GREAT PRETENDER

15

Disgusting

Napasarap ang tulog ko kaya di ko inakalang hapon na nung ako'y nagising, ang akala ko kase umaga pa lang. Akmang babangon na sana ako ng biglang kumirot at humapdi ang pagitan ng aking mga hita. I moved slowly as if the aches would easily gone. But damn! Sumagad pa lalo ang sakit nito mas lalo itong sumakit at kumirot ng akmang tatayo na ako. What the fvk! Gaano ba ka grabi ang nangyari kagabi samin? Oh sht! Hanggang sa na-alala ko na ilang ulit pala namin ginawa ang pagse-s*x kagabi. I was totally not in my state by doing that fvking thing! At ang masaklap pa na ang naka-s*x ko kagabi ay hindi ko naabutang umalis. Dumaan sandali ang pait sa aking dibdib nang maisipan kong ni hindi man lang siya tumawag, o nagbilin ng notes upang sana alam ko kung nasaan siya at kung anong plano niya. What the hell! Talaga bang mag a-assume pa ako sa lagay kong to? Tanong ng isip ko. At anong plano ang gusto mo? Pakasalan ka niya? Nang dahil lamang sa isang gabing magka-s*x kayo? Damn that stupid mind of yours maxine. Sita ng isip ko, hindi ka nobya o kung ano man! Wala kayong labeled so that means what happen to both of you was just purely a S*X don't take it seriously. Ikaw ang sumuko ng iyong dignidad kaya wala kang dapat na sisihin kundi ang sarili mo. Pag kastigo ng sarili kong utak. Sht!

Tiniis ko nalang muna ang sakit at hapdi at pumunta ng CR at nag babad sa aking bath tub. Hindi ko kailangan ng tulong niya, i had to endure this pain because if it's not of my stupid action that night this wont happen. Naiinis na napahilamos ako sa tubig habang nag-iinit ang aking dibdib dahil sa mga iniisip ko. The hell. Ilang oras kong binabad ang aking sarili upang maibsan ang sakit na aking naramdaman kasama na doon ang aking dibdib. Para bang mas masakit pa ang aking nararamdaman kesa sa pagkawala ng aking virginity. What the fvk are you thinking maxine? My mind shouted. Konti nalang talaga mawawala na ako sa sarili ko. Ipinikit ko ang aking mga mata habang naiinis, at mas lalo lamang akong nairita ng sa pagpikit ko ay ang mukha ng bwisit na lalaking iyon ang aking nakita. Fvking goodness. Ipinikit ko muli ito hanggang sa nakatulog ako.

Nagising akong kumakalam ang sikmura ko, malalim na ang gabi at nandito pa din ako sa bath tub, naghilom na din ang hapdi sa aking ilalim kung kaya mas keri ko na ang tumayo at maglakad. Never have i ever imagined i found myself being so pitiful. Nakakaawa ang hitsura ko ngayon dahil para akong isang basahan na ganon kadali na lamang iwanan. Talaga ba? Wala ba akong halaga sa paningin niya? O kahit man lang maisip niya ang nangyari sa amin kagabi? Di man lang siya tumawag o mag-text asking me if im fine ba o ano! Tsk. Siguro nga, siguro s*x lang talaga ang habol niya. Bigla kong natandaan ang sinabi niya noong nagse-s*x kami. He said he was waiting for that moment to happen. So ibig sabihin hinintay niya talagang may mangyari sa amin? Para ano? Para iwan ako basta basta habang nakuha niya na ang kailangan niya? Does he fool me by saying those sweet like salty words? Damn it. Napahampas ako sa ibabaw ng mesa habang nakatulalang nag-iisip sa mga bagay na nakakasakit lamang sa aking damdamin. Those thoughts makes me feel disgusted on my own stupid self. Ngayon palang nandidiri na ako sa sarili ko, ni hindi ko na kilala kung sino ba ako! Kung ako ba ang totoong Maxine Madrigal, ang babaeng hindi madaling ma-uto at maungosan ng iba. Pero ngayon iba na, talagang nagbago na nga ako. He's right when he said i changed a lot. Dahil andali niya lang akong nauto sa mga matatamis na salita niya.

Ni hindi ko magawang kumain ng tama dahil sa mga naiisip ko. Kaya bumalik na lamang ako sa aking silid at napasalampak sa aking kama. Helplessly looking at the ceiling, wanted to find some answers why all of this happening to me. Unti unti na sana akong nakakabangon not until he surprisingly appeared again. I really cursed him so damn much. Heto at sinisira niya naman ako, out of all people in the world bakit kase ikaw pa? Ikaw pa De Leon na tanging sakit lang ang ibinibigay mo sa kin! Kumawala ang masaganang luha sa aking mga mata napatagilid ako at hopeless na humihikbi. Walang sino man ang kayang magpaiyak sa akin liban sa aking mga magulang. But right now, i felt so discouraged and dismayed.

Life isn't really fair of choosing who you wanted to be with, or even Destiny. It would always ended up choosing the one who's actually not right for you. And it sucks as fvk! Kahit kailan di ko pinangarap na mapunta sa maling tao.

Two days had passed maaga akong bumangon upang maghanda papuntang office, my morning still doesn't seem alright because absolutely the pain in my heart was still fresh. I cannot just forget how miserable I was the other day but since life must go on, I will prove to that bastard no matter how painful it is to ignore him, i'll make sure he'll regret abandoning me Bigtime. Thank God I feel better now, hindi na ako nilalagnat at hindi na rin masakit ang buong katawan ko. Kaya ko nang pumasok, nag-aalala na din ang aking mga taohan kung bakit daw wala ako this past few days, Art was also worried because i didn't answer his calls. Ayoko naman kasing sabihin sa kanya kung bakit ako hindi pumasok at kung anong dahilan nito. Damn! Mas mabuti pa na walang kahit na sino man ang nakakaalam ng mga pinagdadaanan ko, even my best friend. I don't want to be a burden to them. Heto na naman ang maxine, bumabalik na naman dati ang ugali kong hindi nagsasabi ng mga problema sa iba. And it is because of that De Leon. That Fvking asshole.

Matapos kong maghanda ay pumasok na ako sa aking kotse, hindi ako pwedeng pa apekto dahil lamang sa isang lalaking ni hindi man lang kayang panindigan ang mga sinasabi. So shameful! Umigting ang panga ko dahil sa galit at inis na naramdaman sa lalaking iyon. Ipinilig ko ang aking ulo dahil hindi dapat ako nagkakaganito. I wont let his presence get into my nerves again. Never.

Mabilis akong nakarating sa aking opisina dahil na rin sa mabilis na takbo ng aking kotse, ni hindi alintana na maraming sasakyan ang kasabay. Agad akong bumaba at walang lingong pumasok sa loob ng aking opisina. Never mind those staff who surprisingly welcome me. Tila alam naman nila agad na wala ako sa mood ngayon, kaya mabilis na nagsibalik sila sa kani kanilang mga puwesto. Habang papasok sa sariling opisina ay agad kong tinawagan si tanya my secretary. Nagmamadali naman itong pumasok ng aking opisina.

" You didn't knock, "

" Give me those files that i did not checked this past few days " Saad ko sa walang ganang boses. Mahina itong sumagot ng 'Okay maam' at tumalikod na at umalis agad. Somehow i felt guilty knowing that i had to be rude because of someone, and it's not appropriate to make my staff's feel it. Damn.

Ilang oras kong ginugol ang aking sarili sa pagtatrabaho hanggang sa biglang kumalam ang sikmura ko. Pumunta ako sa aking maliit na pantry na nasa loob ng aking opisina ng makitang wala na nga pala akong stock nung favorite native coffee ko. Naisipan ko na lamang ang lumbas at magkape sa isang malapit na coffee shop. Walang lingong likod na umalis ako tungo sa isang coffee shop ng my marinig akong sigaw na.

" Hey, sweet heart "

Napahinto ako sandali sa gitna ng mall ng ma rinig ko ang pamilyar na bosses na iyon. Hindi ba't! Oh it must be. Lilingon na sana ako ng ma kita ko ang babaeng lakad takbo papunta sa kinaroroonan ko. I was stunned when i saw who's the girl walking towards me. She was smiling so sweetly. Ngunit nilampasan lamang ako ng babae kaya nagtaka ako kung saan siya pupunta hanggang sa napalingon na rin ako kung sino ang kasama niya. At mas lalo lamang akong nagulat at natuod sa aking kinaroroonan ng makita mismo ng aking mga mata kung sino ang katagpo ng babae. I was absolutely shocked and surprised when i saw the girl hugged him so tight and he do the same way too. My heart ache so damn much, para itong pinagpipiraso dahil sa nasaksihan ko. Ang babaeng nakita ko ay ang kapatid ni Art, i remember her when me and art's family had a dinner last time. And that man, it was Cris De Leon. Damn it. He was so good and damn hot in his black trouser and black shirt na hapit na hapit sa katawan niya. Oh fvk! My heart's crumpled when i see him looking so good on that girl. Hindi niya ako na mukhaan dahil naka sunglasses ako. Does my presence wasn't enough for him to notice that i am fvking here. Hindi niya ba naisip na nakikita ko kung gaano niya tingnan at yakapin ang babae. Napakatanga ko talaga, i was so dumbfounded. Ngayon alam ko na kung bakit ni hindi man lang siya nagparamdam matapos ang nangyari sa amin. And it is because he doesn't even care and didn't give a fvkt at my feelings. Damn him. I really really loathed him and i don't want to see his face ever again.

Mabilis akong naglakad upang hindi ko na makita pa ang pagmumukha niya. How dare he do this to me, lahat ng sakit ibinigay niya na sakin. What the hell did i do to deserve this kind of unbearable fvking pain. Wala akong natandaang atraso ko sa kanya. Does he hate me that much?

Kumawala ang masaganang luha sa aking mga mata habang patuloy sa paglakakad tungo sa kung saan. Hindi alintana ang pagod sa kakalakad ang importante sakin ngayon ay lumayo ako upang hindi ko na makita ulit ang mukha ng hayop na iyon. I found myself entering into a fast food chain, bigla akong nagutom. Bahala siya sa buhay niya. This time i wont let him get into my nerves again hindi ko na hahayaan pang sirain at saktan niya ako uli. I am Maxine Madrigal and no one would ever try doing such things because i am a Madrigal. Binilisan ko na lamang ang pagkain upang gawin ang nararapat kong gawin.

I don't need to feel disgusting cause i am more capable of doing something. I wont take a revenge instead i will make him regret everything. Including of hurting me.