เรื่องย่อ เรื่องราวความโชคร้ายของ "นภา" หญิงสาวผู้แสนดีอนาคตไกลที่เพิ่งเรียนจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศ ชีวิตกลับต้องพลิกผันเมื่อพ่อของเธอไปติดหนี้คุณชายเล็กสกุลลูเทซผู้มั่งคั่งจากนิสัยติดการพนัน นภาจึงต้องเดินทางไปรับใช้เหล่าคุณชายทั้ง 5 แห่งสกุลลูเทซผู้ถูกขนานนาว่าเป็นอสูรในร่างมนุษย์ เพื่อไถ่หนี้แทนผู้เป็นพ่อ แต่คุณชายใหญ่ที่ว่าโหดเหี้ยมที่สุดในหมู่พี่น้องกลับตกหลุมรักเธอและพยายามทำดีด้วย ทว่าอนิจจาที่นภาปฏิเสธเขาและบอกกับเขาไปตรงๆเมื่อถูกเรียกตัวให้ไปรับคำสารภาพรักว่า "ดิฉันขออภัยด้วยนะคุณชาย ฉันขอบคุณในความหวังดีทั้งหลายที่คุณมอบให้ แต่ฉันรักคนอื่นไปแล้ว" คุณชายใหญ่ตกใจก่อนที่จะปาแหวนเพชรลงพื้นและถามว่า "ไอ้คนที่เธอรักมันเป็นใครหะ!! พรรณนา ชายเล็ก ชายน้อย หรือจูเนียร์ บอกฉันมา!?" คุณชายใหญ่กล่าวถามด้วยน้ำเสียงที่เดือดดาล "คนที่ฉันรักเป็นหนึ่งในนั้นที่คุณชายกล่าว ขออภัยที่บอกไม่ได้ ฉันไม่อยากให้คนที่รักต้องเจ็บปวด" นภากล่าวด้วยน้ำเสียงที่ร้องขอความเห็นใจ "อย่างงั้นหรอ? ถ้าฉันไม่ได้ ก็ไม่มีใครต้องได้ทั้งนั้น!!" คุณชายใหญ่กล่าวขึ้นก่อนที่จะลากนภาไปนอนลงบนโต๊ะทำงานส่วนตัว และลงมือข่มขืน เธอทุบตีเธอ ไม่สนใจแม้เสียงกรีดร้องของนภานั้นจะเจ็บปวด น่าหดหู่ และทุกข์ทรมานมากแค่ไหน

การเดินตามหาความหมายในชีวิตของ "นัท" ชายหนุ่มผู้สูญเสียเป้าหมายในชีวิตของตนเองไปจากเหตุการณ์สะเทือนใจในอดีต ที่พยายามใช้ชีวิตไปวันๆ โดยมีเหล่าเพื่อนๆ ในอดีตที่ไม่ได้เจอกันมานาน คอยทำให้เขากลับมามีเป้าหมายอีกครั้ง....

เส้นด้ายกุหลาบแดง 0 ในหนึ่งชั่วชีวิตของคนธรรมดาทั่วไปนั้นบ่อยมากแค่ไหนที่จะต้องวิ่งหนีจากภัยอันตรายนานับประการที่ตัวเองไม่มีวันจะเข้าใจ ซึ่งก็คงจะมาก็ตามความกลัวในจิตใจของพวกเขาแต่ละคนนั้นแหละ แต่สิ่งนั้นจะไม่ใช่สิ่งที่เหล่าบรรดา "ผู้อยู่เหนือกฎเกณฑ์" ทั้งหลายจะทำอย่างแน่นอนเมื่อภัยมา เพราะพวกเขาเหล่านี้นั้นถูกสร้างขึ้นมาให้รับมือกับภัยอันตรายเหล่านี้ ด้วยพลังอำนาจในการควบคุม "แฟนธอม" ดวงจิตที่สร้างตัวตนขึ้นจากวิญญาณของผู้เป็นนาย อำนาจที่พวกเขาเหล่านี้ได้รับมานั้นแตกต่างกันออกไปราวกับจิตใจของพวกเขาแต่ละคน แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้นไม่เคยมีครั้งใดเลยที่อำนาจที่พวกเขาได้รับมาจะต่อยต่ำจนน่าขบขัน แต่ก็น้อยมากด้วยเช่นกันที่จะมีผู้อยู่เหนือกฎเกณฑ์สักคนที่ได้รับพลังอำนาจที่สุดจะหยั่งถึง และเจ้าหญิงสาวแสนสวยตรงหน้าของฉันนั้นก็ไม่ได้ต่างอะไรจากผู้อยู่เหนือกฎเกณฑ์ที่ผ่านๆมาเลย และดูเหมือนว่าจะหาญกล้าไม่น้อยไปกว่ายอดผู้ยิ่งใหญ่ที่ฉันรู้จักเลย และก็คงจะเหมือนมากกว่านี้ ถ้าหากว่าแฟนธอมที่เธอพามาจัดการกับฉันมันเก่งให้ได้สักครึ่งหนึ่งของฉัน "เข้ามาเลยที่รัก" "เข้ามาใกล้ๆ ให้พอใจเลย.." "ฉันจะกอดเธอด้วยอ้อมกอดที่อบอุ่นที่สุดเอง" "มีเพียงฉันเท่านั้นที่จะมอบให้เธอได้ แม้ว่าเธอนั้นจะไม่ต้องการมันก็ตาม.." "เพราะวันนี้ คือวันตายของเธอซีบิลล์!.."

"ผมรักครูนะครับ" คำสารภาพรักที่ฉันพยายามมานานหลายต่อหลายปีที่อยากจะบอกออกไป ให้กับเธอคนนั้นที่เป็นทั้งคุณครูและรุ่นพี่ที่ทำงานในเวลาเดียวกันได้รับรู้ แต่จะทำยังไงได้ล่ะ ไอ้คนที่หวาดกลัววิตกกังวลไปซะทุกอย่างอย่างฉันจะพูดออกไปได้ยังไง.... เพย์ + มิว "เธอชอบครูจริงๆ หรอ?" "ครับ ผมชอบครู" "ทำไมเธอถึงชอบครูละ" "เพราะครูแตกต่างจากคนอื่นที่ผมรู้จัก และทุกครั้งที่มีครูอยู่ใกล้ๆ มันทำให้ผมรู้สึกสงบ" "แล้วทำไมไม่เคยมาสารภาพรักกับครูเลยล่ะ?" "เพราะผมกลัวครับ" "เธอกลัวอะไร?" "ผมเองก็กลัวหลายอย่าง กลัวว่าครูจะมีแฟนแล้ว หรือครูอาจจะมีคนที่ชอบอยู่แล้ว และ..." "และอะไร?" "ผมกลัวว่าผมจะไม่ได้ยินเสียงของครูอีก" "อย่างงั้นหรอ..." "นี่เธอคิดว่าครูจะหลบหน้าหนีเธออย่างงั้นหรอ?" "ครับ ผมกลัวว่าความสัมพันธ์ของผมกับครูมันจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป" "ใช่ มันไม่เหมือนเดิม....แต่สุดท้าย เธอก็เลือกที่จะบอกมันกับครูไม่ใช่หรอ?" "เธอกล้าหาญมากๆ เลยนะ"