" คะ..คุณหวาน " แจ็คขานเรียกหวานขณะเธอเดินออกมาจากห้อง หวานไม่แม้แต่จะตอบรับอะไรเธอรีบเดินผ่านไปทันที ทำให้แจ็คถึงกับ งง กับท่าทางกระฟัดกระเฟียดของเธอ แกร๊ก --- " นายทำอะไรให้คุณหวานโกรธหรือเปล่าครับ ? " แจ็คเอ่ยถามเจ้านายเขาทันที เมื่อเดินเข้ามาในห้อง " มึงไม่ต้องเสือกไอ้แจ็ค !!! ยัยนั่นจะโกรธอะไรก็ช่าง ! " ธันเหลือบสายตาดุ ขึ้นมาตอบเสียงคำรามหยาบกระด้างสนั่นหู " แต่คุณหวานดูแลนายนะครับ แล้วก็ทำข้าวต้มให้นายด้วยนายควรจะพูดดี ๆ กับเธอบ้าง " " ไอ้แจ็ค !!!! กูเป็นเจ้านายมึง หรือยัยนั่น ? !!! " " โถ่ นายยังไงคุณหวานก็คือนายหญิงของที่นี่นะครับถึงนายจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอก็ตาม " " ยัยนั่นไม่ใช่นายหญิงที่นี่ ! มึงหยุดพูดเรื่องเธอสักวันได้ไหมกูรำคาญ !!! " ธันตวาดใส่แจ็คอีกครั้ง อย่างไม่สบอารมณ์ในหัวเขาตอนนี้มันสับสนกับความรู้สึกตัวเองไปหมดจนเริ่มปวดหัว บางครั้งเขาก็หวั่นไหวกับเธอ แต่พ