GREAT PRETENDER

6

“ A blindfold is not a barrier it is a gateway to a different set of senses ”

Mabilis lumipas ang panahon ang kompanyang pinakakaingatan ng mga mahal kong magulang ay unti unting nawawala na. Nawawala na rin ako sa landas ko. Minsan ay gusto ko na'ng sumuko sa laban ng buhay. Lahat ng pangako at pangarap ko na maibangon muli ang kompanya ay wala na. Hanggang sa napagpasyahan na ng buong Board member's na tuloyang ipagbili ang kompanya. At first im in the midst of confusion wether to resign it or not. Sa halip wala na rin akong nagawa kundi ang tuloyang bitiwan ang lahat. Wala na akong magagawa pa, hindi na abot pa ng aking makakaya ang ibangon pa muli ang kompanya. I decided to settle it then leave everything behind. Hindi na ako ngayon ang CEO kundi ay isa na lamang ako sa mga Director's ng kompanya which is pinagpapasalamat ko naman iyon. Hindi ko kilala ang naturang CEO dahil sa labis na pagiging pribado nito. Ngunit ang plano ko lamang ay matapos ang isang buwan kong pagtatrabaho at para na rin maipasa lahat ng mga ari-arian namin sa bagong my ari ay nagdecide ako na mamalagi sa states. We have still a small business there. Iyon na lamang ang aking pagtyagaan at kapag nakaraos na ay babawiin ko ang kompanya nina Dad. I was aware that i can't do it but i had to. Our company has been my Dad and mom's life ever since. Silang dalawa ang nagtaguyod niyon kaya hindi ko pwedeng basta basta na lamang isuko. I maybe don't have it now but i will do all the best i can to strive harder forsake of my Parents will.

-

Matapos ang araw na sobrang nakakapagod ay mas pinili ko ng mag-unwind. Sumakay ako ng kotse kong nakaparada sa parking lot ng kompanya at dali daling minaneho ito. Hindi ko alam san ako tutungo ngunit nakita ko na lamang ang aking sarili na papasok sa isang High end bar dito sa Makati. This is my first time bar hopping at wala pang kasama. I didn't let myself before having this kind of habit cause mom told me it wasn't good for me. But i guess i leave no choice.

When i entered the bar, i wandered my eye and it was so wondrous to look around. There's a loud music that envelopes the whole place. My mga usok ng mga sigarilyo ngunit hindi naman masakit sa ilong. Then there's a lot of women and men making out hot and wild. Tila wala namang mga pakialam ang mga ito kaya patuloy lamang sila sa kani kanilang mga ginagawa. Pumunta naman ako sa Side center ng bar para umorder ng isang tequila. Ayokong mag hard liquor at baka hindi ako makauwi ng bahay. The bar tender looks genuinely amuse as i prefer some tequila for myself to drink. Hindi ba siya makapaniwala na isang katulad ko ay umiinom din? I look at him confusing, he just grind and gave me my drink. So i drank it straight away, never minding the bitterness crept within me. I ordered lots of tequila until i became senseless. Halos mamudmod na ako sa table hanggang sa my naramdaman akong tumapik sa aking balikat.

"Hey," A manly voice suddenly wakes me.

I slowly lifted my face just to see who's the one tapping me. At dahil malabo ang aking paningin gawa ng medyo natatamaan na sa alak ay bumalik na lamang ako sa pagyuko upang maibsan ang aking pagkaduling dahil para na rin akong masusuka na hindi ko mawari.

"What the hell are you doing here naughty woman,?" His baritone voice looks irritated as he uttered those words. And without a second thought. I feel something wanted to came out.

So before i vomited was, he carried me way out of the bar. At ng makalabas na kami ay doon ko na binuhos ang laman ng aking sikmura. Halos mapugto ang hininga ko sa kakasuka ng inumin na halos ilang bote din ata ang aking naubos.

"Fvk it. Damn you woman,!" Bulyaw nito sa akin dahil sa kanya ko lang naman naibuwal ang lahat.

"Damn it," irritadong saad nito bago ako kinarga papasok sa kotse nito. Di alintana ang bigat ng aking pakiramdam at pagsalampak ko ng upo sa kanyang shotgun seat. Gusto ko sanang tanongin kung sino at saan niya ako dadalhin Ngunit wala akong lakas na magtanong kung sino at saan kami patungo, dahil ang gusto na lamang ng aking utak ay matulog at mawala saglit sa mundong ito.

-

Nagising ako dahil sa mabigat na pakiramdam at sa napakasakit kong ulo. Unti unti ko naman naalala ang nangyari kagabi.

"Damn, so fvking hurts," Halingling ko sa kabila ng sakit ng aking ulo. Babangon na sana ako ng bigla kong maalala na my isang tao palang nagdala sa akin. At doon ko naman napagtanto na hindi ko bahay ang inuwian ko. Sh*t.

I wandered my eyes around and scanning the room where i am. It was so manly inside. The color was grey and black the stylish of its ceiling and the wall looks like in a hotel room in California which made by a famous artist all around the world. Nakakamangha.

"Done eyeing around woman,?" A deep baritone voice echoed inside the whole wide room. Para naman akong natuod sa aking kina-uupoan at hindi maigalaw ang katawan ng bigla kong marinig ang boses na kay tagal ko na'ng hinahanap hanap. But wait, why the hell he's here? Don't tell me.

Napatutop ako sa aking bibig ng biglang sumagi sa isip ko ang mga ginawa ko kagabi. Damn!

Although wala naman kaming ginawang masama the thoughts of being with him last night was kind of embarrassment my life could experience. Fvking goodness.

Kahit alam ko kung nasaan ako at kung bakit ito andito ay mahina ko paring tinanong ito.

"W-where am i? And w-why are you here,?" I mumbled softly while restraining myself from guilt and embarrassment. Sht. Ba't ba kase ang tanga ko, kung bakit sa dami ng pwedeng magdala sakin ito pa. Ang aroganteng ito pa ang nakakita sakin. But by the thought of it, agad ko naman iyon pinagsisihan. Besides kailangan kong magpasalamat dito, ito pa nga iyong naperwisyo ko at nasukahan. Tssssk. Kung iba sigurong lalaki ang nagdala sakin ay napag-samantalahan na ako at basta na lamang iwanan sa kung saan. Nagsitayuan naman ang aking mga balahibo dahil sa isipin ko'ng iyon. He smirked.

"Why don't you try to ask your fvking question's at yourself hmm,?" He sarcastically uttered. Napahiya naman ako dahil doon, alam na siguro nito na alam ko kung nasaan ako at kung bakit ako andito.

"I-im sorry, i-i didn't mean to troubled you. T-thank you last night at uuwi na rin ako," I said using a casual voice. Kahit nahihiya ako ay ayoko parin na magmukhang kawawa. I didn't raise my parents to be look pity to other. I divert my gaze at him, at kita ko naman ang marahas na pagsinghap niya. He looks so damn frustrated and irritated. Why? What the hell did i do? Dahil ba nasukahan ko siya? Ang babaw naman. Nag sorry na nga yung tao eh. Before he could say something terrible, so i preceded him to speak.

"Babayaran ko na lang lahat ng naperwisyo ko sayo. Just give me your nu—," He suddenly cut me off.

"Damn it. I don't need that, i can buy anything perhaps everything, kung inaalala mo ang nasukahan mo huwag na. I already throw and trash it away, just don't do it." He said coldly. Parang my kung anong pumukpok sa aking ulo at nagising sa katotohanan na mabibili nito ang kahit na ano. So imbis na magpasalamat ulit mas lalo akong nairita sa mga sinabi niya. What does he mean don't do it? Ang pag-inom ko ba ang ibig sabihin niya. Pwes, wala siyang pakialam doon.

"Cutting me off is rude," I murmured.

"You don't have to say what should i do or what i shouldn't do. After all, im just having a me time self. Salamat at tinulongan mo ako pero hindi mo naman kailangan gawin yon, kaya ko naman ang sarili ko." I stated emotionless while looking directly through his cold eyes. Napatiim bagang naman ito dahil sa sinabi ko.

"Seriously? I can believe you." Napatawa ito ng mapakla. Sabay sabing.

"Ikaw lang ata ang nakilala ko na lasing na lasing tapos sasabihing kaya ang sarili? E pano kung iba ang nakakita sayo? Pano kung my masamang nangyari sa'yo? Do you even think the aftermath of being a damn hard headed woman huh?" Asik nito sa matigas at nagtitimping boses. Fvk! He looks so fvking worried. Damnit. Tama ba ang nakikita ko? O ginu-goodtime lang ako ng mga paningin ko. Sht.

Sa halip ng mapang-linlang kong mga mata ay nagawa ko paring umakto na hindi na aapektohan sa mga titig niyang nakakapaso.

"It's not none of your business Mr deleon i can do whatever i want to do on my life, nagpapasalamat ako't niligtas mo 'ko sa kung ano mang pwedeng mangyari sa akin doon sa bar. And i am also grateful for giving me shelter at times of my drunken state, maybe i should go," I stated. He just looked at me with disbelief.

And before he could speak another ruthless word over me, i leave.