หนึ่งชั่วโมงต่อมา
หลังจากที่สองสาวช่วงชิงความเด่นความเก่งอยู่นานสุดท้ายแล้วผู้ชนะก็คือสาวน้อยพราวนภาคนเก่ง ประสบการณ์ความอดทนต่างกันก็ต้องแพ้เป็นธรรมดา เธอน่ะถูกนายท่านศรัณย์ฝึกมาเพื่อเวลาแบบนี้โดยเฉพาะ
“รู้ผลแพ้ชนะแล้วนะ” ศรัณย์ยกยิ้มพอใจ เขารู้อยู่แล้วว่าใครจะชนะ เขาก็แค่อยากแกล้งให้ไข่มุกมีความหวัง เพราะเวลาที่คนเรามีความหวังมาก ๆ แล้วผิดหวังมันน่าสนุกที่สุด ไข่มุกไม่เจียมตัวเอง ไม่ยอมรับขีดจำกัดความสามารถของตัวเองก็ต้องลงเอยแบบนี้เป็นธรรมดา เขาไม่ได้บังคับให้เธอทำสักหน่อย เรื่องวันนี้เธอเลือกเองทั้งนั้น
“พี่ซานคะ” ใบหน้าคนเพิ่งปลดปล่อยเอื้อนเอ่ยดูเซ็กซี่ปะปนผิดหวัง ผิดหวังที่เธอแพ้ หงุดหงิดที่เก็บอารมณ์ไม่อยู่
“ต่อไปนี้เธอห้ามเรียกฉันแบบนั้นอีก เธออยู่ที่บ้านแม่ฉันต่อ...”
“ไม่ค่ะ นายท่านอย่าใจร้ายกับไข่มุกนะคะ มุกคิดถึงนายท่าน นายท่านขาต่อไปมุกจะไม่ดื้อค่ะ จะเชื่อฟังนายท่านทุกอย่า
