GREAT PRETENDER

2

Naglalakad ang dalaga papuntang kotse niya, papasok na sana siya ng maramdamang parang my dalawang pares ng mga mata ang nagmamatyag sa kanya. Napalingon siya at napasinghap ng makitang wala naman kahit na sino. Bumuntong hininga siya at muling tumingin kung nasaan ang puntod ng kanyang mga magulang. She was hoping she could spend more of her time being with them. Bumalik na naman ang sakit sa kanyang dibdib ng unti unti niya namang na aalala ang mga pait ng kahapon. The sadden face is turning into an anger, she can't help it! But who is she to provoke God? Ang panginoon lamang ang my alam ng lahat. Siya ang nakakaalam ng ating kapalaran. We are just his creation. And we must follow him. She just silently hoping and praying that all of her sorrows, anger and sadness will eventually came into an happiness and acceptance someday.

Pumasok siya at nagsimulang mag drive gagawin niya ang lahat upang makamtan ang hustisya na karapat dapat sa mga mahal niyang magulang. Hindi niya dadahasan ng anumang kasalanan ang sarili niya, idadaan niya sa tamang proseso, gustuhin man niyang gumanti at pahirapan ang taong my gawa niyon ay hindi niya kaya. Hindi maaatim ng kanyang konsensya na makagawa ng karumal dumal na paghihiganti. Ang diyos lamang ang my karapatan niyon. Ipagpapa sa diyos na lamang niya ang lahat ng kanyang hinaing.

Nag drive siya hanggang sa makarating sa kanyang kumpanya. As usual she maintain her posture, she was a cold and a heartless CEO after all. But not in her true colours. Only God knows and her family knew the real her. She could say she is a Great pretender.

Habang papasok sa malaking grand entrance ng malaking kumpanya na pagmamay-ari ng kanyang mga mahal na magulang, she's wearing a dark eyeglass that covers her beautiful but suddenly a sadden eyes, not just to hide the feelings towards her, para na rin umano itago ang namumugto niyang mga mata. Hindi man sabihin ng mga empleyado niya ay alam niyang naaawa rin ang mga ito sa kanya. Halos lahat ay alam pati mga media ay alam ang nangyayari sa buhay niya. All her life ay umaakto siya sa labas na parang walang nangyari na parang hindi siya ang maxine na sarili niya. Her parents wanted her to be more than herself, at iyon ang ayaw niya. The way she act, her mom always tell her that 'hey, you must be a Role model to any young women who's absolutely adored you'. Hindi niya alam bakit ang feeling niya ay parang tinrain na siyang maging isang magaling na tagapamahala.

Bumati sa kanya ang lahat ng madadaanan niya. She never greeted back, tanging tango lang ang naging sagot niya. Hindi naman bago iyon sa mga empleyado niya dahil nakaugalian na rin ng mga ito na iyon ang talaga ang ugali niya. Ngunit kahit ganoon ang tingin ng mga tao sa kanya, still she cares for her employees needs and assistants. Ibinibigay niya ang nararapat sa mga ito lalo na ang tamang benipisyo. As long as ibinibigay din ng mga ito ang loyalty at dedication sa trabaho.

Pumasok na siya ng private elevator niya papunta sa pinaka taas na floor kung saan nandoon ang office niya. She loves being on top. No, she just like it. In order for her peace.

"Good Morning Maam Max." Bati ng kanyang butihing secretary na si Eva. She nodded and continue to walk along through her door.

Nang makapasok siya sa kanyang malawak na opisina ay agad na napasalampak siya sa kanyang swivel chair. She heaved a deep sigh while closing her eyes, kailangan niyang mag relax. Madami pa siyang kailangang gawin. Ngunit hindi niya inaakalang makakaidlip siya.

Naalimpungatan si max dahil sa tunog ng intercom hudyat na my kailangan ang sekretarya niya. Bumuntong hininga siya bago sinagot iyon. Well sa una ay hindi siya sumagot she never let herself speak first. She waited her secretary to announce something on her. Ilang minuto pa ay nagsalita na ito.

"Maam, someone is setting an appointment to you today, i didn't sign without your permission, are you going today maam?" Magalang na tanong ng kanyang sekretarya, ito ang katangiang gusto niya kay eva kaya nga nagtagal ito sa kanilang kumpanya. Napaka magalang at marunong humingi ng pirmiso bago gumawa ng hakbang, yung ibang sekretarya kase ay ang gumagawa ng mga appointments at nag sa sign ng mga magpapa appoint, even without permission to their bosses. And that's not right for her.

"With whom eva?" tanong niya sa kalmadong bosses. Napag isip isip siya kung sino ang nagpapa appointment sa kanya gayun pwede naman itong pumunta mismo sa kumpanya upang makausap na rin mismo ng ibang mga shareholders. Seems very interesting! Ani ng isip niya.

"With Mr.Deleon maam,"

Mula sa malalim na pag-iisip ay napanganga siya ng marinig ang isa sa mga kilala at mahusay na negosyante sa buong bansa. He run the world i must say. Ang mga deleon ay kilala at tinaguriang pinaka magaling na mga Engineer ng buong bansa. They absolutely run over world. Halos ang lahat ng mga gusali ay galing sa kanilang mga desenyo at lalo na ang mga materyal nito. They're the beast in the business. Halos lahat ay takot na maangasan ang mga ito, walang kahit na sino ang gugustuhing sumagupa lalo na sa negosyo. They do whatever they wanted to do.

"Ok, set me a meeting with him." Iyon lang at nagpatuloy na ako sa aking mga ginagawa. Habang nag che check ng mga papeles na kakailanganin ng mga investors ay nag-isip sandali si maxine.

She could say malaki ang impact ni Mr.deleon sa kanyang kumpanya if ever na mag invest ito. Hindi na siya magpaligoy ligoy pa. Alam niyang nasa alanganin ngayon ang kanilang kumpanya, at hindi niya maaatim na mawalan bigla ng trabaho ang mga empleyado niya. She can't do that. Hindi kaya ng konsensya niya.