TANIŞMA
1552 Words
6 yıl önce...
Elif' in anlatımı...
Gözümü alarm sesiyle falan açmadım. Bugün dersim geç başlıyordu. Yataktan kalkmak istemiyordu canım ama birazdan annem seslenirdi zaten. Uykularım yine artık beni uykudan uyandırmayacak kadar alıştığım kabuslarım nedeniyle yetmiyordu. Daha fazla uyumak istiyordum ama uyuyamıyordum. Sürekli uykusuzluk çekiyordum. Arkadaşlarım 'Vampir misin kızım sen? ' diyordu. Ne zaman yazsalar ne zaman arasalar uyanık oluyordum. Hatta bu konuda inat edenler olmuştu. Ama her sese öyle hızlı uyanıyordum ki istedikleri o telefonu zorla açan uykulu sese denk gelemiyorlardı. Telefonu elime aldığımda yine Tuğkan' dan mesaj vardı. Görmezden gelmeyi tercih ettim. Yaptığım üniversite dolasıyla şehir değişikliği onu sinir ediyordu. Mesajı okumadan ne yazdığını az çok tahmin ediyordum ve bir el boğazımı sıkıyor gibi hissetmeye başladım yine.. Sanki ne kadar uğraşsam da sesim çıkmayacak gibi.
Eğer ne kadar bağırırsan bağır kimsenin gelmediğini bir kez öğrendiysen o andan sonra bir daha bağırmaya güç harcamıyordun. Hayır bu pes etmek falan değildi. Bu sadece ayağa tek başına kalkmak zorunda olduğunu bilmekti. Bende öyle yaptım. Aynanın karşısına geçip saçlarımı tararken gözlerimin yorgunluğu kendimi ele veriyordu.
' Kimse görmedi Elif. Kimse bilmiyor. Burası orası değil. Burası senin evin. Dışarısı senin mahallen. Hadi kızım. ' diyerek saçlarımı topladım. Öndeki iki tutamı yan taraflardan bıraktım. Gözüme kalem çektim. Hafif bir ruj sürdüm. Ve aynada gülümsemeye başladım. Eskisi kadar yorucu değildi bu işlem. En inandırıcı gülümsememi yüzüme taktım ve odamdan çıktım.
' Günaydın anne. '
' Günaydın. Sen sabah sabah makyaj mı yaptın yine?'
' Sanki makyaj seviyorum anne. Bir kere ben doğal güzelim. Sadece göz kalemi. Lütfen güzelliğimi kıskanmayalım. '
' Millet yataktan zor kalkıyor sen kendini ayna önüne atmaya dakika sayıyorsun sanki. ' dediğinde gülümsedim. Saçımın önündeki kısmı elimin tersiyle havalandırdım.
' Eee anam fena hatun doğurmamış. Ayna sevmemden normal ne var?'
' Hadi evde peynir kalmamış. Markete gidip peynir al. '
' Emrin olur sultanım. Başka bir şey lazım mı?'
' Çeneye dalma çayı buz etme yeter. '
' Çayımın şekeri
Gitarımın teli.' diye şarkı söyleyip dans ederek odadan çıkıyordum ki annem arkamdan bağırdı.
' Kız oynama. Kargalar mahalleden göç etti senin yüzünden. '
' Düşman oldu arka, bülbül oldu karga. '
' Ne desem bir şarkı mı bulacaksın sen? Boza. Hadi buna da bul. '
' Canım çekti yazmak geldi içimden
Canım çok çekti çok
Boza , boza. '
' Sen ne biçim şarkılar dinliyorsun ya. '
O sırada babam uyandı. Uykulu gözlerle ne yapıyor yine bu deli dercesine baktı.
' Radyoda denk geliyor elimde olmadan ezberliyorum. Hadi ben kaçtım. Bak çay senin çenenden soğudu. '
Evden çıktım. İlk görev başarılmıştı. Markete yürürken kapının önünde arkadaşımı gördüm. Yanında daha önce görmediğim biri vardı.
' Heval Günaydın. '
' Günaydın cimcime. '
' Markete gidiyorum. Bir şey lazım mı? Arkadaş kim? '
Evet meraklı bir ikizler burcu temsilcisi olarak sormazsam şaşırırlardı.
' Kuzenim. Diyarbakır' dan geldi. '
' Hoş geldin. ' dedim. Kafayı kaldırıp bana baktı. Gözleri elaydı. Şu an güneş ona doğru olduğu için parlıyordu. Kafasını salladı sadece.
' Pek konuşkan biri değildir. '
' Belli oluyor. Lazım mı bir şey? '
' Sigara almaya gidecektim bende. '
' İyi ben alırım. Sen ne içiyordun?'
' Malbora. '
'Zenginin hali başka tabii. Sökül paraları. Evden markete cebimize servet koyup çıkmıyoruz herhalde. '
Kuzeni ona bakınca elini attığı cebinden çıkardı.
' Neyse ya biz kendimiz gidelim. Kuzeninde alacağı bir şey vardır belki. '
' İstediği bir şey varsa alabilirim. Ücreti mukabilinde. ' dedim gülümseyerek.
' Gerek yok. ' dedi soğuk bir edayla. Omuz silktim. El sallayıp ayrıldım. Sıcak bir mahalleydi burası ve misafir bile gelse yabancılık çeksin istemezdim ama kendi seçimiydi. Balkonda Münevver yengeyi gördüm.
' Bir şey lazım mı Münevver yenge?'
Balkondan para attı.
' Yedi ekmek bir pakette prinç alır mısın? Bizimkiler hala uyuyor. '
' Elime mi yapışıyor aşk olsun.'
Markete gittim. Siparişleri aldım. Market sahibine hayırlı işler dileyip çıktım. Annem kesin söylenecekti. Münevver yenge aşağıya inmiş kapı önünde bekliyordu. Poşetini ve para üstünü verdim. Teşekkür ederek poşetteki çikolataları gördü.
' Yine mi kız? Yapma böyle. '
' Aman ne olacak alt tarafı çikolata. Yesin aşkım. Daha büyüyecekte evleneceğiz. '
' Kız bak çocuğa böyle umut veriyorsun geçen gün dedik Elif' in de evlilik çağı geldi yakında aşındırırlar kapısını diye seninki vermem diye delirdi. Kapında bekleyip kovacakmış. '
Küçük bir kahkaha attım.
' Aferin aşkıma be. Kovsun kovsun. Benden ona izin. '
Eve gittiğimde annemden klasik fırçamı yedim. Kahvaltıdan sonra temizlik yaptım. Okula gitmek için hazırlandım.
....
Aslında ilk geldiğimde kimseyle konuşmamış kimseye temas etmemiştim. Herkesten mümkün olduğunca uzak duruyorum. Ama bu ilgi çekmeye ve herkes arasında fısıldaşmaya başlayınca yine aynı şekilde motive ettim kendimi. Kimse bilmiyor Elif. Alnında yazmıyor ya. Normal ol. Normal davran. Başardım da. Sınıfa yine enerjik bir şekilde girdim. Herkese laf attım. Dersi derste dinleme huyumu bildikleri için ders saatlerinde istediğim gibi sessiz olabiliyordum. Ders aralarında kantinde sohbete devam ettik. Genelde konu okulun yakışıklı erkekleriydi ama hiçbiri benim ilgimi çekmiyordu. Ailevi sorunlarına, gönül hikayelerine mümkün olduğunca yardımcı olmaya çalıştım. Bunu seviyordum. Başkalarının dertlerini dinlemek bana iyi geliyordu. Arkadaş gruplarımın hemen hepsinde ücretsiz psikolog muamelesi görüyordum. Yine böyle bir anda Ediz geldi.
' Naber kız kedi yavrusu. '
' Uğraşma benimle. '
' Çıkarma hemen tırnaklarını. Derste iyi not tuttun verir misin diyecektim?'
' Defter sırada Ediz. Al fotokopi çektir koy yerine. Sormana gerek yok dedim kaç kez. Hadi şimdi uza. Kızsal bir şey konuşuyoruz. '
' Onu tahmin ettim. Yeliz ve meçhul aşkı değil mi?'
O meçhul aşkın kendi olabileceği ile en ufak bir fikri yoktu çünkü sevgilisi vardı. Bize de Yeliz in yaralarını sarmak düşmüştü. Daha okulun ilk günü görmüş sevmişti ama Ediz bu sene gönlünü başka bölümden bir kıza kaptırınca iyice imkansız aşk hikayesine dönmüştü. Konuşmaya devam ederken telefonum çalmaya başladı. Bir kaç kez meşgule attım.
' Aç kızım ya. Biz her zaman konuşuyoruz. Önemli bir şeydir belki. '
Telefonu açtım.
' Meşgulüm ki meşgule atıyorum. Hiç aklına gelmiyor mu bu seçenek?'
' Elif beni sinir etme. Önemli bir şey ki ısrarla arıyorum. '
Herkes sanki gözümün içine bakıyordu. Sesimi sakin tutmaya çalışarak ' Dinliyorum. ' dedim.
' Ben evleniyorum. '
' İyi ne güzel. Allah mesut etsin. Bir yastıkta çürütsün. Yastığın kokusundan gebertsin de bundan banane. '
' Geri gelirsen evlenmem. '
' Ciddi misin ya? Çok sevindim. Dalga mı geçiyorsun sen benimle Tuğkan? '
' Elif. Bak bu kez her şey iyi olacak. Söz veriyorum. '
' İstemiyorum. Bak evleniyorum diyorsun yazık değil mi o insana? '
' Bilmem. Yazık mı? Sen gelmezsen yazık olur belki. Başkalarına da yazık olur Elif. Hatta en çok sana yazık olur. '
Masadan kalktım. Sakin bir yere geçtim.
' Tuğkan yeter. Numaramı nasıl buluyorsun bilmiyorum ama artık beni arama. Evlen ve kendi ailen ile ilgilen. Benden uzak dur. Beni unut. İkimizde aşkından ölmediğini biliyoruz zaten. Herkese numara yapıyorsun bana yapma. Ben yemem. Beni de tehdit etmeyi kes. Beni hacarsan seni de paçandan çekerim bunu iyi biliyorsun.. '
' Aşkımdan ölmüyor olabilirim ama aşkımdan öldürebilirim Elif. Elli yaşında bile olsan bir gün benim karım olacaksın. Şehir değişikliği ile benden kurtulduğunu sanma. Ben sana son bir şans verdim. '
' Verme. Bana şans verme. Benden uzak dur yeter. '
Telefonu yüzüne kapattım. Derse girdim. Dersten çıktığımda ard ardına gelen mesajları gördüm. Silmek için mesajlara girdiğimde Tuğkan tarafından değil nişanlısı tarafından gönderildiğini gördüm. Etmediği hakaret kalmamıştı. Birden telefon çalmaya başladı. Açtım. İnsanlardan uzaklaşıyordum çünkü arayan delirmiş gibi bağırıyordu.
' Görüyor ama cevap bile yazmıyorsun. Anlaman için bir kezde yüzüne söyleyeyim. Biz bu hafta evleniyoruz. Sen nasıl arsızsın ya. Bin kere aramışsın. '
' Ben mi?'
' Kızım bak eskiden aranızda bir şey olmuş bitmiş. Bitmiş anlıyor musun? Bu adam artık nişanlı ve beni çok seviyor. Sırf ben üzülmeyeyim diye bütün aramalarını mesajlarını silmiş. Bugün de seni arayıp evleneceğimizi söylemiş. Sen nasıl bir namussuzsun ki telefonda beni bırakmasını söylüyorsun. '
Derin bir nefes aldım.
' Bitti mi? '
' Bitmedi. '
' Bence bitti. Bana bak. Beni delirtme. Git evlen. Zerre kadar umrumda değilsiniz ne sen ne de senin nişanlın. Allah mesut etsin. İpini sıkı tut başka bir şey istemem. '
Telefonu önce yüzüne sonra komple kapattım. Okuldan çıkınca Gülistan a uğradım. Herkes gibi o da Tuğkan' ı eski sevgilim olarak biliyordu. Beni hala rahatsız ettiğini bu nedenle adıma hat alamadığımı söyledim. Tuğkan çevresi geniş biriydi ve kendi adıma aldığım her numarayı bir haftada buluyordu. Artık numara değiştirmem ilgi çekecekti. Son ve kesin bir çözüm bulmuştum. Kendi adıma olmazsa bulamazdı. Gülom' un yanından ayrıldım. Eve geçerken arkadaşı gördüm yine.
' Bende seni bekliyordum. Aradım ama telefonun kapalıydı. '
' Evet ya. Biri dadandı. Yanlış numara diyorum anlamıyor. '
' Eğer bir sıkıntı varsa...'
' Yok canım ne sıkıntısı olacak. Yaşlı biri sanırım. Sesinden yani. Derste çok arayınca kapattım. Unutmuşum. Neyse sen beni niye aramıştın?'
' Baran. Yani sabah gördüğün kuzenim. Kızlarla hiç diyalogu olmadı bugüne kadar. '
' Tamam Güzin abla sandığınız oluyorda Manukyan' da değilim. '
' O kim. '
' Genelev patroniçesi. Kibarca söyleyeyim dedim de böyle bir anlamı olmadı tabii. '
' Yok öyle bir şey değil. İzmir e ilk kez geldi. Burada kendini rahat hissetsin istiyorum. Ayrıca fazla içine kapanık. Gerçekten kız arkadaşı hiç olmadı. Ve gördüğün gibi konuşmuyor. Sen yardımcı olursun diye düşündüm. '
' Denerim. Akşam ekibi topluyorum o zaman. Saat 9 da sizin kapının önünde. '
' Çekirdekler benden. '
' Kolalarda benden o zaman. '
' Onları da alırım ben. Sen yeter ki yardım et. '
' Ücret almıyorum heval. Hallederiz bir Güloş' umla. '
- Writer
