"ไลลาของแม่เก่งเนอะ"
"ลิป้อนข้าวลูกก่อน หมอบอกมียาให้ลูกกินด้วยนะ" ไลออนเอ่ย
"พี่ป้อนลูกซิ ลองดูนะ"
ลิลาเอ่ยพรางเตรียมอาหารของเด็กน้อยที่มีแต่ข้าวและผักตุ๋นนิ่มๆผสมเนื้อปลาของโปรด ไลออนที่ไม่เคยทำแบบนี้สักครั้งบวกกับตัวเองไม่เคยทำเรื่องอ่อนโยนขนาดนี้ได้ในขณะที่อาการยังกำเริบอยู่เรื่อยๆแบบนี้
"ลิ พี่ว่าพี่ทำไม่ได้หรอก เกิดพี่ทำลูกเจ็บขึ้นมาจะทำยังไง" ไลออนเอ่ย
"ลิเชื่อว่าพี่ทำได้"
ไลออนที่รับถ้วยข้าวตุ๋นลายการ์ตูนมา ก่อนที่ลิลาจะอุ้มไลลานั่งอยู่บนตัก เด็กน้อยยิ้มร่ามองผู้เป็นพ่ออยู่แบบนั้น
"ค่อยๆตักคำเล็กๆนะ" ลิลาเอ่ย
"อ่อ..ได้"
ไลออนที่ค่อนข้างเก้ๆกังๆเรื่องแบบนี้ ก็พยายามค่อยๆตักข้าวตุ๋นคำเล็กๆและเป่าเบาๆก่อนจะค่อยๆยื่นไปให้ไลลาทั้งที่มือแสนจะสั่นเทา
"พี่ไลออน ถ้าพี่มือสั่นขนาดนี้ มันจะเข้าปากลูกมั้ยค่ะ"
"อย่าแซวพี่ซิ พี่พยายามอยู่" ไลออนเอ่ยทำเอาลิลายิ้มกว้าง
"ไลลาครับ มั่มๆเ
