CHAPTER 37 : เกินจะหักห้ามใจ [NC]

1397 Words

“พี่ช่วยทำให้ฉันได้มั้ย.. พี่ติณณ์” ประโยคเชิงร้องขอถูกส่งผ่านแววตาเว้าวอน ทำเอาใจชายหนุ่มรุ่มร้อนแทบบ้า แต่ก็ต้องสะกดกลั้นอารมณ์เอาไว้ไม่ให้ผลีผลาม “พูดอะไรออกมาเทียร์” คียติณณ์ขบกรามกรอด ทั้งที่เพิ่งจะดื่มหนักเข้าไป แต่กลับสร่างได้ง่ายๆ ไม่ถึงนาทีที่เธอเอ่ยประโยคเมื่อครู่ออกมา ร่างบางนั่งตัวสั่นราวกับลูกนกตกน้ำ คว้ามือของคนตรงหน้ามาทาบไว้ที่อกข้างซ้าย ที่ตอนนี้มันเต้นแรงจนแทบจะปะทุออกมา ทว่าจูบของเขากลับทำให้ความสั่นคลอนนี้สงบลง ราวกับสายลมบางเบาหลังคลื่นพายุโหมกระหน่ำ พลันดวงตาคู่คมก็เบิกกว้างเมื่อสัมผัสโดนผิวกายหญิงสาว หัวใจเต้นล่ำไม่เป็นส่ำพาลให้ลมหายใจติดขัดจนยากที่จะควบคุม “ทำอะไรของเธอ” “ไม่เห็นเหรอคะว่ามันเต้นจนจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว..” เทียร์รดาหอบหายใจหนัก แววตาสั่นไหวปล่อยให้น้ำตารินไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ แสงจันทร์สาดส่องมาที่เจ้าของใบหน้าขาวมีเลือดฝาด ทำให้เห็นว่าภา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD