ฝากรักที่บ้านไร่ 10
835 Words
โรงแรมในเครือ สุริยะครุป
รถเบนซ์สุดหรูถูกบอดี้การ์ดหนุ่มวัยใกล้เคียงกับผู้เป็นนายขับมาจอดอยู่หน้าโรงแรมแห่งหนึ่ง ก่อนจะก้าวลงมาเปิดประตูให้ผู้เป็นนายลงจากรถและตามด้วยพนักงานโรงแรมเดินมาเปิดฝั่งหญิงสาวก่อนจะรับกุญแจรถจากมือบอดี้การ์ดเพื่อเอารถไปเก็บให้
" ตามมา " ร่างสูงบอกคนที่ตั้งแต่ลงรถมาก็เอาแต่นิ่งเงียบไม่ยอมปริปากสิ่งใดทั้งสิ้น แต่เธอก็ยังคงยืนนิ่งอยู่เช่นเดิมจนเขาต้องเอื้อมมือมารั้งข้อมือเธอให้เดินตาม
" จะพาฉันไปไหน " สายตาสีนิลตวัดมอง ก่อนจะพยายามดึงข้อมือออกจากมือหนา
" ไปทำงาน ฉันไม่ให้เธออยู่ฟรีกินฟรีหรอกนะ " ร่างสูงตอบกลับ
" งานอะไร ฉันไม่ทำ ฉันไม่เคยต้องการอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรก " กอหญ้าถามอย่างไม่พอใจ ทั้งชีวิตเธอไม่เคยต้องลำบาก อยู่ๆเขาเป็นใครกันที่จะมาบังคับให้เธอทำงาน
" เด็กเสิร์ฟในห้องอาหารของโรมแรมนี้ " หลังได้ยินคำตอบกอหญ้าก็ขืนตัวเองไว้ทันที
" ทำไมฉันต้องทำ " ถามเสียงแข็ง
" เพราะเธอไม่มีทางเลือกไง มานี่ " ราชสีห์ว่าพร้อมกับดึงข้อมือหญิงสาวให้เดินมาในห้องอาหารจนได้
" ปล่อยฉันนะ ปล่อย!!! " กอหญ้ารีบบิดแขนตัวเองออกจากเขาทันที
" สวัสดีค่ะคุณราช ต้องการให้ราตรีช่วยอะไรไหมคะ " ราตรีผู้จัดการในห้องอาหารรีบวิ่งมาต้อนรับชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของโรงแรมอย่างรวดเร็ว
" คุณราตรี ผมพาคนรู้จักมาให้คุณสอนงานเธอหน่อย สอนเหมือนพนักงานใหม่ทุกคน " ราชสีห์บอกกับผู้จัดการ
" ได้ค่ะคุณราช " ราตรีมองหน้ากอหญ้าด้วยความเอ็นดู
" คุณ!! ฉันบอกว่าฉันไม่ทำ " กอหญ้ากัดฟันบอกชายหนุ่ม
" ผมมีให้คุณเลือกสองงานเท่านั้น " ราชสีห์จ้องหน้าหญิงสาวกลับ
" อะไร !! " กอหญ้าถามหาอีกตัวเลือกหนึ่งทันที
" เป็นผู้หญิงของผม เพี๊ยะ !! " ทันทีที่ร่างสูงพูดจบ แรงตบมหาศาลจากฝ่ามือเรียวก็กระทบแก้มของเขาทันทีจนรู้สึกชาบนใบหน้า ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็มองอย่างตกใจ
" นี่เธอ !! " เขาชี้หน้าเธออย่างไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงตัวเล็กๆจะกล้าตบหน้าเขาต่อหน้าคนนับสิบ
" คนอย่างฉัน ถ้าต้องทำอะไรต่ำๆแบบนั้น ฉันขอตายดีกว่า ชีวิตฉันมันเป็นของฉัน อย่ามาทำตัวต่ำๆใส่ฉัน " กอหญ้าเชิดหน้าตอบชายหนุ่มอย่างไม่เกรงกรัว
" อะไรที่ยิ่งยาก ฉันก็ยิ่งอยากได้ มานี่ " ราชสีห์ดึงข้อมือของอีกคนออกมาทันที ร่างบางที่พยายามขัดขืนจึงถูกเปลี่ยนจากดึงแขนเป็นอุ้มพาดบ่าอย่างรวดเร็ว ราชสีห์อุ้มกอหญ้าเข้าลิฟท์ก่อนจะกดลิฟท์มุ่งหน้าสู่ชั้นบนสุดของโรงแรมทันที
ติ๊งงง เสียงลิฟท์เปิดออก ชายหนุ่มรีบเดินไปทางปีกขวาอย่างรวดเร็วก่อนจะเดินเข้าไปในห้องที่เป็นห้องพักของตัวเอง พร้อมกับโยนร่างกอหญ้าลงบนเตียงอย่างแรงจนเธอรู้สึกจุก
" คุณจะทำอะไรฉัน " หญิงสาวมองหน้าเขาอย่างระแวงระวัง
" ทำในสิ่งที่คุณจะไม่มีวันลืมเลยไงล่ะ มานี่ " สิ้นคำตอบมือหนาก็ดึงข้อเท้าของอีกคนลงมานอนราบกับเตียงพร้อมกับเขาที่คล่อมร่างเธออยู่ ก่อนจะดึงเน็คไทที่คอออกมามัดมือกอหญ้าไว้กับเตียงโดยที่อีกคนก็ดิ้นเร่าๆเพื่อให้หลุดพ้น
" กรี๊ดดดดดด ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉัน อย่ามาแตะตัวฉัน " กอหญ้าร้องกรี๊ดออกมาทันทีที่ราชสีห์ลูบขาของเธอก่อนจับลงบนหน้าอกสาวที่มีขนาดเกินวัยเอามากๆแล้วบีบหนักๆไปหนึ่งที
" ตัวเธอก็นิ่มเหมือนกันนะเนี่ย หืมมมม " ชายหนุ่มก้มลงไปกระซิบข้างหูบางของอีกคน
" อย่าแตะตัวฉัน ไอ้สวะ " กอหญ้าด่าราชสีห์อย่างเหลืออด
" อยากให้ฉันสวะนักใช่ไหม ได้ " พูดจบร่างสูงก็เปลี่ยนจากหน้าอกเป็นจุดกึ่งกลางกายของหญิงสาวทันที สัมผัสผ่านกางเกงในตัวจิ๋ว อุณหภูมิอุ่นร้อนไหลผ่านหางตาใสทันที เธอไม่รู้สึกมีอารมณ์ร่วมใดๆทั้งสิ้น มีแต่ความเจ็บปวดแล้วก็โกรธจนเจ็บใจที่ไม่สามารถทำอะไรร่างสูงได้ ก่อนจะเป็นลมไปทันที
ราชสีห์ที่เห็นว่าอีกคนนิ่งไปแล้วชายหนุ่มจึงปล่อยมือจากของสงวนของอีกคน ก่อนจะแก้มัดมือที่มีรอยแดงเป็นปื้นๆก่อนจะเช็ดหน้าที่เปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาให้แล้วห่มผ้าให้อีกคนทันที เพราะนี่เป็นแค่การสั่งสอนอีกคนของเขาเพียงเท่านั้น
- Writer
