Chapter 2
1352 Words
Off Talk
ผมนั่งจ้องหน้าผู้หญิงที่เดินชนผมกำลังคุยสนุกสนานกับเพื่อนๆในโต๊ะ ดีหน่อยที่มีแต่ผู้หญิงผมให้ลูกน้องผมไอ้เยลไปจัดการสืบประวัติเธออยู่ ยังไงผมต้องได้คนนี้ไม่ว่าจะได้มาด้วยวิธีการใดก็ตาม หึ
"ไอ้ออฟ มึงมองน้องเขาเหมือนมึงจะกลืนทั้งตัวอ่ะ"
ไอ้สัสซัน แม่งตั้งแต่มานั่งที่โต๊ะยังพูดไม่หยุดเลย พูดมากชิบ
"มึงหยุดพูดได้ไหมกูรำคาญ"
ไอ้ซันหับขวับมามองหน้าผมทันที
"มึงแย่งแม่ของลูกกูไปอ่ะ กูจะเอาอ่ะ มึงคืนให้กูสิแล้วกูจะเงียบ"
ไอ้ซันมันยังไม่ยอมจบ คือมึงจะยุ่งกับของกูใหได้ใช่ไหม
"งั้นมึงเอาน้องบัวมาให้กู แลกกัน"
พูดจบมันฟึดฟัดหันไปกินเหล้าต่อโดยไม่พูดอะไรอีก หึ นึกว่าจะแน่ แล้วเหมือนเธอจะรู้ว่าผมมองเธอตลอดเวลา เพราะเธอเหลือบสายตามองมาทางผมตลอด แล้วเราจะได้เจอกันอีก สุดสวย
เช้าวันต่อมา...
Chaonang Talk
เมื่อคืนฉันกลับมาที่บ้านก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้วละ ฉันเอาแต่คิดถึงผู้ชายคนเมื่อคืน เขามองฉันตลอดเวลาเลยนะ มันแปลกๆอ่ะ ช่างมันเถอะเนาะคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วละ
"แม่ค่ะ ทำอะไรทานคะ"
ฉันตะโกนเรียกแม่ออกไป แต่ว่าเงียบไม่มีเสียงตอบรับเลย แม่หายไปไหนฉันเดินหาทั่วบ้านก็ไม่เจอ สักพักก็มีคนมาตะโกนเรียกหน้าบ้าน ฉันเดินออกไปเปิดประตู
"หนูเจ้านางแม่หนูเป็นลมที่ตลาด ตอนนี้เขาช่วยกันพาไปส่งที่โรงพยาบาลS แล้ว รีบไปหาแม่หนูกันเถอะ"
ฉันตกใจมากกับข่าวที่ฉันได้รับ แม่ฉันเป็นลมอย่างนั้นเหรอ แม่จะเป็นอะไรมากหรือเปล่า นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกไงที่แม่เป็นแบบนี้ ฉันรีบเข้าไปหยิบกุญแจรถแล้วรีบขับออกไปทันที
@โรงพยาบาล S
ฉันรอหน้าห้องฉุกเฉินมาเกือบจะชั่วโมงแล้วนะ ยังไม่มีใครออกมาเลยสักคน ฉันจะทำไงดีเนี้ย
แอ๊ดดดดดด
สักพักประตูเปิดออกฉันเห็นผู้หญิงตัวเล็กๆสวยๆสวมชุดกราวเดินออกมาสงสัยจะเป็นหมอ
"หมอค่ะ แม่ฉันเป็นไงบ้างคะ"
ฉันเอ่ยถามออกไปด้วยหัวใจที่เต้นรัว ฉันกลัวกลัวว่าแม่จะเป็นอะไรไป
"ใจเย็นๆนะคะ ตอนนี้คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วแต่ว่าเราต้องทำการผ่าตัดเนื้องอกในสมองออกด่วนค่ะ เพราะมันโตมาก ถ้าปล่อยไว้นานกว่านี้"
ฉันรีบพูดสวนออกไปทันที
"ผ่าเลยค่ะ หมอช่วยแม่ฉันด้วยนะคะ ฉันมีแม่แค่คนเดียวช่วยแม่ฉันด้วยนะคะ"
ฉันขอร้องหมอเขาจับมือฉันแล้วยิ้ม
" หมอจะทำเต็มที่ค่ะไม่ต้องเป็นกังวลนะคะ"
พูดจบก็เดินเข้าไปทันที ตอนนี้ฉันมาเซ็นเอกสารยินยอมอะไรต่างๆ และก็ได้รู้ว่าค่าใช่จ่ายในการรักษาของโรงพยาบาลนี้เฉียดล้าน แล้วฉันจะไปหามาจากไหน ทำไงดีๆๆๆ ฉันเดินวนไปมาอยู่อย่างนั้น ก่อนจะตัดสินใจโทรหาคนรู้จัก
ตู๊ดดดดดดด
(ว่าไงเจ้านางมีอะไรหรือเปล่า)
ยัยเรดเพื่อนฉันเองแหละ
"ฉันมีปัญหาเรื่องเงิน แม่ฉันต้องผ่าตัดใช้เงินเกือบล้าน ฮึกๆ ฉันจะไปหาจากไหนดีแก"
ฉันบอกออกไปฉันไม่รู้จะไปพึ่งพาใครดีแล้ว
"แกใจเย็นๆ เดี๋ยวฉันช่วยหาวิธีก่อนนะ"
ฉันคุยกับเพื่อนอีกนิดหน่อยก็วางสายไป ฉันคงต้องกลับไปตั้งหลักที่บ้านก่อน
End Chaonang Talk
Off Talk
" ว่าไงไอ้เยล ได้เรื่องไหม"
ผมถามลูกน้องผมคนที่ผมให้ไปสืบเรื่องสาวน้อยคนที่ผมเจอในผับเมื่อวานนั้นแหละ
"ครับนี่ครับเอกสารที่เกี่ยวกับเธอ"
ผมรับมาแล้วเปิดอ่าน
"ชื่อเจ้านางอย่างงั้นเหรอ ทำงานเป็นแอร์โฮสเตสสายการบินภัทรแอร์ไลน์ แฟนของน้องลิลลี่ใช่ไหม"
" ครับ แล้วมีอีกอย่าง"
ผมมองมันอย่างสงสัย
"อะไร"
"เหมือนว่าตอนนี้เธอกำลังเดือดร้องเรื่องเงินครับเห็นว่าแม่ต้องผ่าตัดใช้เงินเกือบล้าน"
หึ รู้ละว่าฉันจะให้เธอมาเป็นของฉันยังไง
" ไปบอกเธอว่าฉันปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยไม่แพงเลย แกต้องทำยังไงก็ได้ให้เธอมาหาฉันให้ได้"
พูดจบลูกน้องผมก็รับคำสั่งแล้วเดินออกไปทันที ยังไงผมต้องได้คนนี้มาเป็นของผมให้ได้
End Off Talk
Chaonang Talk
ฉันเดินเหม่อลอยอย่างไร้จุดมุ่งหมายอยู่ที่หน้าซุปเปอร์ วันนี้ฉันมาซื้อของว่าจะไปเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาลแต่ไม่รู้ว่าจะได้เข้าเยี่ยมเมื่อไหร่ เห้อ สักพักฉันก็เดินชนกับใครคนหนึ่ง
"อ่ะ"
ฉันร้องออกไปก่อนจะเงยหน้าขึ้น เขายิ้มให้ฉันอยู่
"สนใจกู้เงินดอกเบี้ยไม่แพงไหมจ๊ะ ถ้าสนใจก็ไปตามนี้เลยนะจ๊ะ"
พูดจบก็ยื่นอะไรสักอย่างให้ฉัน แล้วก็เดินไปคุยกับคนอื่นต่อ ฉันมองนามบัตรใบเล็กๆในมือ ปล่อยเงินกู้อย่างนั้นเหรอ ถ้าฉันขอกู้เขาล้านหนึ่งเขาจะให้ฉันไหม หรือว่าจะลองดู ฉันไม่มีทางเลือกแล้วหนิ ฉันรีบเปิดGPSแล้วขับไปตามเส้นทางที่บอกในนามบัตรทันที
@คฤหาสน์ Off
ฉันมาจอดรถอยู่ที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง ไม่เรียกว่าบ้านมั่งน่าจะคฤหาสน์เลยละ ฉันกดออดที่หน้าประตูสักพักก็มีแม่บ้านมาเปิดประตูให้ แปลกตรงที่ไม่ถามฉันสักนิดว่าฉันมาทำไม เออดีเนาะ
"มากู้เงินเหรอครับ"
ฉันเดินไปเรื่อยๆก็เจอผู้ชายคนหนึ่ง ผิวเข้มๆหน้าตาออกลูกครึ่งหน่อยๆ ทักฉันขึ้นมา
"เอ่อ ใช่ค่ะ"
ฉันพยักหน้าตอบเบาๆ
"งั้นเชิญทางนี้เลยครับ"
พูดจบเขาก็เดินพาฉันไปยังห้องด้านบนชั้น2
แอ๊ดดดดดดด
"เชิญเลยครับเจ้านายผมอยู่ด้านใน"
พูดจบก็เดินหนีไปทันที ทิ้งฉันไว้ที่หน้าประตู ฉันเคาะประตูก่อนจะเดินเข้าไป ก็เจอกับคนๆหนึ่งนั่งหันหลังอยู่บนเก้าอี้ ซักพักเขาก็หันกลับมาก่อนจะเจอกับ
" คะ คุณ!!!!"
เห้ย ผะ ผู้ชายที่ฉันเจอที่ผับเมื่อวานนิ โอ๊ยยย โลกกลมจริงๆเลย ไม่น่ามาเลยฉัน
" เอ่อ ฉันกลับก่อนนะคะ"
พูดจบฉันก็หันหลังกลับทันที ก่อนที่เขาจะเรียกฉันไว้ก่อน
"เดี๋ยวสิ ไม่คุยกันก่อนเหรอ ผมช่วยคุณได้นะ"
ฉันเงยหน้ามองเขาทันที ทำไมเขาพูดเหมือนรู้ว่าฉันเดือดร้อนอะไร
"คุณรู้หรอคะ"
ฉันถามออกไปอย่างสงสัย
"ไม่นิ แต่ถ้ามาที่นี่คงต้องการเงิน"
เขาตอบออกมาเสียงเรียบ
"คือฉันต้องการใช้เงินค่ะ ฉันจำเป็นจริงๆ คุณจะคิดดอกเบี้ยเท่าไหร่ก็ได้ ฉันจะทำงานคืนคุณ"
ฉันบอกออกไปตอนนี้ฉันไม่มีทางเลือกจริงๆ เพื่อแม้ของฉัน ฉันยอมทุกอย่างเพื่อให้แม่ฉันหายดี
"ต้องการเท่าไหร่ละ"
เขาถามกลับมาอีกรอบ
"ล้านหนึ่งค่ะ"
ฉันตอบออกไป เขายิ้มมุมปากก่อนจะเอ่นออกมา
" ผมให้สองล้านเลย เซ็นเช็คทันที แต่มีข้อแม้นะ"
ฉันนิ่งเงียบมองเขาอย่างไม่เข้าใจ ทำไมให้ตั้งสองล้าน แล้วมีข้อแม้อะไร
"อะไรคะ"
ฉันถามออกไปเขาจ้องมองฉันนิ่ง
"คุณต้องใช้หนี้ผมด้วยร่างกายของคุณเท่านั้น!! "
ฉันอึ้งตกใจทันที อะไรนะ นี่ให้เงินฉันฟรีๆ2ล้านเพื่อแลกกับตัวฉันอย่างนั้นเหรอบอกเลยนะว่า
ไม่มีทาง!!!!
- Writer
