"จู่ๆ ก็รู้สึกเป็นไข้ขึ้นมาทันทีเลย" ฉันค่อยๆ เลิกผ้าห่มออกแล้วเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ก่อนจะไอเป็นของแถมให้เขาได้รู้ "ให้ฉันช่วยฉีดยาให้ไหม?" ใบหน้าหล่อหันมามองพร้อมกับเลิกคิ้วถาม "มะ ไม่เป็นไร" ฉันรีบปฎิเสธเสียงแข็งเมื่อเฮียรามตั้งท่าจะลุกขึ้นมาบนเตียงของฉันด้วยสายตาน่ากลัว "จะได้หายไวๆ ไม่ดีเหรอ" "ไม่ดีๆ ปล่อยไว้แบบนี้เดี๋ยวก็หายเองเฮียไม่ต้องสนใจหรอก เอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่า" "พอดีฉันว่าง" "จะบ้าเหรอ! มาว่างอะไรตอนนี้ชีวิตเฮียไม่มีงานมีการทำแล้วหรือไง" ฉันชันตัวลุกนั่งแล้วจ้องหน้าถามคนตรงหน้า แต่ดูเหมือนว่าคนตรงหน้าฉันจะว่างงานมากเกินไปถึงได้ล้มตัวลงนอน แล้วตวัดแขนหนามากอดรัดเอวคอดของฉันเอาไว้ จากนั้นก็ปิดเปลือกตาลงยึดเตียงของฉันไปเสียอย่างงั้น "ตอนนี้ฉันง่วงมากกว่า" "เฮียก็กลับไปนอนที่ห้องตัวเองซิ" ฉันพยายามจะดันร่างสูงให้ออกห่าง แต่คนตัวโตกลับไม่กระดิกเลยแม้แ