ตอนที่ 06 เล่นหนังสด NC+

1863 Words

EP 06 ใบหน้าหวานส่ายหัวปฏิเสธทั้งนํ้าตา เรียวขาหนีบแน่น เธออายแทบจะไม่อยากมองหน้าพระรามแม้แต่น้อย "เอาละน้าา.." "อึก..." หยาดนํ้าตาไหลพราก มือหนาจับเรียวขาเธออ้าออกก่อนจะ.. สวบบ!!!... กึด! "โอ้ว...ซี๊ดดดด" พระรามกระแทกครั้งเดียวเข้าได้แค่ครึ่งท่อนผ่านช่องทางรักแห้งเผือก เขากัดฟันแน่นก่อนจะดันแก่นกายออกมาไหม่ ...ชายหนุ่มไม่เคย เสียว ขนาดนี้มาก่อน "...หื้มม ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะไม่เคย" "...." พิมเสนร้องให้สะอึกสะอื้นตัวโยน มันเจ็บแสบเกินกว่าจะต้านทานไหว ราวกับว่าใครเอาท่อนเล็กแข็งๆมายัดเข้า "ยินดีด้วย ที่ได้เปิดซิงผู้ชายคนเดียวกันกับเพื่อน" ใบหน้าคมคายเเสยะยิ้มอย่างผู้ชนะ ก่อนที่พระรามจะขยับเลื่อนตัวลงตํ่า มือหนายังคงจับเรียวขาเธอแยกออก ใบหน้าคมคายก้มลงระหว่างขาตรงจุดกึ่งกลางร่างกายสาวเจ้า เรียวลิ้นกรีดแทรกกลางระหว่างสองกรีบ ที่มีเลือดบริสุทธิ์ไหลซึมออกมา เขาตะลอมเลียชิมมันอย่างชอบใจ มืออีกข้างกางสองกรีบออกเรียวลิ้นแหย่เข้าไปสำรวจภายในแอ่งเนื้อสีชมพูสดหอมหวาน ส่งผลให้ชายหนุ่มติดใจ เร่งจังหวะเล่นลิ้นเร็วกว่าเดิม สร้างความเสียวซ่านให้พิมเสนไม่น้อย "อื้อ!.." เธอพยายามครางออกมา แต่ก็ติดเนคไทที่ปิดปากเอาไว้ มือบางที่ถูกมัดบีบเข้าหากันแน่น ความอุ่นร้อนเปียกแฉะ ละเลงอยู่บนดอกกุหลาบเนียนสวยไร้ไรขนใดๆ ภายในคือเนื้อสีชมพูสดแหนะหนะน่าลิ้มลอง พระรามที่กำลังเล่นลิ้นกับร่องสวาทอย่างมูมมาม จนเกิดนํ้าหล่อลื่นไหลปะปนกับเลือดสีแดงสดออกมาผละลิ้นออกเมื่ออารมณ์ต้องการมันพุ่งทะยานขึ้นสูง "...ยัยนั้นจะรู้ไหมน้า ว่าเพื่อนรักกำลังจะเอากับคนที่ตัวเองชอบ" มือหนายกเช็ดมุมมากตัวเองออกลวกๆ แล้วจ่อแก่นกายเข้ามาไหม่.. "อื้ออ!...ฮือออ" "รักกันมากฉันก็ทำให้พวกเธอเกลียดกันมากได้เหมือนกัน" สวบ!!! "ฮือออ.." พิมสอนทำได้เพียงรํ่าให้ เธอรู้สึกผิดจับใจ ถ้ารู้แบบนี้เธอจะไม่ยุ่งกับพระรามตั้งแต่เเรก... ผู้ชายเลวๆแบบนี้ไม่สมควรเป็นพ่อคน... "Chip..." เขาสบถออกมา มือหนาจับเรียวขาคู่สวยมาเกี่ยวพันรอบเอวสอบเอาไว้ แล้วเริ่มโยกเบาๆบดขยี้จุดเสียวเป็นจังหวะเนิบนาบ ใบหน้าคมคายเลื่อนลงงับยอดประทุมถันชันเป็นไต ตะลอมเลียลอบหัวอย่างมูมมาม สลับข้างกันด้วยความเมามันส์ มือหนาจับท้ายทอยหญิงสาวเอาไว้ให้สบตากับเขา ริมฝีปากผละออกจากยอดอกเลื่อนมาดูดเม้มตามเนิมอวบฝากรอยสีม่วงชํ้าเป็นจํ้าๆเอาไว้ "ฮึก..อื้ออ!" ความจุกแน่นเข้าเล่นงานจุดกระสันเป็นจังหวะ เอวสอบเร่งความเร็วขึ้นถี่ๆตอกอัดความแค้นใส่ร่างเธอไร้ความปราณีใดๆ ตั้บ! ตั้บ! ตั้บ! ๆๆๆๆๆ เสียงจังหวะแค้นเร้าร้อนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ กลิ่นคาวเลือดบริสุทธิ์ลอยคละคลุ้งไปทั่วห้อง ใบหน้าหวานประเปื้อนไปด้วยหยาดนํ้าตา พระรามปลุกปลํ้าร่างกายเธอทุกสัดส่วน ความคับแน่นส่งผลให้ชายหนุ่มกัดปากด้วยท่าทางเซ็กซี่ สายตามองคนใต้ร่างอย่างชอบใจ.. ...คนบ้าอะไรยิ่งเย็ดยิ่งติดใจ พระรามกระตุกยิ้มมุมปาก ฝังจมูกโด่งคมสันเข้ากับซอกคอระหงเบาๆ ขบเม้นกัดแทะราวกับเสือกำลังตะลอมเหยื่อชิ้นโปรด พิมเสนพยายามกลั้นนํ้าตาเอาไว้ ร่างกายสั่นคลอนตามแรงกระแทก เกิดเสียงเฉอะแฉะระหว่างจุดเชื่อมต่างขนาด มันคงหมดหวังแล้วจริงๆที่เธอจะรอดจากนํ้ามือเขา.. "ซี๊ดดด..อื้มส์" เสียงแหบพร่าคำรามออกมายิ่งไกล้ชิดเท่าไหร่ยิ่งไม่อยากหยุด ใบหน้าเซ็กซี่หล่อกระชากใจเหยเกแสดงออกถึงความฟินสุดขีด จมูกคมสันไล่สูดดมตามกรอบหน้าเนียนใสกระอักกลิ่นหอมอ่อนๆ ก่อนจะหยุดอยู่ที่แก้มแดงระเรื่อ เขางับกัดมันเล่นเป็นจังหวะเนิบนาบหลับตาพริ้มสำลักความเสียว พับบๆๆๆๆๆ!!! เอวสอบยังคงตอกอัดความใหญ่โตเข้าร่างเธอไม่หยุดหย่อน ก่อนที่ชายหนุ่มจะผละใบหน้าออกจากพิมเสน มือหนาแกะเนคไทออกอย่างนึกรำคาน "อ๊ะๆๆๆ!..อื้ออ..อ๊ะ...โอ๊ย.." เมื่อถูกปล่อยเป็นอิสระ เสียงหวานน่าฟังก็ครางกระเซ้าออกมาไม่เป็นศัพท์ เธอเลือกที่จะไม่พูดอะไร เพราะขืนพูดไปยังไงร่างกายเธอมันก็ไม่บริสุทธิ์อีกต่อไปแล้ว... พระรามที่พึงพอใจกับร่างกายสาวเจ้าเป็นพิเศษ ก้มหน้าลงจุมพิตริมฝีปากสีชมพูเขากดจูบลงหนักๆ สอดแทรกลิ้นเข้าไปเกี่ยวพันกับเธอเล่น จ๊วบ~ จ๊วบ~ เสียงจูบกันดูดดื่มปะปนไปกับเสียงครางเสียงจังหวะกระแทกเป็นจังหวะไปทั่วห้อง มือหนาจับเรียวขาเธอพับเข้าหากันนอนตะแคงข้างแล้วสอดใส่มันเข้าไปจากด้านหลัง ปั๊บบ!!!!ๆๆๆๆๆ "อื้อออ...ซี๊ดดดด..อ๊ะๆๆๆ" ลำคอระหงเริ่มแห้งผากหมดเรี่ยวแรงหลับตาพริ้มให้พระรามทำตามอำเภอใจ เธอผิดอะไรถึงต้องได้ชดใช้แบบนี้? "ฉันชักไม่แน่ใจแล้วสิ..ว่าที่จริงเธอเป็นห่วงเพื่อน หรืออยากได้ผู้ชายของเพื่อนกันแน่.." "น..นาย พูดบ้าอะไร?" เธอถามออกไปเสียงสั่นเครือ "ก็เธอชอบเสนอหน้ามายุ่งวุ่นวายกับฉันทุกเรื่อง" "...." "...เอาจริงๆอยากเป็นศัตรูหรืออยากเป็นเมีย?" สายตาคมกริบดั่งใบมืดจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มยามบิดเบี้ยว เขาเค้นหัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงคำตอบของเธอ "...ฉันไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนที่หลงใหลนาย โปรดรู้ไว้ด้วย" มือบางที่ถูกมัดเสือดสีกับเข็มขัดจนเกิดรอยแดง ที่เจ็บทั้งกายและใจ.. "งั้นก็รู้ไว้ด้วยว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ไม่หลงใหลฉัน โดยเฉพาะเธอ" พูดจบเขาก็จับเธอมากระแทกท่าเดิมต่ออย่างเมามันส์ เอวสอบซอยเข้าถี่ๆไม่หยุด มือหนาเอื้อมไปแกะเข็มขัดที่มัดมือเธอออก เขาจับข้อมือบางกดลงที่นอนไว้ แล้วดูดเม้มยอดอกเปียกชื้นของเธออย่างมูมมามไม่มีเบื่อ "อ๊ะ...อื้ออ!" มือบางเผลอสอดเข้าประสานกับมือหนาอย่างไม่รู้ตัวเธอบีบมือพระรามแน่น สะโพกผายแอ่นรับแรงกระแทกอัตโนมัติ "...ฉันบอกแล้ว ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ไม่หลงฉัน" เมื่อเห็นการตอบสนองของคนใต้ร่าง แววตาเจ้าเล่ห์ก็สบตาเข้ากับเธอ ทั้งสองมองหน้ากันไม่มีใครยอมใครราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ท่อนแขนกำยำเกิดเส้นเลือดปูดโปนขึ้นเมื่อร่างกายเริ่มเกร็งกระตุก ใบหน้าหวานบิดเบี้ยว ช่องทางรักตอดรัดแก่นกายเร้าๆ แอ่งเนื้ออุ่นร้อนขลังไปด้วยนํ้ากามพร้อมจะปลดปล่อยอยู่รํ่าไร ร่างกายที่ประสานกันอยู่เกิดเหงื่อผุดขึ้นตามเนื้อตัว เอวบางสวนขึ้นเล็กน้อยเหมือนต้องการให้อีกคนกระแทกลงมาแรงๆ...ยิ่งไกล้จะเสร็จมันยิ่งเสียวเข้าไปใหญ่.. จะห้ามยังไงมันก็ต้านความวาบวามไม่ไหว..มันอ่อนแอที่ได้อยู่ใต้ร่างชายหนุ่ม... ปึก! ปึก! ปึก! ๆๆๆๆ "อ๊ะๆๆๆๆ...กรี๊ดดดดดดด..!/อะ..โอ้วว" พระรามเกร็งกระตุกปล่อยนํ้ากามอัดแน่นเต็มถุงยาง มือหนาเสยเรือนผมเปียกแฉะไปด้วยเหงื่อขึ้นลวกๆ ก่อนจะถอดแก่นกายออกแล้วดึงถุงยางเปื้อนเลือดทิ้ง พิมเสนนอนหอบหายใจอยู่บนเตียงหน้าท้องแบนราบกระตุกเร้าๆปล่อยนํ้ากามไหลออกมาตามเรียวขา เธอหลับตาพริ้มเหน็ดเหนื่อย มือบางคว้าผ้าห่มมาปิดร่างเอาไว้ "ฮึ.." พระรามกระตุกยิ้มพอใจกับผลงานตัวเอง เขาลุกขึ้นจากเตียงด้วยสภาพเปลือยเปล่าเดินไปปิดกล้อง แล้วเดินไปคว้ามวลบุหรี่ที่กระเป๋าเป้ขึ้นมาจุดสูบ ท่อนขากำยำตวัดไขว้ห้างบนโซฟา ในมือกำลังฉายคลิปที่เขานำแสดงเองสดๆร้อนๆบนไอแพดที่ถูกถ่ายโอนคลิปอัตโนมัติเมื่อกดปิดกล้อง "กดลงตอนนี้เธอคิดว่ายอดวิวจะพุ่งไหม?" "...." "เงียบ แปลว่าตกลง?" "ถึงตอนนี้แล้ว นายช่วยบอกฉันทีว่าฉันไปทำอะไรให้นาย..." มือบางยกมือขึ้นปาดนํ้าตาออก เธอค่อยๆหยัดกายนั่งบนเตียง "...คลิปหลุดฉันที่เธอเป็นคนปล่อย อย่าทำเป็นไม่รู้หน่อยเลย" "ฉันไม่รู้เรื่อง.." "มันก็มีแค่เธอคนเดียวที่ไปทำลับๆล่อๆอยู่ห้องนํ้าตรงนั้น ทั้งที่มันเป็นตึกวิศวะหรือจะปฏิเสธว่าไม่ใช่?" "ใช่ แต่ฉันไปเพราะมีธุระที่นั้น ไม่ได้ไปทำเรื่องเลวๆแบบนั้นแบบที่นายคิด" เธอพยายามอธิบาย อย่างน้อยๆอาจจะทำให้พระรามยอมลบคลิป เพราะนั้นมันอนาคตของเธอ.. "หุบปากของเธอซะ..เพราะฉันไม่ต้องการได้ยินคำแก้ตัว" ควันบุหรี่สีขาวจำนวนมากลอยคละคลุ้งไปกับอากาศภายในห้อง แผงอกกว้างมีรอยสักทำให้ลุคของคนตรงหน้ามันแบดบอย น่ากลัวเกินกว่าจะเข้าไกล้ "..ฉันต้องทำยังไง นายถึงจะยอมฟังกันซักนิด" "...." พระรามเมินคำพูดของเธอ ชายหนุ่มหยัดกายลุกขึ้นจากโซฟา เดินมุ่งหน้าไปยังเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายไปทั่วห้อง "พระราม..ฉ..ฉันขอร้อง...นายอย่าปล่อยคลิปเลยนะ..." พิมเสนพยุงร่างตัวเองหอบผ้าห่มพันตัวเข้ามาจับมือหนาที่กำลังจะสวมบ็อกเซอร์เอาไว้ เธอส่งสายตาอ้อนวอนให้คนตรงหน้า ดวงตาสั่นระริก คนอย่างเขามันทำจริงอยู่แล้ว... "ปล่อย" "ไม่...จนกว่านายจะยอมฟังฉัน" "น่ารำคาน.." พระรามสะบัดข้อมือบางออก หมับ ! ร่างบางเข้าสวมกอดล็อคร่างหนาเอาไว้แน่น ไม่ให้พระรามขยับตัวไปไหน หน้าอกอวบอิ่มเบียดแน่นกับแผ่นหลังเปลือยเปล่า ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดแผ่นหลังกว้าง "ยัยผีดิบ!" เขาตวาดเธอดังลั่น เพราะเธอกำลังปลุกเร้าอารมณ์เขาอีกรอบ.. "ฉันขอเวลาแค่สามวันนะ ถ้าเกิดฉันหาหลักฐานมายืนยันไม่ได้ นายจะลงโทษ จะเอาคืนฉันยังไงก็ได้.." "...." "แต่ถ้าฉันบริสุทธิ์นายก็ช่วยลบคลิปออก แล้วเราก็จบกัน.." "...." พระรามนิ่งฟังนํ้าเสียงอ้อนวอนอย่างนึกขัน มันคือแผนหาทางลบคลิปเขาดีๆนี้เอง "แล้วเรื่องลูกในท้องของนาเดียร์ฉันจะจบมัน เพราะนายเองก็ไม่ควรเป็นพ่อคนหรอก.." เธอไม่อยากให้เพื่อนรักทนอยู่กับคนเลวๆแบบนี้.. "อ้อนวอนฉันด้วยร่างกายสิ บนเตียงซักตั้งถ้าสยบฉันได้ค่อยมาว่ากัน.." พระรามพลิกร่างกลับมาคุยกับเธอ เล่นอีกสักเกมส์ยังไงผู้แพ้ก็ไม่ใช่เขาอยู่ดี :) . . . เกมส์บ้าอะไรคับเนี้ย! Next.. "หรือจะให้ฉันหลงนาย?"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more