ตอแหล” ไอ้เวย์พูดทันทีหลังจากผมโกหกมัน ทำให้ผมชะงักไปนิดหน่อย แต่ให้ตาย ไอ้เวย์มันไม่มีทางรู้ทันผมหรอก ผมออกจะแนบเนียนขนาดนี้แม้ว่าหน้าผมจะบานเป็นจานกระด้ง มันก็ไม่มีทางรู้อย่างแน่นอน -_-+
“มึงฟังนะเวย์ กูจะบอกเรื่องนี้กับมึงคนเดียว” ผมว่าแล้วทำนัยน์ตาโซซีเรียส ปรบมือแปะๆ เรียกสติสตังไอ้เวย์ให้หันมามองผมก่อนจะกอดไหล่มันไว้เพื่อการซุบซิบอย่างสะดวก “มึงจำวันนั้นได้มั้ย ที่มึงแอบอยู่ในตู้เสื้อผ้า”
“อ่าฮะ”
“เออ ถ้างั้นมึงต้องจำได้แน่ๆ ว่าไอ้พี่กัลป์แม่งจ้องจะงาบกู”
“...” ไอ้เวย์นิ่งทำให้ผมแอบหัวเราะในใจ
นั่นไง เริ่มเข้าเค้าแล้วครับ ท่านผู้ชม ^O^
“ไอ้พี่กัลป์มันชอบกูไง เสียใจด้วยนะเวย์ มึงทำใจเหอะ” ผมถอนหายใจยาวแล้วตบบ่าปลอบใจมัน ไอ้เวย์ยืนค้างเป็นรูปปั้นอยู่ครู่นึงก่อนจะปรายสายตามองผมอย่างไม่ไว้ใจ
“ชอบใครไม่ชอบ เสือกชอบสปีชีส์เดียวกัน เฮ้อ”
“...”
“คนหล่ออย่างเตย์แม่งโคตรลำบากใจอ่ะ” ผม
