL. ฝากกดติดตามไว้ด้วยนะคะจะได้ไม่พลาดเรื่องใหม่ ๆ

วิศวะคนโหดโหมดหวงเมีย 20++ เมื่อวิศวะสายโหดหน้านิ่งสุดเย็นชาต้องมาเจอกับรุ่นน้องต่างคณะสุดดื้อรั้น หมอก วิศวะหน้านิ่ง ไม่สนใคร ไม่ชอบความวุ่นวาย มีความร้ายกาจซ่อนอยู่ภายใต้ใบหน้าที่นิ่งเฉย หวงโหด ลูกแพร นักศึกษาสาวนิเทศปี 2 ผู้มีใบหน้าอ่อนหวานต่างกันลิบลับกับนิสัยเพราะเธอเป็นคนกล้าได้กล้าเสีย และไม่ยอมคน "โอ้ย! ปล่อยนะมายุ่งอะไรด้วยเนี่ย" "อย่ามาดื้อกับฉันนะยัยแสบ" "ก็ปล่อยสิมีสิทธิ์อะไรมาลากฉันแบบนี้ฮะ?!" "อยากเล่นหนังสดตรงนี้เลยไหมจะได้รู้ว่ามีสิทธิ์อะไร" ... "โอ้ย! จะมาตามอะไรนักหนาเนี่ย" "พูดดีๆ ฉันเป็นพี่เธอนะ" "แค่เกิดก่อนปีเดียวฉันไม่ถือ" "ดื้อฉิบหาย! เดี๋ยวจะกระแทกให้เดินไม่ได้แม่ง" ----

เพื่อนร่วมเตียง 20++ เพื่อนที่เป็นมากกว่าเพื่อน เพื่อนที่ใช้เตียงร่วมกันได้ ในเมื่อคำว่าเพื่อนมันค้ำคอต้องรักษากฎระหว่างกัน ห้ามหึง ห้ามหวง ห้ามก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของกัน ไค วิศวะฯ ปี 3 เย็นชา ร้ายกาจ ไม่ชอบแสดงอารมณ์ ขี้หวงเป็นที่หนึ่ง รันดา ดาวบริหารฯ ปี 3 สาวสวยพราวเสน่ห์ ขี้อ่อย มีความมั่นใจในตัวเองสูง ไม่ยอมคน "นายก็มีแฟนแล้วฉันว่าเราควรจบความสัมพันธ์นี้ได้แล้ว" "ทำไมฉันต้องจบ" "นายอย่าเห็นแก่ตัวได้ไหมไค" "ถ้าอยากจบนักก็มานอนแหกขาให้ฉันเอาจนกว่าจะพอใจสิ" ••• "ที่ผ่านมามีอะไรบ้างที่นายทำกับฉันแล้วมันออกมาจากความรู้สึกของนายจริงๆ" "..." "หึ ฉันนี่ก็ถามอะไรโง่ๆ เนาะ ขนาดคำว่ารักนายยังไม่เคยบอกฉันเลย" "..."