แม้จะเพิ่งผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมา แต่เทียร์รดายังคงทำหน้าที่แสดงต่อ จนกว่าจะบอกลาตัวละครในบทบาทได้อย่างสมบูรณ์
โชคดีหน่อยที่ซีนจบนี้ถูกถ่ายที่ทะเล เทียร์รดาเลยถือซะว่าได้พักผ่อนร่วมด้วยเลย อย่างน้อยก็ห่างไกลออกจากความวุ่นวายในเมือง
ได้ซบเสียงคลื่นแบบนี้ก็ผ่อนคลายไปอีกแบบเหมือนกัน..
“น้องเทียร์” เสียงเรียกดังแว่วมาแต่ไกล
“ว่าไงคะพี่ทัพ” เจ้าของชื่อที่นั่งรอเข้าฉากอยู่บนเก้าอี้อาบแดด เงยหน้าขึ้นมองต้นตอของเสียง ก่อนจะส่งยิ้มทักทายอย่างเป็นกันเอง
“ช่วยพี่ส่งบทนี้หน่อยได้มั้ย พี่รู้สึกว่ายังทำอารมณ์ออกมาได้ไม่ดีเท่าไหร่” ชายหนุ่มที่รับบทพระเอกของเรื่องทิ้งตัวนั่งลงข้างเธอ ในมือถือบทมาด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“ระดับพี่กองทัพเนี่ยนะคะ”
“แซวพี่อีกแล้ว”
เทียร์รดานั่งหลังตัวพร้อมกับสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะหยิบบทตัวเองที่วางอยู่บนหน้าตักออกมาคลี่อ่านตาม
“มาค่ะ เดี๋ยวเทียร์ช่วยต่อบทให้”
“ขอบค
