หลังจากที่พี่เจย์กลับไป เวลาก็ปาไปเกือบจะห้าทุ่มกว่า เขาเอาแต่นั่งเล่นนอนเล่นเหมือนคนไม่มีอะไรทำ ทั้งที่ตัวเองใกล้จะจบมหาวิทยาลัยอยู่แล้ว
ข้อความจากพี่ทัพส่งเข้ามาตั้งแต่ช่วงเย็น จากนั้นก็ไม่มีข้อความจากเขาอีกเลย
ส่วนฉันก็ไม่ได้ทักไป เพราะมัวแต่กลบเกลื่อนอาการพิรุธของตัวเองด้วยการนอนดูหนัง แล้วก็สั่งอะไรมากินด้วยกัน
พี่เจย์ไม่ได้เล่าอะไรเกี่ยวกับพี่ทัพ ส่วนเรื่องของพี่เจย์จากปากพี่ทัพก็ยังไม่มีอะไรออกมาเช่นกัน
ทะเลาะกันแน่นอน
หนังเรื่องที่สองจบบริบูรณ์ไปแล้ว แต่เนื้อเรื่องไม่ได้ผ่านสมองฉันเลยแม้แต่น้อย เพราะตอนนี้เปลือกตามันหนักอึ้งใกล้จะหลับ
ฉันคว้ารีโมทกดปิดโทรทัศน์ตรงหน้า พลางลอบถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
สุดท้ายแล้ววันนี้พี่ทัพอาจจะไม่ได้มาหา ส่วนฉันก็ไม่ได้โทรไปเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี นอกจากส่งสติกเกอร์บอกฝันดีเขาแล้วทิ้งโทรศัพท์ไว้ที่โต๊ะตรงหน้า ก่อนย้ายสังขารไปนอนบนเตียงแทน
