36

1429 Words

“ถามฉันสักคำรึยังว่าฉันอยากให้คุณเลี้ยงรึเปล่า ฉันมีมือมีเท้าย่ะหาเลี้ยงตัวเองได้” เธอท้วงเขาด้วยใบหน้าหงิกงอ ตามอารมณ์ที่งอหงิกมาแล้วทั้งวัน “โอเคๆ อย่าเพิ่งอารมณ์เสียสิครับ ผมไม่ไล่คุณออกแล้วก็ได้ แล้วที่เรียกคุณเข้ามาก็เพราะเรื่องงานนะไม่ใช่เรื่องหื่นอย่างที่คุณกำลังกล่าวหา (แต่สิ่งที่คุณทำมันเรื่องหื่นมากกว่าเรื่องงานนี่) อืม! นี่ก็น่าจะได้เวลาแล้วล่ะ เอาเป็นว่าเดี๋ยวคุณไปเตรียมตัวออกไปข้างนอกกับผมได้เลยนะ” ชมพูแพรเบ้หน้าด้วยไม่อยากออกไปกับเขาเลยจริงๆ “แต่” เธอตั้งใจจะอิดออดให้เขารู้ว่าเธอไม่อยากไป แต่เขาก็รู้ทันขึ้นมาซะก่อน “คุยกับลูกค้าเสร็จแล้ว ผมว่าจะเข้าพาราดีสคลับสักหน่อย ไม่รู้คนแถวนี้อยากจะไปด้วยรึเปล่า” ชมพูแพรได้ยินเข้าถึงกับหูผึ่งขึ้นมาทันที “คุณจะไปจริงๆ เหรอคะ” ริคาโด้เบ้หน้าให้ทันทีกับอาการดีใจจนออกนอกหน้าของเธอ ‘ทีเมื่อกี้ทำมาเป็นอิดออด’ ก็จริงน่ะสิ ผมอยากไปสปา” “

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD