Grabe ang kabang nararamdaman ko, but at the same time, naluluha ako sa kagalakan na dala ng balita. I’m pregnant.
Bakit nga ba hindi ko kaagad iyon naisip lalo na’t laging sinasabi sa akin ni Zavian na bubuntisin niya ako? Siguro kasi iniisip ko na nagbibiro lang siya? But I know Zavian, alam ko rin naman ang mga biro niya. Hindi siya magbibiro sa ganoong klase ng bagay. I should’ve known better.
“Doc,” pagtawag ko sa doktor na ngayon ay naghahanda na sa pag-alis. Nakangiti pa rin ito nang tumingin sa akin. Wala pa rin naman ako sa sariling tiningnan siya. “Pwede po bang huwag niyo na munang sabihin kay Zav?”
Napahawak ako sa aking tiyan. Ang magulo kong utak kanina ay dahan-dahan nang umaayos. Ang nakabuhol kong mga iniisip kanina ay nagkakone-konekta na. Ngumiti ako.
“Gusto kong ako
