Burden Heart

Chapter 7

Kinain ko lahat ng pagmamatapang ko kanina, may pasabi sabi pa ako ng gusto kona ng serious partner.

Pero eto kame ngaun sa condo ko at nakakatatlong round na.

Oohhh... s**t___f**k___harder___

He chuckled and stopped pumping me from behind.

Napalingon ako sa kanya," why you stopped?! inis kung tanung.

He just smirked and pump me again,but this time he do it slowly but pushing his whole length inside

"What did you say earlier?" You going to left me to have other man?" Then he f*****g me so harder.

Halos maihi ako at nasasaktan na ako sa way ng pag bayo nya sakin.

" Marcus stop!" awat ko sa kanya

He just grab my two hand and place it in my back while pumping me more harder.

His f*****g me carelessly, " pero eto parin ako at nasasarapan sa pagiging wild n'ya

owww... f**k___f**k___i heard him cursed

Ahhh__ahhh__i sexualy moaning, san kapa may pasabi sabi pa nang ayaw na tapos wagas.

Then I just feel that we both reached our climax.

Nang matapos na kame narinig namin ang sunod sunod na tunog ng doorbell, we don't know kung kanina pa natunog yun at hindi lang namin namalayan dahil sa ginagawa namin oh talagang nagmamadali lang at parang galit ang nag doorbell.

"Your expecting someone at this time

Eleven na kase ng gabi

Agad akong tumayo at inabot ang bathrobe ko para sana daluhan ang demanding kung bisita.

"What the f**k!" don't tell me your going to open the door like that, fix your self I'll open it," sabay suot ng boxer pagtapos magpunas ng wipes.

"I didn't heard anything outside the bathroom kaya medyo nagtaka ako, " dali dali akong naligo at nagbihis para malaman kung sino ito sila Alex at Lilet lang naman malimit ang bisita ko, kaya isa lang sa kanila malamang ang dumating

I was a little bit feel disappointed ng makita kung nagbihis na si Marcus.

"Your about to leave?

"Yah, Lilet is here, " I bet she doesn't want me around.

" Ok, no worries I'm a kind of used to it.

Tinitigan n'ya ako ng masama.

Sabay kaming lumabas ng kwarto ng matapos s'yang damputin ang mga gamit n'ya.

Nakatitig naman si Lilet kay Marcus ng masama habang hinahatid ko ito sa pintuan ng condo ko.

Hinalikan ako ni Marcus sa tungki ng ilong ko habang nakahawak sa bewang ko.

"Bye!" send me a message if your going out, send me even your location, " bye! good night sweet heart.

" Good night, " bye bye! nakangiti kong paalam Kay Marcus.

Pagsarado ko ng pinto, sinalubong ako ng throw pillow sa mukha.

" Anak ka ng empakto! hiyaw ko.

"Talaga ba?! hanggang ngaun pala hindi mo parin tinitigilan yang si Marcus?!

" Manahimik ka! binato ko pabalik Kay Lilet ang throw pillow.

Madalas si Lilet dito sa condo ko dahil malapit lang ito sa Airport.

Lilet is a International flight attendant mas malimit nasa biyahe ito at kung minsan alanganing oras pa dumadating kaya ayaw nya na magbiyahe pa ulit pauwi sa kanila at dito sa condo ko dumidiretso at kinabukasan nalang umuuwi, kung minsan naman dito dumidiretso para maka bonding kami ni Alex.

" I'm serious! lukot na mukha n'yang sabi.

"Bakit bet mo rin ba?!

" Baliw ka!" I'm a concern friend here.

" Nak ng teteng concerned friend!" niyakap ko si Lilet at sinadya kung isubsob sa malulusog kung hinaharap.

" Seriously!" naiirita ako makita kayong magkasama.

"huy!" pakta ka wag mung sabihing ako ang bet mo!"

"kahit suportado ko yang pagiging tibom-tibom mo hindi tayo talo ha!"

"Gaga ka!" honestly, why you let your self to be treaten like this.

"Anung like this?" ayusin mo nga.

" I also don't know how to called you and Marcus.

"f**k body? fling? kalandian? ayos lang spill it out sanay naman na ako, come on wag na mahiya.

She just give me a sad smile.

" Hanggang kailan mo balak gawin sa sarili mo yan Jen?

"I suddenly cannot speak.

" See?" does it hurt? I know it is right?

" I don't know madalas idinadaan ko sa biro ang mga pangaral nila sa akin ni Alex, at madalas nalulusutan ko naman pero parang iba si Lilet ngaun.

Kahit tuloy ako tinatanung ko ang sarili ko ngaun, bakit nga ba? Me and Marcus f*****g each other for more than two years, " walang level, walang love? Wala nga ba? bakit nga ba ako pumapayag?

Madalas ipinakikilala nya akong personal assistant, secretary and a friend, never been a special someone.

He always been so sweet to me parang boyfriend na tunay lalu na kung kami lang dalawa pero madalas formal lang kung may ibang tao.

"Anu na nga?! bakit?" pangungulit ulit ni Lilet.

"Ewan ko!" parang tangang sagot ko.

Para namang sumakit ang ulo ni Lilet sakin napahilot ng sintido.

"What if sabihin ko sayong may niloloko at masasaktan kayo sa ginagawa n'yo?

" Ha?!

"Tingnan mona," wala kang alam?"

" Anu nga? " nabuntis kaba n'ya?" biro ko kunwari.

"Tsk... seriously Jen? Did you know that he went to Florida last week.

" Jusko ko!" yun lang pala oo naman!"

"Did you know that he visit his fiance there?

" Ha?" parang nanginig ang buo kong katawan.

" You heard it right?" his fiance, he doesn't bother to tell you?

" I___don't___know?

" Oh yan!" I don't want to hurt you Jen," but I want you to wake up, he going to marry that women sooner or later," then what about you?

Wala ako masabi sa nalaman ko, paano ba ako mag rereact, paano nga ba ako?!

"Mahal mo?" seryosong tanung ni Lilet.

"Hindi!" parang tanga to!" sagot ko habang tumatawa pero nag unahang tumulo ang luha ko sa mga mata, pero agad kung pinunasan.

Pero hindi kona napigilang humagulhol ng kabigin ako payakap ni Lilet.

"Promise me you'll be fine," you deserve better ok.

Tumango lang ako habang umiiyak sa balikat nya.

"I can't explain the pain," Ang masama pa dun nasasaktan ako kahit na alam kung malinaw naman saking hindi dapat.