คำตอบของน้องชายทำให้ธีรักษ์หัวเราะออกมาเบา ๆ เจ้าตัวยืนยันว่าถึงปัญหาหัวใจจะหนักแค่ไหนก็ยังมีสติ สามารถแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวได้ ตอนนี้จึงไม่ได้ซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มบนเตียงกว้าง ทว่านั่งจิบกาแฟอยู่ในห้องทำงานที่บริษัท พลางหรี่ตามองพี่ชายที่ยืนเช็ดแว่นกันแดดอยู่ไม่ไกล
“ผมอายุยี่สิบแปดแล้วนะพี่ธาร ไม่ใช่เด็กตัวเล็ก ๆ”
“แล้วไม่ใช่แกเหรอที่โทร.ไปอ้อนฉันให้กลับมาช่วยงาน”
“ตอนนั้นบอร์ดจ้องจะเล่นผมอยู่นี่นา พี่ก็รู้ว่าภาพหลุดของผมมันส่งผลด้านลบ ไม่เหมือนภาพพี่กับผู้ช่วยคนสวย นี่ผมแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลยนะตอนที่เห็นข่าว ภาพตอนพี่ยิ้มแบบไม่ประชดนี่หายากจริง ๆ”
“พูดมาก แล้วนี่น้องวาดเป็นยังไงบ้าง ได้คุยกันหรือยัง”
“ผมยังไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี ใจมันสั่นไปหมดตอนรู้ว่าวาดร่วมมือกับพิมพ์ คอยรายงานว่าวันไหนผมจะฟ้องร้องเอาลูกคืน หึ! ผมมีสิทธิ์ทำแบบนั้นด้วยเหรอพี่ธาร”
ทิวากร อัครจินดานนท์[1
