Luciana
No one dared to break the silence that enveloped us now. Thanked God at wala rito si Kharmaine kun’di riot ang kalalabasan panigurado. "How are you feeling?" he helped me stood up as he picked up my Vanguard.
"Getting better, thanks." I said almost a whisper. Bakit kaya 'to nahiwalay sa mga kagrupo niya? 'Di ko naman naramdaman ang presensya ng mga kasama niya sa palagid.
Nakatayo na'ko nang tuwid matapos magpahinga ng apat na oras. Gabi na rin, mahirap na magpagabi rito sa District Three. At stock up pa rin kami rito unfortunately.
"Ate. Gabi na," humawak sa damit ko si tabachoy at dumikit sa'kin, senyales na takot na talaga siya.
"We better get rest," suhestyon ni Ciel.
"Sige salamat sa pagtulong."
Gusto ko pa siyang makasama pero hindi ito ang tamang
