ฝากรักที่บ้านไร่ 21
1401 Words
ไร่ปลายฟ้า
ราชสีห์บินกลับมาในช่วงเช้ามืดของอีกวันเพื่อมาให้ถึงไร่ก่อนฟ้าสางเพราะคนเป็นน้องสาวอย่างวรรณรวีโทรไปหาเขาที่กรุงเทพฯว่า เด็กสาวอีกคนที่อยู่ที่นี่หมกตัวอยู่แต่ในห้องตั้งแต่ที่เขาไปกรุงเทพฯ
" นาย....กลับมาแล้วหรอคะ " ป้าใจที่ตื่นแต่เช้ามืดเพื่อทำอาหารให้คนในบ้านรีบเดินออกมารับคนเป็นนายทันที
" เด็กนั่นออกจากห้องหรือยัง " ราชสีห์ถามกลับ
" ยังเลยค่ะนาย " ป้าใจตอบก่อนจะทำหน้าเศร้าๆ
" เอากุญแจสำรองห้องนั้นมา " ราชสีห์สั่งทันที ป้าใจจึงรีบเดินไปหยิบกุญแจสำรองมาให้เจ้านายอย่างรวดเร็ว " ป้าไปทำงานของป้าเถอะ เด็กนั่นเดี๋ยวผมจัดการเอง "
" ค่ะ " ยื่นกุญแจให้ชายหนุ่มเสร็จป้าใจก็หันหลังเดินกลับไปยังห้องครัวต่อทันที ราชสีห์เองก็ถือกุญแจขึ้นชั้นสองไปเช่นกันก่อนจะเดินเอาของไปเก็บที่ห้องตัวเองแล้วถือกุญแจสำรองเดินออกมาที่ห้องพักของกอหญ้าในเวลาต่อมา
แกกกก เสียงไขประตูเข้ามาให้ห้องของราชสีห์ไม่สามารถทำให้เจ้าของร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงไม่รู้สึกตัวเลยซักนิด ราชสีห์หยิบโทรศัพท์มือถือที่อยู่ในมือของกอหญ้าขึ้นมาดูก่อนจะเห็นว่าหน้าจอที่ค้างอยู่คือข่าวงานหมั้นของปฐพีกับพี่สาวฝาแฝดของเธอ ก่อนจะมองเห็นคราบน้ำตาที่ยังคงเปื้อนอยู่บนแก้มขาวๆ ราชสีห์จึงกดออกจากข่าวที่ว่าก่อนจะเดินเข้าไปเอาน้ำกับผ้าในห้องน้ำมาเช็ดคราบน้ำตาให้กับอีกคน
ราชสีห์เดินออกมาพร้อมกับกะละมังใบเล็กที่มีผ้าขนหนูผืนเล็กมาวางไว้ที่หัวเตียงก่อนจะหยิบผ้าขนหนูชุบน้ำแล้วบิดหมาดๆมาเช็ดหน้าให้กับเด็กสาวที่ร้องไห้จนตาบวมที่นอนอยู่ตรงหน้าเขาอย่างเบามือ นอกจากรวีแล้วก็มีแต่เด็กนี่แหละมั้งที่เขาทำแบบนี้ให้ซึ่งเขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร เช็ดไปได้ซักสักพักจู่ๆคนที่นอนหลับอยู่ก็ลืมตาขึ้นมามองตาปริบๆใส่เขา
" คุณ คุณเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง " กอหญ้าลุกขึ้นนั่งมองหน้าอีกคนให้เต็มตาอีกครั้งก่อนจะถามอย่างลนลาน
" แล้วทำไมถึงไม่ออกจากห้อง " ราชสีห์ดึงข้อมือคนที่จะก้าวลงจากเตียงเพื่อจะหนีเขาไว้ทันทีก่อนจะถามกลับ
" มันเรื่องของฉัน " กอหญ้าพยายามดึงข้อมือตัวเองออกจากมือหนา แต่ดึงยังไงก็ดึงไม่ออก
" แค่อกหักจากไอ้ดินแค่นี้ก็จะเป็นจะตายขนาดนี้เลยหรอ " ราชสีห์ที่เป็นคนเจ้าอารมณ์อยู่แล้วเมื่อเห็นท่าทีรังเกียจที่หญิงสาวแสดงออกมาใส่เขาทำให้เขารู้สึกไม่พอใจมากขึ้น
" ใช่ ฉันจะตายฉันไม่อยากหายใจแล้วพอใจหรือยัง " กอหญ้าตะโกนออกไปทั้งน้ำตา
" ฉันจะทำให้เธอลืมมันเอง " พูดจบราชสีห์จับร่างบางกดลงที่เตียงทันที
" คุณจะทำอะไร ปล่อยนะ ปล่อย อื้ออออ " ทั้งถามทั้งสั่งเสียงสั่นแต่ชายหนุ่มก็ไม่มีทีท่าที่จะปล่อยเธอเลยซักนิด แถมยังลดขยี้ริมฝีปากของเธออย่างแรงจนได้กลิ่นคาวเลือด จูบที่ดุดันและเนิ่นนานของราชสีห์ทำให้คนที่ไม่มีประสบการณ์เลยอย่างกอหญ้าแทบขาดใจ แรงทุบที่อกรัวๆของมือบางทำให้เขายอมผละออกมา เมื่อหลุดพ้นกอหญ้าก็รีบสูดอากาศเข้าปอดทันที ราชสีห์รออีกคนหายใจเป็นปกติ ก่อนจะก้มลงประกบริมฝีปากลงไปอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันแผ่วเบา ปลอบโยน ดูดดื่มจนร่างบางเริ่มคล้อยตาม ราชสีห์ใช้ลิ้นหนาไล่ต้อนลิ้นเล็กของอีกไปมาอย่างอ้อยอิ่งเหมือนต้องการสัมผัสอีกคนให้มาขึ้น กอหญ้าเองก็ไม่รู้ว่าอารมณ์ที่ตัวเองเป็นอยู่ตอนนี้จะอธิบายได้อย่างไร ความรู้สึกปั่นป่วนที่เกิดขึ้นทำให้หญิงสาวตื่นเต้น ใช่...เธอตื่นเต้นกับสัมผัสของเขา ราชสีห์ผละออกจากริมฝีปากบางอีกครั้งก่อนจะลากลิ้นชื้นผ่านลำคอขาวลงมาหัวไหล่มนพร้อมกับกดจูบลงไปหนักๆหนึ่งครั้ง
" อ๊ะ " กอหญ้าตกใจบางอย่างที่สัมผัสอยู่ตรงหน้าท้องของตัวเอง ก่อนจะเห็นว่ามันคืออะไร กอหญ้าจึงรีบหันหน้าหนีด้วยความอายทันที และสิ่งนั้นก็ทำให้เธอรู้สึกตัวด้วยเช่นกัน " ปล่อยฉัน "
" ฉันปล่อยเธอไม่ได้แล้วล่ะ เธอต้องช่วยฉัน " พูดจบราชสีห์ก็รั้งชุดเดรสของอีกคนออกอย่างรวดเร็วก่อนจะดึงชุดชั้นในสองชิ้นสุดท้ายออกไปด้วย จึงทำให้กอหญ้าเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่านอนดิ้นอยู่ใต้ร่างหนา
" คุณ ปะ...ปล่อยฉันนะ อื้อออ ยะ...อย่า ทำบะ..แบบนี้ " เสียงห้ามตะกุกตะกักของอีกคนไม่สามารถรั้งคนที่กำลังสอดนิ้วเข้ามาในร่างกายของเธอได้เลย ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุให้ราชสีห์ทำ ชายหนุ่มกดนิ้วเข้าไปสำรวจความคับแน่นของอีกคนอย่างรวดเร็ว ก่อนจะขยับเข้าออกเพื่อให้มีน้ำหล่อลื่นบางอย่างไหลออกมาจากรูสวาทที่แสนคับแน่นตรงหน้าเขา
" แน่นมาก " ราชสีห์จ้องมองนิ้วมือที่เขาใช่สอดเข้าออกไปมาอย่างรู้สึกชอบใจ ผิวเนื้อเนียนเรียบที่อยู่ตรงหน้าทำให้เขาอยากทำใช้ลิ้นหนาลงไปลิ้มลอง
" คะ...คุณ ยะ...หยุดเถอะ " กอหญ้ารั้งแขนของอีกคนไว้อย่างขอร้อง แต่ก็ไม่สามารถห้ามอารมณ์ของราชสีห์ตอนนี้ได้เลย ชายหนุ่มดึงนิ้วที่สอดอยู่ออกมาดูดน้ำสีขาวของเธอออกจากนิ้วต่อหน้าต่อตา ก่อนใบหน้าหล่อของเขาจะก้มลงไปที่เนินเนื้อของเธอแทน ลมหายใจที่เป่ารดกึ่งกลางกายทำให้กอหญ้ารู้สึกสยิวอย่างบอกไม่ถูก ไม่นานเธอก็ต้องดิ้นพล่านกับลิ้นหนาที่ก้มลงละเลงอย่างเมามันจนเธอแตกซ่านถึงฝั่งฝันไปหนึ่งครั้ง และราชสีห์ก็ดูดกลืนน้ำหวานที่ทลายไหลออกอย่างไม่รังเกียจ กอหญ้าหอบหายใจอย่างหมดแรงมองดูราชสีห์ที่ลุกขึ้นนั่งถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนหมดทุกชิ้นจนเหลือแต่ร่างกายกำยำตามฉบับหนุ่มชาวไร่ก่อนจะจับขาของอีกคนแยกออกจากกันจนกว้าง กอหญ้ายิ่งถูกจ้องก็ยิ่งอ่อนระทวย แรงปฏิเสธที่หญิงสาวปฏิเสธอยู่ตอนนี้เรียกได้ว่าแทบจะไม่มีแรงเลยด้วยซ้ำ ราชสีห์ขยับจับแกนกายขนาดใหญ่ของเขาถูไถเนินสวาทตรงหน้าอยู่อย่างนั้น
" อดทนหน่อยนะ ฉันจะทำให้เบาที่สุด " ก้มลงไปกระซิบข้างหูสวยก่อนจะค่อยๆกดตัวตนเข้าไป แต่ก็เข้าไปได้เพียงนิดเดียวเท่านั้นเพราะแรงบีดรัดทำให้ชายหนุ่มรู้สึกปวดจนต้องถอนตัวออกมา
" ปล่อยฉัน ฉันเจ็บ " ความเจ็บแทบจะเรียกสติของเธอกลับมาจนครบ แต่กลับถูกราชสีห์ก้มลงดูดกลืนเต้าสวยเข้าไปจนแทบหายใจไม่ทัน จากนั้นความเสียวซ่านก็กลับเข้ามาสู่ร่างบางอีกครั้ง ราชสีห์จึงใช้จังหวะที่เธอเผลอนั้นกระแทกจุดบอบบางของเธอเข้ามาจนสุดความยาวของแกนกายชาย
" กรี๊ดดดดด อื้ออออออ " เสียงกรี๊ดของอีกคนถูกริมฝีปากหนาปิดทันทีก็นี่มันจะฟ้าสว่างแล้วไหมละขืนมีใครเดินผ่านหน้าห้องเด็กนี่ถูกคนมองไม่ดีแน่ ราชสีห์ค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆ เมื่อเห็นว่าอีกคนปรับตัวได้จึงเพิ่มความเร็วตามอารมณ์ดิบของตนเอง บทรักเร่าร้อนที่ราชสีห์กำลังสอนให้เด็กสาวใต้ร่างดำเนินไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงฝั่งฝันด้วยกันทั้งคู่โดยที่ราชสีห์ปลดปล่อยทุกอย่างเข้าไปในตัวของอีกคนทุกหยาดหยด ส่วนกอหญ้าเองก็ผล็อยหลับไปอีกครั้งด้วยความเหนื่อย ราชสีห์จึงดึงผ้าห่มมาห่มให้ก่อนจะตัดสินใจสอดตัวเข้าไปนอนกอดร่างบางของเธอไว้แล้วหลับตามไปทันที
- Writer
