“เสียงกรุ๊งกริ๊งช้อนกระทบจาน
ก้องกังวานสะท้านวิญญา
ปาดเหงื่อไหลออกจากใบหน้า
ทนตั้งตาล้างช้อนล้างจาน...”
เสียงเพลงที่น่าจะเป็นแนวเพื่อชีวิตดังเบาๆ คลอเสียงน้ำประปาที่ไหลลงซิ้งค์ล้างจาน ทำให้คนหน้านิ่งอย่างศิระวัตร บุษกร แทบหลุดขำออกมา
“จานสะอาดทยอยออกไป จานถูกใช้ทยอยกลับมา
มากับเศษอาหารคาวปลา กองพะเนินสูงมหึมา”
#เพลงเด็กล้างจาน
ศิลปิน อี๊ด โอภากุล
... ยัง ยังไม่หยุด
โดยที่ไม่รู้ตัวว่ามีใครบางคนตามเธอเข้ามาในครัวด้วย และเขาผู้นั้นกำลังยืนจ้องเธออย่างเอาเป็นเอาตาย ทำให้ธารตะวันยังคงร้องเพลงไปตามประสาแถมส่ายหัวดุ๊กดิ๊กอย่างคนอารมณ์ดีไปตามจังหวะ
“อุ๊ย !”
แต่เพราะสัมผัสของสองแขนแข็งแรงที่มีเส้นเลือดใหญ่ๆ เกร็งขึ้นมาเป็นริ้วให้เห็น โอบเข้ามารอบตัวเธอ และสองมือที่กำลังถูไถกันไปมาตรงทางที่น้ำไหลทำให้หญิงสาวเกร็งตัวจนถึงขั้นแข็งทื่อ
... มันไม่ใช่แขนของผู้หญิงอย่างเพื่อนเธอแน่ และกลิ
