Chosen For Pleasure (Tagalog/Filipino)

Chapter 3

Pakurap-kurap ako habang nakatitig sa kisame. Bahagyang iginalaw ko ang aking paningin sa paligid. This room is really familiar. Nanlaki ang mga mata ko nang napagtanto ko kung nasaan ako—at Rowan's place! Oh shoot, I need to get outta here as soon as possible!

Mabilis akong bumangon pero napasapo ako sa aking noo dahil sa sakit. Ito ba ang sinasabi nilang hang over? My goodness, ganito pala ang pakiramdam lalo na't first time mong uminom. Pumikit ako ng mariin saka huminga ng malalim. Rinig ko ang pagbukas ng pinto na agad kong binalingan iyon. Umaawang ang bibig ko nang tumambad sa akin ang bulto ng isang lalak, he's wearing sweat pants and... topless na naman! Hindi ba uso sa kaniya na magsuot ng damit pang-itaas man lang?!

"Good morning," nakangiting bati niya sa akin habang papalapit dito. Umupo siya sa single couch. Hindi ko siya magawang sagutin ang pagbati niya. Sa halip, pinapanood ko lang siya. Tinagilid niya ang kaniyang ulo, hinatak niya ang drawer na katabi lang ng kamang ito. Medyo kumunot ang noo ko dahil may inilabas siyang papel doon. "Here," aniya sabay abot niya sa akin n'on.

Tinanggap ko iyon. Hindi mawala ang pagkunot ng noo ko sabay tanong, "This is for...?"

Sumilay ang matamis na ngiti sa kaniyang mga labi. Prente siyang umupo. Nagde-kuwatro pa siya sa harap ko. "Moanday, tongueday, wetday, thirstday, freakday, sexday and suckday. That's our schedule. How about that?" pormal na wika niya, parang napakanormal lang sa kaniya ang mga ganyang salita!

"Mr. Ho—"

"It's Rowan, my heaven."

Kinagat ko ang aking labi. "K-kailan ba mag-uumpisa ang deal?" sabay iwas ako ng tingin. Ramdam ko na ang pag-iinit ng magkabilang pisngi ko dahil sa kahihiyan. Shocks, Ciel, ano ba itong pinasok mo?! Papaano mo ito matatakasan?!

"It's up to you," may bahid na sinseridad sa kaniyang boses. "Once you sign that paper, automatically, you are mine, alone, Ciel." walang sabi na bigla niyang inilapit ang kaniyang sarili na dahilan upang maatras ako. He pinned me in the headboard! Kahit na ganoon, hindi maalis ang mga mata ko sa kaniyang mga mata. Parang nagagawa akong pasunurin nito sa anumang gugustuhin nito. Kita ko ang pagdapo ng tingin niya sa aking labi. Tumitig siya doon. "I've been wanting to taste you from the first moment we met, my heaven." he whispers. s**t, bakit tumindig ang balahibo ko bigla?! "I won't do it again unless you ask for my mouth."

Nanigas ako sa posisyon kong ito. Bakit biglang bumilis ang kabog ng aking dibdib?! Bakit parang hindi na naman ako makahinga?! What's going on with me? Bakit ganito ang epekto na binibigay niya sa akin?

Kahit sa paglayo ng sarili niya sa akin ay hindi mabura ang ngiti sa kaniyang mga labi. May kinuha pa siya sa ibabaw ng side table pagkatapos ay inabot niya sa akin ang mga iyon. Tubig at gamot? Tumingala ako sa kaniya na may pagtataka sa aking mukha. "You have to take this, nakapagluto na din ako. After shower, kumain ka muna bago kita ihatid sa workplace mo." itinuro niya ang closet. "Nariyan na din ang damit pamalit mo, good thing is, my twin sister Sarette volunteered to lend you some of her clothes. Sometimes, she's sleeping here in my place—"

"Hindi ko naman hinihingi ang paliwag mo, R-Rowan..." malumanay kong sabi.

"Ayoko lang maisipan mo na manloloko ako. I'm not a jerk, I'm not a manwhore. I am a man who wants to f**k you until you scream my name, my heaven."

Napalunok ako. Lihim ko kinagat ang aking labi. My goodness, Rowan Ho, stop! Hindi ko na kinakaya ang mga pinagsasabi mo! Hindi ako sanay... Pero bakit ganoon? It sounds sexy and hot as well?

Tinanggap ko ang gamit at isang baso ng tubig. Ininom ko iyon. Umalis na din ako sa ibabaw ng kama. Sabay kaming lumabas ng kuwarto. Nakasunod lang ako sa kaniya until we reached his kitchen. I'm a kinda surprise, marunong pala magluto ang isang ito? Kasi, unang impresyon ko sa kaniya, pati sa mga pinsan niya, matuturing na mga prinsipeat prinsesa ang mga ito. Parang hindi hindi marunong sa mga gawaing bahay. Lalo na't kilala ang pamilya nila pagdating sa Business World daw.

"Marunong ka pala magluto..." kumento ko nang umupo na ako sa dining chair.

"Yeah, my father taught me. Kami ng mga kapatid ko." nilapitan niya ang coffee maker. Nagsalin siya ng kape sa dalawang mug. Lumapit siya sa mesa. Marahan niyang nilapag ang isa sa gilid ko. "He's a chef and a restaurant owner, by the way."

"Kaya pala..." tanging nasabi ko. Limitado lang ang alam ko pagdating sa kanila. Lalo na sa kanila. Hindi naman kasi ako interisado dahil busy ako sa pagiging mabuting anak at mag-aaral ng mga panahon na iyon. "How about your mother?"

"My mom is a plain housewife. Ayaw ni papa na masyadong mapagod si mama, instead, he treat my mom as his queen." nakangiting sambit niya.

Mukhang masaya nga siya sa pamilya niya. Base kasi sa pagkukwento niya, hindi maalis ang ngiti niya doon. Nakakatuwa naman. Almost perfect din pala ang pamilya nila. Sana ganyan din ako. I was a product of broken family. Ang tatay ko sumama sa ibang babae. Iniwan niya kami ng nanay ko. Mabuti nalang ay solong anak ako kaya hindi masyado nahirapan si mama sa akin. Hindi ko nga lang inaasahan na nag-asawa ulit si mama, si tito Ricardo. Masasabi ko na mabait din naman siya. Nang nakausap ko siya, ipinapangako niya na aalagaan niya daw si mama, na hindi daw kami nagkamali na pinili daw siya ni mama. Pero may mga anak na din ito. Isang babae at isang lalaki. Kaedaran ko lang ang kapatid kong babae, mas matanda ang kapatid niya sa amin Si Kuya Luke, sa opisina ito nagtatrabaho, wala ako masyadong alam pagdating sa kanila dahil saglit lang kami nagkasama bago ako pumasok sa kumbento noon. Pareho naman silang naging mabuting kapatid sa akin.

After namin kumain, ako na ang nagprisintang maghugas ng pinagkainan. Nagshower at nakapagpalit na din ako ng damit. Sakto sa katawan ko ang damit na pinahiram sa akin ni Sarette. Pinag-aralan ko ang sarili ko sa harap ng full-length mirror. Sunod ko naman ginawa ay naglagay ng kaunting make up. Natigilan ako nang sumagi sa isipan ko si Arra. Kamusta na ang isang iyon?

Agad kong nilapitan ang shoulder bag ko. Nilabas ko ang cellphone. Hindi ko nga lang inaasahan na makakatanggap ako ng mensahe mula sa kaniya.

Arra : Ciel, sorry if I dragged you last night. :(

Huminga ako ng malalim. Pinili kong magreply sa text message niya.

Okay lang, okay naman ako. Don't worry. Makakapasok ka ba mamaya? Okay ka na ba?

Then I hit send. Wala lang isang minuto ay nagreply siya.

Arra : I thought liquors can help me to forget him. No good. I can't make it today, Ciel. Masakit ang ulo at puso ko.

You'll be fine, just take your time to heal.

Napatingin ako sa pinto dahil nagbukas iyon. Si Rowan! "Are you ready?" he asked. Napalunok ako. He's now wearing a corporate attire, nakaayos na din ang kaniyang buhok. Nakatupi ang mga mangas ng polo niya hanggang siko, which I can define him as hot... Yes, hot. Frendel Rowan Ho appears naturally handsome and don't need to put that much effort into his apperance I can say is, he is effortlessly attract most of the girls... Wait, ano na naman itong pinagsasabi ko?!

"Yeah," I answered. Isinabit ko na ang aking shoulder bag habang palabas na sa silid.

Until we reached the Parking Lot. Hindi ko inaasahan na pagbubuksan niya ako ng pinto ng kaniyang sasakyan. Lumunok ako't pumasok sa loob. Ang akala ko ay iyon na pero lalong hindi ko inaasahan na siya ang magkakabit ng seatbelts para sa akin. Hindi ako makatingin sa kaniya ng maayos. Bumaling ako sa ibang direksyon pero parang may nag-uutos sa akin na tumitig sa kaniya, lalo na't amoy amoy ko ang pabango niya... Lalaking lalaki. Oh Panginoong Diyos, anong nangyayari sa akin? Bakit nararanasan ko ang mga ganitong bagay?

Napagtanto ko nalang na nakaupo na siya sa driver's seat. Binuhay niya ang makina ng sasakyan. Humarurot ito ng takbo hanggang sa tuluyan na kaming nakaalis sa gusali.

Nakadungaw lang ako sa window pane ng sasakyan.

"Anong oras ang time out mo?" tanong niya.

"H-huh?

"Susunduin kita," he said.

Bahagyang umaawang ang bibig ko. "Five PM." sagot ko.

"Any plans after work? Pupuwede bang sumingit?" then he drew a smile on his lips. "I want to invite you for a dinner..."

"O-okay lang naman," sabi ko. And besides, may deal kami, right?

"Great."

_

Hindi makapaniwala si Marian nang nasabi ko sa kaniya kung bakit hindi makapasok ngayong araw si Arra. Napatampal siya sa kaniyang noo at nag-iiling-iling. Kahit papaano ay may ideya siya kung anong nangyayari kay Arra at sa boyfriend nito. Mabuti nalang may spare key kami.

"Actually, nakita ko noong nakaraan ang boyfriend niya, na may kaakbayang babae.. Hindi ko agad sinabi kay Arra dahil gusto ko, siya ang makadiskobre n'on. Sabi nga nila see is to believe." kumento niya habang inaayos niya ang mga alahas sa stante.

"Teka, maiba ako, hindi ka ba uuwi sa probinsya ninyo? Diba, malapit na ang pyesta sa probinsya ng nanay mo?" tanong niya.

Bago man ako sumagot ay nagpangalumbaba ako. "Hindi ko alam kung makakauwi ako. Syempre, may trabaho ako."

Kahit sa oras ng trabaho, hindi maalis sa isipan ko ang nakasulat sa papel na pinapirma sa akin ni Rowan. May parte sa sistema ko ang takot. May parte din na natetempt ako na pirmahan. Ibig sabihin, gabi-gabi ko dadlahin sa langit ang lalaking iyon? Halos maloka-loka na ako sa kakaisip...

_

Bago man namin maisara ang shop, ay tanaw ko na ang sasakyan ni Rowan sa labas. Nakaparada lang ito. Bakit ganito? Bakit parang naeexcite ako na ewan? Chill, Ciel. Take it easy, lady. Normal lang iyan dahil kilala mo naman siya na. Hindi na siya estranghero para sa iyo.

"Marian, una na ako?" paalam ko sa kasama ko.

Bumaling siya sa akin at ngumiti. "Sure, ingat, mukhang sinusundo ka na nga..." ang tinutukoy niya ay si Rowan na ngayon ay nakasandal na sa bumper ng kaniyang sasakyan, nakahalukipkip, nakatingin dito sa loob na dahilan para bumilis ang pintig ng puso ko! Oh goodness, anong nangyayari sa akin?!

Ngumiti ako pabalik. Nagmamadali akong lumabas ng shop. Dumiretso ako sa sasakyan para salubungin ang lalaking naghihintay sa akin.

"Hi," nakangiti niyang bati sa akin.

"H-hi..." nahihiyang pagbalik-bati ko. Nag-iinit ng magkabilang pisngi ko! "Sorry sa paghihintay."

"I don't mind it as long as I see you, my heaven." then he wrapped his arm around my waist, dinala niya ako sa passenger's seat. Bago man isara ang pinto ay bigla kong hinawakan ang necktie niya na ikinagulat niya dahil hinatak ko siya palapit sa akin. "My heaven?"

Hindi maalis ang tingin ko sa kaniya. "Rowan,"

"Hmm?" medyo malapit na ang mukha niya sa akin. May bahid na pagtataka sa kaniyang mukha.

"I thought I could be a servant of God forever. But that night you came, I made up my mind." mahina kong sambit na hindi maalis ang tingin ko sa kaniyang mga mata. "I'm a virgin but not a perfect girl... I don't have experience and you're the only one I could give you a permission to touch me. I don't think I can give you so much pleasure..." ramdam ko na ang pagwawala sa aking dibdib.

"Ciel..."

"Can we make it tonight?" diretsahan kong tanong sa kaniya. Ngumiti ako sa kaniya. "I'm tired for being a good girl, Rowan. I want to experience how to be a bad girl, sometimes."

"Oh, shit..." he slowly cussed pero sinunggaban niya ako ng isang halik sa labi. Pumikit ako. Hindi man ako marunong humalik, pilit kong tugunan iyon.

Kissing in public place? Nawawala na ang pakialam ko dahil lahat ng atensyon ko, na kay Rowan na. Ramdam ko ang pagdapo ng kaniyang palad sa aking batok na siya pagdiin pa ng mga labi niya sa akin. Through his kisses, I can feel the intense and passion. Like, it's telling me he want me...

Nang naghiwalay ang mga labi namin, isinandal niya ang kaniyang noo sa akin. Napapikit ako.

"From now on, you are f*****g mine, alone, Ciel."