เช้าวันต่อมา
"เชี้ย ปวดหัวชิปหาย"
กุ๊กไก่ลุกขึ้นนั่งหญิงสาวมองไปข้าง ๆ ตัวเองยังมีลูกเกดยังนอนคลุมโปงอยู่บนเตียงข้างเธอ สภาพตอนนี้ของลูกเกดคืออ๊วกจนหมดแรงลุก ในขณะที่ตัวต้นเหตุได้หายไปแล้ว
"ไอ้เกดไอ้ชาชา อยู่ไหนวะ" กุ๊กไก่เขย่าเพื่อนสาวที่นอนอยู่ข้าง ๆ ลูกเกดเปิดผ้าห่มที่คลุมหัวตัวเองออกทำให้กุ๊กไก่ตกใจ ใบหน้าของลูกเกดตอนนี้ยิ่งกว่าศพ พูดเสียงแห้งเหมือนคนที่เพิ่งเดินผ่านทะเลทรายออกมา
"มันลุกไปอ๊วกมั๊ง แกหาดูอย่ากวนฉันฉันก็จะตายแล้ว"
"เออ เออ เบื่อเพื่อนคออ่อนชิบหาย แต่ละคนเฮ้ย"
กุ๊กไก่ส่ายหน้าเธอสวมแค่ชุดชั้นในนอนลุกขึ้นแล้วเดินหาเพื่อนจนทั่วห้อง สุดท้ายไปเจอนาชานั่งเปลือยในอ่างอาบน้ำกอดเข่าอยู่นิ่ง ๆ ปล่อยให้น้ำอุ่นจากฝักบัวไหลอาบร่างของเธอลงมา
ท่ามกลางสายน้ำนั้นกุ๊กไก่รู้ว่าน้ำตาของนาชายังไม่หยุดไหล เธอไม่รู้จะปลอบใจนาชายังไง เพื่อนของเธอเป็นคนรักคนยากหากนาชาได้รักแล้วก็ปักใจจนไ
