Bumaba ako sa unang palapag. Ako ay dumiretso sa hapag kainan. Nag-reply ako kay Zavian at sinabi na hindi niya kailangang maghintay at umuwi na lang siya. Naisip ko rin na may apartment naman siya kaya alam ko na maaari siyang doon matulog. Hindi ko kailangang mag-alala sa kanya.
Bumuhos ang malakas na ulan. Mas lalo ko lamang naisip na nakaalis na si Zavian. Naghain na lamang ako sa hapag kainan at kinain ang itinirang pagkain ni Karen para sa akin.
Ilang sandali pa’y bumukas ang pinto habang nakayakap sa sarili si Karen na pumapasok sa loob ng bahay. Napatingin ako sa kanya, medyo basa siya ng ulan. Hindi ata nakapagdala ng payong.
“Ang lamig sa labas! Biglang bumuhos ang malakas na ulan,” sabi ni Karen bago tumingin sa akin. Ngumiti lamang ako sa kanya at tinapos na ang pagkain.
Di
