และแล้วตอนนี้ริชาร์ดก็มายืนอยู่หน้าห้องพักของจัสมิน ซึ่งเป็นคอนโดที่ครอบครัวของเธอซื้อเอาไว้ สำหรับให้คนในครอบครัวมาพัก เขายืนทำใจอยู่นานสองนานก่อนจะยื่นมือไปกดกริ่งหน้าห้อง แต่แน่นอนว่าถ้าเธอเห็นว่าเป็นเขา เธอคงจะไม่ยอมเปิดประตูต้อนรับเขาแน่ โชคดีที่เขาทำการบ้านมาก่อนจึงวางแผนจัดฉากให้มีการส่งของเกิดขึ้น และตอนนี้เขาก็ยืนอยู่ข้างๆ เด็กส่งของแบบตั้งใจให้มันเป็นเรื่องบังเอิญ
“ใครส่งอะไรมา หรือจะเป็นคุณแม่” จัสมินมองไปที่กล้องมองตาประตู แล้วก็ต้องแปลกใจเล็กน้อย ที่เห็นพนักส่งของยืนอยู่ แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าคงเป็นคนในครอบครัวของเธอที่ชอบส่งโน่นนี่นั่นมาให้บ่อยๆ จึงเปิดประตูออกมารับของนั่นทันที
“คุณ” ทันทีที่เปิดประตู เธอจึงได้เห็นว่า พนักงานคนนั้นไม่ได้ยืนอยู่คนเดียวดังที่เห็นในตอนแรก แต่ยังมีคนที่เธอไม่อยากเห็นหน้าในเวลานี้ด้วย ปฏิกิริยาแรกของเธอคือการรีบกลับเข้าไปในห้องและล็อคประตู ปิดกา
