“พิ พี่กร ทะ ทำอะไรคะ อบอุ่นกลัว” “กลัวเหรอ คนที่ควรกลัวไม่ใช่พี่ แต่เป็นไอ้เหี้ยนั่น” “พี่ต้นน้ำเป็นคนดี พี่กรไม่มีสิทธิ์ ว่าคนอื่นแบบนั้น” พึ่บ!! ร่างเล็กถูกจับดันแผ่นหลังเข้ากับกำแพง ข้อมือเล็กสองข้างถูกรวบไว้เหนือหัว “คงอยากเอากับมันจนตัวสั่นละสิ” สายตามองต่ำ มองหน้าเด็กสาวด้วยความไม่พอใจ “ค่ะ อยาก! รู้แล้วก็รีบปล่อยได้แล้ว อบอุ่นจะได้รีบไปหาเขาสักที” ดวงตากลมโต สีหน้าและน้ำเสียงจริงจัง เธอกำลังท้าทายอำนาจของจอมปีศาจที่เธอไม่เคยมีโอกาสได้เห็น จนกระทั่งวันนี้.. “หึ! งั้นก่อนจะไปอ้าขาให้มันเอา ฉันจะเป็นคนสอนให้เธอเอง”

“รังเกลียด! หรือว่ากลัวจะอดใจไม่ไหวกันแน่ เธอรู้หรือเปล่าว่าผู้หญิงหลายคนอยากอยู่ใกล้ฉันแบบนี้ใจแทบขาด ตัวสั่นระริระรี่อ้าขารออยากให้ฉันเอาจนตัวสั่น เพราะฉันกับไอ้เวหาเราไม่กินอะไรซ้ำๆ มันน่าเบื่อ แต่สำหรับเธอ ไม่ต้องทำขนาดนั้นขอแค่เอ่ยปากร้องขอ ฉันจะยอมเสียสละร่างกายสงเคราะห์ให้เธอสักน้ำ เป็นการตอบแทนที่ช่วยดูแลน้องสาวฉันเป็นอย่างดี” ..เขาคิดว่าเขาเป็นใคร ถึงกล้ามาพูดเหยียดหยามศักดิ์ศรีคนอื่นแบบนี้ ทำไมพี่เวหาถึงมีน้องฝาแฝดที่มีความคิดเลวๆแบบนี้ได้นะ สำคัญตัวเองมากเกินไปแล้ว “ก็แล้วแต่ผู้หญิงพวกนั้นสิคะ แต่รับรอง ว่าหนึ่งในผู้หญิงพวกนั้นจะไม่มีวันเป็นโซ่เด็ดขาด” “หึ หึ เธอแน่ใจเหรอ? แล้วอย่ามาอ้อนวอนฉันที่หลังล่ะ”

“ไหนบอกโตแล้วทำไมยังทำตัวเป็นเด็กๆอยู่ละ” เสียงคนตัวเล็กพูดตามหลัง แต่เขากลับไม่สนใจ ร่างเล็กวิ่งตามเข้าไปเกาะแขนใหญ่ของเด็กหนุ่มตัวโต ก่อนจะซบที่แขนของเขาแกล้งอ้อนเหมือนตอนเด็กๆ “ปล่อยเถอะ พี่ไม่ต้องมาสนใจผมหรอก” ใบหน้านิ่ง “ทำไมจะไม่สนใจล่ะ ก็ไทเกอร์ตั้งใจมาหาพี่ไม่ใช่เหรอ หื้ม” มือเล็กยีที่ผมของคนตัวโต ด้วยส่วนสูงที่ต่างกันมากทำให้เธอต้องเขย่งเพื่อให้ปลายนิ้วแตะให้ถึงผมของเขา แต่ยังไม่ทันจะเอื้อมถึงมือหนาก็โอบเอวเล็กของเธอยกขึ้นอุ้มแนบกับลำตัว ปลายจมูกคมสัมผัสที่ใบหน้าหวานของคนตัวเล็กเหมือนไม่ตั้งใจ ลมหายใจร้อนสัมผัสที่ใบหน้าของกันและกัน มุมปากหนากระตุกยิ้มสายตาเจ้าเล่ห์มองคนตัวเล็กที่กำลังอึ้งกับการกระทำของเขา จนสองแก้มของเธอเริ่มมีสีแดงเรื่อไม่รู้ตัว “ถึงหรือยังครับ” อมยิ้มแววตามีนัยแฝง “ปะ ปล่อยพี่ลง ไทเกอร์” เธอพยายามดิ้นดันแขนที่โอบช้อนก้นเล็กของเธอออก แต่แทนที่เขาจะยอมปล่อยเธอลง เขากลับยิ่งรัดแน่นขึ้นกว่าเดิม “ทำไมครับ?” คิ้วหนาเลิกขึ้น รอยยิ้มของเขาทำให้ใบหน้าหวานยิ่งร้อนผ่าว หัวใจดวงน้อยของเธอเต้นแรงโครมครามถึงแม้จะบอกว่าเป็นแค่น้องชาย แต่ก็ไม่ใช่พี่น้องแท้ๆที่เธอจะไม่รู้สึกเขินอายกับสายตาของเขา

เพล้ง! มีบางอย่างตกกระทบพื้นแตกเสียงดังอยู่หน้าประตู ก่อนที่ร่างของคนทั้งสองจะแยกออกจากกันด้วยความตกใจ หมับ! เรียวแขนของหญิงสาวถูกมือใหญ่ดึงกระชากจนร่างเล็กเดินถอยหลังชนเข้ากับข้างผนังทางเดิน “อ๊ะ ขะ ขอโทษค่ะ อันอันไม่ได้ยิน ไม่เห็นอะไร นะคะ อันอันแค่เอางานมาส่ง” ร่างบางเล็กก้มหน้าส่ายหัวไปมา ผมยาวของเธอดูยุ่งเหยิงกระเซอะกระเซิงเหมือนมุดออกมาจากรูไหนสักที่ มือใหญ่บีบที่แก้มใสของคนตัวเล็กให้เชิดขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาสะกดให้คนตัวเล็กถึงกับอึ้งนิ่งจนแทบหยุดหายใจ ดวงตาคมเข้มมองต่ำ ท่าทางของเขาดูเหยียดหยามจนเธอรู้สึกใด้ “ใครใช้ให้คุณเข้ามา” เสียงเข้มพูดพรางจ้องมองใบหน้าเล็กไม่กระพริบ ก่อนที่รอยยิ้มมุมปากจะกระตุกเบาๆ “อันอัน เอางานที่แก้ เมื่อเช้า มะ มาส่งใหม่ค่ะ” น้ำเสียงเล็กหวานพูดตะกุกตะกักด้วยความหวาดกลัว “ตอนที่ทุกคนเลิกงานกันหมดแล้วเนี่ยนะ” คิ้วหนาเลิกขึ้นเป็นเชิงสงสัย “ค่ะ อันอันพึ่งแก้เสร็จ” “แน่ใจ?” กระซิบข้างหู ความเย็นของเสียงทำให้เหงื่อของเธอผุดอออกมาจากเส้นขนเป็นเม็ดๆ ยิ่งร่างกายสูงใหญ่ตรงหน้า ท่อนบนของเขาปราศจากเสื้อผ้าปกปิดร่องกล้ามนูนแน่นเส้นเอ็นแสดงถึงความแข็งแรง แขนใหญ่มีแต่มัดกล้าม ผิวขาวเนียนเหมือนผู้หญิงแต่ดูกำยำน่าลูบคล้ำและสัมผัส ยิ่งทำให้หัวใจดวงน้อยๆของเธอเต้นแรงขึ้นจนเขาได้ยินมัน “บอสขา~” เสียงหวานลากยาวออกมาจากห้องทำงาน “กลับไปก่อน วันนี้ผมไม่มีอารมณ์” “แต่เอมิลี่..” “จะกลับออกไป หรืออยากถูกไล่ออก”

“ลุงขา เทียนขอจับได้มั้ยจ๊ะ ทำไมของคุณลุงมีแล้วของเทียนไม่มีละจ๊ะ” “ถ้าจับมันจะไม่จบนะจ๊ะเทียน” ลูกสาวของแฟนเก่า แต่เธอกลับทิ้งให้เขามาดูแลแทน เพียงเพราะเลิกกับสามีแล้วหนีตามผัวใหม่ไป ปล่อยให้คนที่รักต้องแบกรับเลี้ยงหลานในนามจนโต แต่เพราะความน่ารักและเป็นหนุ่มฉกรรจ์ ทำให้สถานะของพวกเขาเปลี่ยนไป

“มิลล์! พะ พอก่อน ถ้าไม่หยุดอย่าหาว่าอาไม่เตือนนะ” เสียงกระเส่าตะกุกตะกัก บอกให้สาวน้อยหยุดการกระทำในตอนนี้ “ทำไมคะ อาเก่งจะทำอะไร” แววตากลมโตเงยหน้ามองใบหน้าเข้มที่จ้องเธออยู่ “รู้ใช่มั้ย ว่ามันจะกลับมาแก้ไขไม่ได้อีก” สาวน้อยยิ้มก่อนจะขยับค่อยๆเลื่อนตัวขึ้นมากดจูบที่ปากหนา ลิ้นสากค่อยแทรกเข้าไปในปากเล็กเหมือนสอนให้เธอเรียนรู้หลักการที่ควรจะเป็น หน้าอกอวบเบียดแนบเข้ากับแผงอกถูไถไปมาจนหนุ่มใหญ่สัมผัสได้ อ๊ะ!! เธอถูกกดลงกับเตียงนุ่ม ปากหนาเลียไล่ลงมาจนถึงสะดือก่อนจะเลื่อนต่ำลงมาถึงกลีบนวลที่อวบอูม มีน้ำใสไหลซึมออกมาจากรูแคบ ปลายลิ้นเริ่มสัมผัสจากจุดเสียวตวัดปลายเลีย จนร่างเล็กบิดไปมา อืออ~~ “อาเก่ง มิลล์เสียวว” เสียงเล็กหวาน ยิ่งทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้น สถานะอาหลานตอนนี้มันคงกั้นความต้องการนี้ไม่ได้แล้ว

ร่างปริศนาเดินเข้าไปหาเธอช้าๆเหมือนเสือกำลังจะขย้ำเหยื่อ เขายืนนิ่งอยู่ด้านหลังของหญิงสาวใกล้จนแทบตัวจะติดเธอ ด้วยความเคยชินทำให้เธอไม่ได้สังเกตว่ามีบางอย่างมันผิดปกติกว่าทุกวัน ตึบ! เสียงประตูตู้เย็นปิดลง คนตัวเล็กถึงกับตกใจรีบหันกลับไปมองเจ้าของมือที่ปิดฝาตู้อย่างแรง หน้าเธอชนแผงอกของเขา จนเกือบล้มหงายหลัง แต่แขนล้ำแน่นชอนตัวเธอเข้ามาได้ก่อน เสียงไฟในห้องมันสว่างพอให้เห็นใบหน้าของร่างนั้น เธอถึงกับตกใจตัวเย็นเฉียบ “คุณอาทิตย์ เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” “คำถามนี้ฉันไม่ควรตอบเธอ เพราะฉันอยู่ก่อนที่เธอจะเข้ามา แต่เธอควรตอบฉันว่าแอบมาขโมยกินของในตู้เย็น บ้านคนอื่นแบบนี้ เธอว่าฉันควรลงโทษหัวขโมยยังไง?”

“อยู่ดีๆก็มีเหยื่อมาให้กินถึงที่ ฮึ” เสียงเข้มเค้นขำในลำคอ ยิ้มมุมปาก เผยให้เห็นความน่ากลัวใต้รอยยิ้มนั้น “อือออ ปวดหัวจัง” เสียงหวานดังขึ้น “เดี๋ยวก็หาย เด็กน้อย” เสียงเข้มขานตอบ ชายหนุ่มเอื้อมมือสัมผัสที่ใบหน้า เลื่อนลงมาที่ลำคอ ลูบไล้มาหยุดที่หน้าอก และใช้มือบีบคลึงทั้งสองเต้าอยู่สักพักก่อนจะกระชากเสื้อตัวจิ๋วให้หลุดออกเผยให้เห็นหน้าอกขาว สองเต้าอวบอิ่ม นูนเด้ง ที่ปิดจุกสีชมพูถูกดึงออกอย่างไม่ใยดี ร่างเล็กยังไร้สตินอนนิ่งไม่ไหวติง “นม สวยเป็นบ้าเลย อื้อออ” ปากหนาครอบงำเม็ดบัวสองข้างสลับไปมาอย่างหิวกระหาย “อืออ อ่าาา” เสียงหวานครางเบาๆ ร่างบิดไปมา มือเล็กปัดป่าย ไม่เป็นทิศ ไร้เรียวแรง “เสียว แล้วหรอ” เสียงเข้มเอ่ยเบาๆ “ไปต่อน่ะ” ไม่รอคำตอบ มือหนาช้อนจากชายเดรชดำขึ้นมาถึงจีสติงตัวจิ๋ว มันถูกดึงกระชากออกอย่างง่ายด่าย ชุดเดรชถูกดึงมากองที่พื้นเหมือนเศษผ้า ใบหน้าคมผละจากสองเต้าเลื่อนลงมาอยู่ที่กลีบกุหลาบ เขานิ่งพินิจอยู่สักพักก่อนมองหน้าหญิงสาวที่กำลังหลับตาพริ้ม “สวยแฮะ ร่านขนาดนี้แต่หอยยังสวยอยู่ สงสัยดูแลดี หึ,,, ขอชิมหน่อยแหละกัน” ใบหน้าคมก้มลงสัมผัสกลีบกุหลาบอย่างเร่าร้อน ลิ้นร้อนสัมผัสอย่างบ้าคลั่ง หญิงสาวบิดตัวไปมาพร้อมเสียงครางไม่เป็นภาษา “อ่าาาา อื้ออออ” ..แพล่บๆ..แพล่บๆ แจ้ะๆ .. เสียงลิ้นตวัด และน้ำที่เอ่อล้นจากช่องแคบ ชายหนุ่มยืนเยียดกายขึ้น สองมือปลดเข็มขัด งัดมังกรคู่กายออกมา มันผงาด งึกๆ ขณะที่สายตาจ้องร่างไร้สติ อย่างกระหาย มันทำให้เขารู้สึกหลงไหลเรือนร่างนี้ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อนทั้งๆที่เขาเองก็ผ่านผู้หญิงมาจนนับไม่ถ้วน เขาจับขาเรียวแยกออก แทรกตัวเข้ามากลางหว่างขาของเทอ ระบบปกครองที่เขาเคยตั้งกฏไว้ ตอนนี้มันไม่มีผลต่ออารมณ์ความต้องการของเขาในตอนนี้อีกต่อไป