การประชุมราบรื่นตามที่ธีรักษ์คาดการณ์ไว้แต่แรก เรื่องกดดันคนรอบตัวทั้ง ๆ ที่ใบหน้ายิ้มแย้มคืองานถนัดของเขา คำพูดตะล่อมหลอกบวกกับวาทศิลป์เฉียบขาดทำเอาเหล่ากรรมการที่ตั้งใจจะขัดขาถึงกับกระอึกกระอัก โต้แย้งออกมาแทบไม่เป็นประโยคเลยทีเดียว
“ทุกอย่างเรียบร้อยไหมน้าไกร” ชายหนุ่มมองนาฬิกา เพิ่งจะสี่โมงเย็นเท่านั้น เขายังมีเวลากลับไปกินข้าวที่บ้านกับภัควรินทร์ “เดี๋ยวน้าส่งผมที่บ้านแล้วกลับไปพักผ่อนได้เลยนะ ผมคงไม่ออกไปไหนแล้วละวันนี้”
“งั้นแวะซื้อดอกไม้ดีไหมครับ เผื่อว่าจะง้อคุณน้ำหวานง่ายขึ้นมาสักหน่อย” ไกรวิทย์ออกความเห็นหลังรับกระเป๋าเอกสารมาไว้ในมือ พอเห็นเจ้านายทำหน้าไม่เข้าใจจึงรีบอธิบาย
“ก็ข่าวกอสซิปที่ออกมาเมื่อเช้าน่าจะทำให้คุณน้ำหวานไม่สบายใจ เว้นเสียแต่ว่าผมเข้าใจผิดว่าคุณธารกับคุณน้ำหวานแอบกิ๊กกัน แต่เท่าที่ผมเห็นก็น่าจะกิ๊กกันนี่ครับ นอนห้องเดียวกัน…”
“พอแล้วน้าไกร ไม่ต้องบรรยายละ
