หลายชั่วโมงต่อมา ---
โรงพยาบาล เค
ตอนนี้หวานเธอถูกย้ายมาที่โรงพยาบาล เค เรียบร้อยแล้วโดยมีธันคอยเฝ้าดูแลอยู่ไม่ห่างจนมาถึงห้องพักฟื้นของเธอ แต่หวานยังไม่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ในขณะนั้นประตูถูกผลักเข้ามาพร้อมกับร่างบางของคนที่คุ้นเคย
แกร๊ก --
" ธัน "
" มาย " ธันที่นั่งดูไอแพดอยู่ตรงโซฟายืนขึ้นขานรับมายด้วยใบหน้าเรียบเฉย
" อาการคุณหวานเป็นยังไงบ้าง ? "
" ภายในบอบซ้ำบางส่วน ขาซ้ายกระดูกร้าว "
" สงสารคุณหวานนะธัน " มายกล่าวขึ้นพร้อมกับจ้องมองไปที่หวาน เธอกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อยอย่างสะใจ
" แล้ววันนี้ธันจะทำงานเลยไหม ? "
" อือ " ธันตอบรับแค่นั้น ก่อนจะเดินเข้าไปหาหวานเขามองเธอด้วยแววตาห่วงใย พร้อมกับลูบผมเธอเบา ๆ อย่างอ่อนโยน ทำให้มายที่มองอยู่เธอถึงกับกำหมัดแน่นอย่างไม่พอใจกับท่าทางแปลกไปของธัน เขาดูห่วงใยเธอมากกว่าปกติ
" มายขอตัวนะธัน " มายบอกกับธันด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่ธันไม่ได้
