11
218 Words
Buti na lang naabot ko yung kitchen ng buhay. Feeling ko kasi mamamatay ako sa tension kanina dahil sa mga pinagsasabi ni Vince.
"Vince, don't do that again," I told him. Kumuha ako ng tubig gamit nung basong may kaunting iced tea pa. Umupo ako sa stool at ininom yung tubig ko.
"What? Saying my brother is cheating behind your back?" He asks. Wow, is he really that straight forward?
"Yes!" Sagot ko naman agad.
"Why?" Tanong niya. Tumingin ako sa kaniya pero agad rin akong umiwas. Yung titig niya kasi, nakakalunod. Ganito ba talaga siya makatingin? Ano ba 'yan, sa sobrang itimidate ko kay Vince nakalimutan ko na kung paano siya dati, o kahit kanina man lang.
"Because Van... Van would never do that," I answered him.
"How are you so sure?" He asks again.
"He did it once, he can do it twice." Pagpapatuloy niya. Does he have to remind me of that?
"How are you so sure, Allison?" He said implying words this time.
"Because he loves me." I said. Then there's silence.
An awkward and deafening silence.
Oo, nakakabingi. Mas nakakabingi ito kesa kanina. Pero mas gusto ko ito kesa sa mga titig niya.
"Well," Simula nanaman niya. Ewan ko pero bigla akong kinabahan, sana naman tumahimik na lang siya. Masarap kausap si Vince, oo, pero never ko pa siyang maencounter na ganito yung topic.
"Sabi mo eh." He ended.
- Writer
