“ลิ!!!!”
“คะ…คุณหมอ ยะ…อย่าทำอะไรลูกลินะ ช่วยลูกลิที ลิไหว้นะคะ ฮึก! ฮือ!”
ลิลาเอ่ยพรางยกมือไหว้หมอเจ้าของเคสอย่างน่าสงสาร เธอพยายามจะปกป้องลูกไม่ให้หมอทำอะไรลูกเธอ
“คนไข้ใจเย็นนะครับ หมอจะพยายามเต็มที่ครับ” หมอเอ่ย
“ไม่นะ ฮึก! ช่วยลูกลิด้วย ถ้าลิจะไม่รอด ก็ขอให้ช่วยลูกลิด้วย ฮึก! ให้เขาได้ลืมโลกที ฮืออ” ลิลาเอ่ยทั้งน้ำตาที่ฟังแทบไม่รู้เรื่อง
ไลออนที่ยืนอยู่ถึงกับทำอะไรไม่ถูก ภาพตรงหน้ามันบีบหัวใจของเขาจนแทบหยุดหายใจ
“อย่าทิ้งแม่ไป ฮึก! อย่าทิ้งแม่ไปนะ ฮึก! อยู่กับแม่นะละ…ลูก” ลิลาเอ่ยทั้งสนิแทบจะดับวูบ อาการหายใจไม่ออกเริ่มถาโถมเข้าใส่เธอ
“ลิ!!! หมอครับ รีบทำอะไรสักอย่างซิ!!! ลิ!!!!”
“พี่ไลออน..บอกหมอที ฮึก! ช่วยลูกลิด้วย.. ฮึกกกกก”
“ลิ!!!!!!”
“เชิญรอด้านนอกนะครับ”
ไลออนถูกบุรุษพยาบาลกันตัวออกนอกห้องฉุกเฉิน เขายืนสติแตกเต็มขั้น เลือดสูบฉีดจนหัวใจทำงานหนัก เลือดในร่างกายวิ่งแล่น
