อาหารเช้า#2

1232 Words

“แล้วตอนนี้คุณมาดราม่าอะไรกับฉันคะ ถ้าคุณเกลียดฉันมากก็ไม่ต้องกังวลหรอก เพราะฉันกำลังจะไปแล้ว อันที่จริงฉันควรกลับบ้านตั้งแต่เช้าแล้วด้วย แต่ดันไปรับปากกับมัมคุณว่าจะไปทานข้าวเที่ยงด้วยซะก่อน เลยต้องอยู่ต่อ” “อ๋อ จะหนีไปอีกแล้วนี่เอง” สายฟ้าเยาะเย้ย “ฉันไม่ใช่คนที่นี่ค่ะคุณสายฟ้า ฉันไม่ได้หนี แต่แค่จะกลับบ้านเท่านั้น” หญิงสาวยิ้ม พลางทานอาหารต่อ ชายหนุ่มบดกรามเข้าหากันแน่น ให้ตายสิ ปอไหมเปลี่ยนไปแล้ว… เธอพัฒนาความกล้าหาญให้สูงขึ้น ความมั่นใจของเธอมันสะท้อนอยู่ในดวงตากลมโต ซึ่งเขาไม่เคยเห็นมาก่อน “แล้วต้องทำยังไงคุณถึงจะอยู่ต่อล่ะ” สายฟ้าถามอย่างจริงจัง “ไม่มีค่ะ” “ผมให้คุณอีกสิบล้านดอลลาร์จีเอชได้นะ นอกเหนือจากเงินประมูลน่ะ” เขาพูดอย่างไม่ยอม “ไม่ค่ะ ขอบคุณ” “งั้นร้อยล้านดอลลาร์จีเอชล่ะ” สายฟ้ายืนกราน ปอไหมเงยหน้าขึ้นมองเขา “ไม่ค่ะ คุณจะต่อรองไปเพื่ออะไรคะคุณสายฟ้า ทำไมคุณถึงอยากให

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD