สายตาที่ทอดยาวมองดูทะเลข้างหน้า เขาไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วขณะที่ภาพจากล้องวงจรปิดที่เขาเพิ่งเปิดดูยังคงติดตาและยังวนเวียนอยู่ในหัวสมองของเขา มันเหมือนเชื้อไฟที่คอยสุ่มเพิ่มความโกรธของเขาให้คุกรุ่นยิ่งขึ้นกว่าเดิม สายตาเขาชำเลืองลงมองดูนาฬิกาข้อมือ
..เธอหลับไปชั่วโมงกว่าๆ แล้ว ผู้หญิงตัวเล็กนิดเดียวแต่ก็ใจสู้ขนาดนั้น ไอ้บ้านั่นมันจะต้องได้รับผลจากการกระทำของมันอย่างสาสม ยิ่งกว่าที่มันทำกับคุณ
เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นช่วยดึงสติของเขาให้หลุดออกมาจากความคิดเหล่านั้น
“เจอมันหรือยัง”
“พวกผมเจอมันตอนกำลังขับรถเข้ากรุงเทพครับ”
“อืม อีกครึ่งชั่วโมงฉันจะเข้าไป”
เขาเดินออกไปด้านนอกของสตูดิโอ สายตามองดูลูกน้องที่กำลังเดินตรงเข้ามาหาเขา
“ถ้าดาตื่น แล้วเธอถามว่าฉันไปไหนให้บอกว่าฉันไปทำธุระ ไม่ต้องบอกเธอว่าฉันไปไหน”
“คุณธีร์เจอตัวมันแล้วเหรอครับ”
“อืม.. ฝากดูเธอด้วยนะ”
“คุณธีร์ไม่ต้อ
