[The hospital] รักสุดใจ ยัยหมอตัวร้าย!

แนะนำเรื่อง

​

ประเภท: นวนิยายไทย

เรื่อง: [The hospital] รักสุดใจ ยัยหมอตัวร้าย!

ผู้ประพันธ์: LaZy.

ออกแบบหน้าปก: Mint leaves

เจ้าของลิขสิทธิ์: Lazy woman

คำเตือน:

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องเฉพาะผู้ใหญ่ (20+) ซึ่งไม่เหมาะสมต่อเด็กและเยาวชน เนื่องจากมีเนื้อหาที่เป็นอันตรายอย่างชัดเจน โดยจะมีเนื้อหาที่ใช้ความก้าวร้าว รุนแรง น่ากลัว สะเทือนใจ มีผลกระทบทางจิตใจ หรือลักษณะที่ไม่เหมาะสม และอาจมีเนื้อหาที่มักจะทำให้เกิดจินตนาการเกี่ยวกับบางสิ่งที่เด็กไม่ควรเลียนแบบ

ผู้เขียนไม่มีเจตนาชี้นำผู้อ่านในเรื่องที่ขัดต่อข้อกฎหมาย หรือจารีตประเพณี

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

[SERIES THE HOSPITAL]

เเนะนำตัวละคร + คำโปรย

————————-

: นพ. พัชระ เกษมศานต์ [พัช] 28 ปี

ศัลยเเพทย์ทั่วไป

“ผู้หญิงร้าย ๆ อย่างเธอ มันไม่มีใครรักหรอก”

———————————

:พญ. อรอุมา ธนารัตน์ [อร] 28 ปี

อายุรกรรมเเพทย์ทั่วไป

“รักฉันให้ได้ครึ่งหนึ่งเหมือนที่รักเธอคนนั้น จะได้ไหม”

ตัวอย่าง...

“ก็ ทำอะไรที่เคยทำยังไงล่ะ ชอบไม่ใช่เหรอ ชอบฉันมากไม่ใช่เหรอ หึ ถึงกับยอมเอาตัวเข้าเเลก เเต่ฉันก็ไม่ได้รักเธอ!” เขาขุดเรื่องเก่ามาพูดอีกครั้ง เรื่องเก่าที่ฉันอยากจะกลับไปเเก้ไข เรื่องมันตั้งเเต่ 5 ปีที่เเล้ว มันนานเเต่ฉันกลับจำมันได้ดี

“มันเป็นเพราะเธอ เพราะเธอคนเดียวทำให้ฉันต้องเลิกกับดา!” พัชยังคงตวาดด่าฉันไม่หยุด เเต่เขาก็ไม่ได้พูดผิดอะไร ฉันมันนังตัวร้าย

“ผู้หญิงร้าย ๆ อย่างเธอต้องเจอผู้ชายอย่างฉัน ผู้ชายที่จะทำร้ายเธอไปจนตาย” เเต่ผู้หญิงร้าย ๆ อย่างฉันก็มีหัวใจ ทำไม ทำไมเขาเอาเเต่พูดว่ามันเป็นความผิดฉัน ทั้ง ๆ ที่เมื่อ 5 ปีที่เเล้วเขาเป็นคนเริ่มก่อนด้วยซ้ำ

“ทำไมไม่ตอบ ฉันถามไม่ได้ยินหรือไง หูหนวกหรือไงวะ” ไม่ทันที่ฉันจะได้ตอบอะไรเขา

พลั่ก!! เขาผลักฉันล้มอย่างเเรง ส่งผลให้ฉันหงายหลังลงทันที ฉันนอนราบไปกับที่นอนขนาดใหญ่ ก่อนจะยันตัวเองไปข้างหลังเเต่เขากลับ

กรี๊ดดดดด!!

ฉันกรีดร้องทันทีที่เขาโน้มตัวมาจับที่ข้อเท้าฉันก่อนจะออกเเรงกระชากดึงฉันเข้าหาเขาอีกครั้ง

“จะหนีไปไหน ห๊า!!” พัชตวาดเสียงดังลั่น มือข้างหนึ่งของเขาจะเอื้อมไปถอดเข็มขัดหนังราคาแพงออก ก่อนจะเอามันมามัดที่ข้อเท้าฉันไว้ เขาขึ้นคร่อมฉันจากทางด้านบน มือหนาข้างหนึ่งของเขารวบมือทั้งสองข้างของฉันขึ้นไว้เหนือศีรษะ การกระทำของเขามันรุนเเรง รุนเเรงเกินไปเเล้วนะ

“อร…ไม่เจอกันนาน ฉันน่ะกลัวว่าเธอจะลืมบทรักอันเร่าร้อนของเรา ฉันว่าวันนี้เรามาทบทวนกันหน่อยดีไหม?” ฉันไม่มั่นใจว่านี่เป็นคำถามหรือว่าเขากำลังจะบังคับฉัน

“อย่านะพัช นายไม่มีสติ นายกำลังเมา” ฉันเอ่ยบอกเขาพร้อมกับทำหน้าเชิงขอร้อง

“ก็ใช่ เพราะถ้าฉันไม่เมา ฉันไม่เอาเธอหรอก!!”

—————-

ปล. เนื้อหามีความรุนแรง

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ไม่อนุญาตให้ทำการสแกนหนังสือ คัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือนำไปใช้เพื่อสร้างผลงานทางอิเล็กทรอนิกส์เป็นเอกสารรูปเล่มเพื่อการใด ๆ และไม่อนุญาตให้นำไปใช้เชิงพาณิชย์ทุกรูปแบบ เว้นเสียแต่ว่าได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์แล้วเท่านั้น