แค่กๆ ~ ฉันลืมตาตื่นหลังจากสลบไปบนรถก่อนหน้านี้ พอเริ่มตั้งสติได้ฉันก็กวาดสายตามองหาใครบางคนทันที
"นี่! ถ้าจะถ่ายกันก็จ่ายค่าตัวให้มันแพงๆ หน่อยนะ" ฉันตะโกนบอกชายร่างสูงที่กำลังยืนหันหลังให้อยู่ โดยที่พวกมันยังไม่ทิ้งคอนเซ็ปต์สวมไอ้โม่งเอาไว้
"ว่าไงนะ" เมื่อได้ยินที่ฉันพูด ชายที่สวมไอ้โม่งก็หันกลับมามองฉันแล้วถามเสียงดุ
"เข้าใจยากตรงไหน ว่าแต่มีลิปให้เติมไหมเดี๋ยวออกกล้องแล้วไม่สวย" ฉันบอกพลางจะหยัดตัวลุก แต่กลับขยับตัวไม่ได้เพราะแขนของฉันถูกไพล่หลังแล้วมัดเอาไว้กับเสา
โอ้โห~ รอบคอบมากนี่สิถึงได้เรียกว่าตัวประกันผู้เลอค่า
"ไม่มีโว้ย หุบปากแล้วอยู่นิ่งๆ" อีกฝ่ายตวาดกลับแล้วชี้หน้าขู่ฉันเสียงดังลั่น
เอ๊ะ หรือตอนนี้กำลังถ่ายกันอยู่ว่าแต่ไหนกล้องอ่ะ ฉันกวาดตามองเพื่อหากล้องที่น่าจะซ่อนอยู่แถวนี้ แต่ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็ไม่เห็นว่าจะเจอ
"ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ อย่างน้อยก็ควรจ
