03

1378 Words
ห้องน้ำใหญ่ในห้องนอนของพ่อเลี้ยงปฐพี ร่างที่อยู่บนบ่ากำยำยังคงดิ้นรนไม่หยุดหย่อน สองมือปัดป่ายทุบตีไปบนร่างหนา ปากก็ตะโกนก้องขอความช่วยเหลือแต่ดูเหมือนเขาจะไม่สะทกสะท้านอันใดทั้งนั้น เขาวางเธอลงบนพื้นห้องน้ำข้างอ่างอาบน้ำสีขาว และเธอก็ถือโอกาสนั้นวิ่งพุ่งออกไปที่ประตู หากแขนแข็งแรงเอื้อมไปคว้าเอวคอดแล้วดึงเข้ามากระแทกที่แผงอกกว้างไว้ได้ในทันที “ ปล่อยฉันนะ ไอ้คนบ้ากาม ไอ้ชั่ว ! ” เธอสบถด่าทั้งรัวทุบตี และอย่างไม่ได้คาดคิด เดรสสีแดงราคาแพงของเธอก็ถูกเขาปล้ำถอดออกจนได้ เหลือเพียงร่างเปลือยเปล่าขาวอวบที่มีเพียงชั้นในตัวจิ๋วสีเดียวกับเดรสที่อยู่ในมือของเขา เธอรีบงอตัว หนีบขา ยกมือขึ้นปกปิดแม้มันจะปิดไม่มิดก็ตามที “ ลงไปนั่งในอ่าง ” “ ไม่มีทาง ฉันจะ... ” “ ลงไป ! ” เสียงตวาดกร้าวจนเธอสะดุ้งเฮือก ไม่มีอะไรต้องตัดสินใจแล้วทั้งนั้น รีบลนลานทำตามคำสั่งก่อนจะกระถดตัวไปนั่งจนชิดขอบอ่างอีกด้าน เขาเอื้อมมือไปเปิดก็อกให้สายน้ำไหลรินเพิ่มระดับเรื่อย ๆ “ คุณต้องการอะไร ” เธอถามเขาเสียงสั่น จะสู้คงไม่ไหว นี่มันที่ของเขา แถมยังตัวใหญ่กำยำเบอร์นั้น ลองเจรจาต่อรองน่าจะดีกว่า เขายังยืนจังก้าอยู่ตรงนั้นนิ่ง ๆ เป็นครั้งแรกที่ทั้งคู่ได้สบตาและพิจารณากันและกัน เขาสูงมาก ไหล่กว้าง แขนขายาว มีกล้ามเนื้ออัดแน่นเป็นลอนไปทุกที่ ผิวกายใต้ร่มผ้าออกขาวเหลืองกว่ามาตรฐานชายไทย แต่ที่เลยออกมานั้นคร้ามเข้ม ใบหน้ายาวคมสัน คิ้วเข้ม ตาคมดุ จมูกโด่ง ริมฝีปากได้รูปแบบผู้ชาย ล้อมกรอบใบหน้านั้นคือไรเคราเขียวครึ้มจากการไม่ได้โกนมาสองวัน ผมรองทรงดำขลับมันยุ่งเหยิงเปียกชื้นเหงื่อที่ถูกเสยลวก ๆ แม้จะเรียกได้ว่าทั้งโกรธเกลียดหวาดกลัว แต่น้ำฟ้าก็ต้องยอมรับว่าพ่อเลี้ยงปฐพีคนนี้หน้าตาและรูปร่างดีเป็นบ้า ! ไม่ใช่แค่เธอ เขาเองที่แอบส่องอินตราแกรมเธอมาร่วมเดือน วันนี้เมื่อได้เห็นของจริงด้วยตาเนื้อ พบว่ามันดีกว่าภาพนิ่งเป็นสิบเท่า ผิวเธอขาวเนียนอมชมพู ไอ้สองเต้าที่มีชั้นในสีแดงตัวกระจิ๋วประคองเอาไว้มันทะลักล้นกะว่าฝ่ามือเขาคงไม่หุ้ม เมื่อกี้ตอนกอดฟัดกันนมเธอกับเบียดเข้ากับแผงอกเขา มันนุ่มหยุ่นดีเหลือเกิน ขาวเบอร์นั้นหัวนมคงเป็นสีชมพู อยากจับอยากบีบ อยากดูดอยากเลียเป็นบ้าเลย ! เธอหุ่นโคตรดี นมใหญ่ เอวบางไม่มีไขมันล้นมาแม้แต่นิด ก่อนจะผายออกเป็นสะโพกอวบใหญ่ เบื้องล่างที่เธอพยายามหนีบขาเอาไว้ไม่ให้เห็นแต่มันก็ปิดไม่มิดคือบิกินีตัวกระจิ๋วสีแดงเหมือนเสื้อชั้นที่ความอูมอวบมันยังแลลอดได้ให้เห็นด้วยสายตา ทั้งขาวทั้งอวบทั้งโหนกทั้งนูน แม่เจ้าโว้ย น่าเอาฉิบหาย ! “ เธอบ่นว่าร้อนไม่ใช่เหรอ ” จู่ ๆ เขาก็พูดขึ้นทำลายความเงียบด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า ดวงตาดุดันมีประกายพราวพร่างแปลก ๆ “ เอ่อ... ใช่ ” “ ก็นี่ไง ร้อนก็พามาอาบน้ำแล้ว ” “ แต่คุณก็ไม่ควรทำแบบนี้นี่คะ ” “ เธอเองก็ไม่ควรพูดจาดูถูกคนอื่นแบบนั้นเหมือนกัน ” นั่นทำให้เธอนิ่งงันไปชั่วขณะ มันก็จริงของเขา ปกติแล้วเธอไม่ใช่คนปากเสียหรือดูถูกคนอื่น แต่ความโกรธและอารมณ์หงุดหงิดมันทำให้กลายเป็นคนพาล พลอยพาลไปเสียทุกอย่าง แต่เขาเองก็มีส่วนผิดนี่นา นัดกันแล้วดิบดีไม่รู้จักมาต้อนรับขับสู้ ปล่อยให้รออยู่ได้โดยไม่บอกไม่กล่าวอะไรเลย “ ฉันผิด ฉันหงุดหงิดจนพาลไปทั่วก็ยอมรับ แต่คุณเองก็มีส่วนผิดนะคะพ่อเลี้ยงปฐพี ที่ปล่อยให้ฉันรอโดยไม่มีใครมาดูแลหรือไม่รู้อะไรเลย ”เธอหยุดพูดเพื่อรอดูปฏิกิริยาของฝ่ายตรงข้าม เมื่อเห็นว่าเขานิ่งฟัง ก็ถือเป็นสัญญาณที่ดีที่หมายถึงว่าเขายอมรับฟัง เธอจึงพูดต่อ “ หรือคุณอาจจะคิดว่าคุณเป็นพ่อเลี้ยง เป็นใหญ่ในที่นี้ เป็นเจ้าหนี้ของคุณย่าฉัน และจะเป็นเจ้านายของฉันด้วยในอนาคต จึงคิดว่าจะปฏิบัติอย่างไรก็ได้ ไหน ๆ เราก็จะตกลงร่วมงานกันแล้ว ฉันคิดว่าเราควรพูดจากันเรื่องความเท่าเทียมของมนุษย์ด้วยนะคะ ” คิ้วเข้มถูกเลิกขึ้น “ งั้นเหรอ ” “ ใช่ค่ะ ” อย่างไม่คาดคิด เขาก็กระตุกกางเกงผ้าฝ้ายตัวเก่าลงจนมันหลุดพรวดไปกองที่ข้อเท้า เหลือเพียงบ็อกเซอร์สีขาวตัวเดียวเท่านั้น ก่อนก้าวลงมานั่งกับเธอในอ่างอาบน้ำ “ เงียบนะ ! ” เขาตะคอกกันไว้ก่อน “ ถ้าเธอแหกปากล่ะก็ ฉันจะเอาอะไรอุดปากเธอซะ ! ” เขาแค่นเสียงเหี้ยมเกรียมแล้วนั่งลงอีกฝั่งของอ่างอาบน้ำ เอนหลังพิง สองแขนยกขึ้นไปวางเหยียดบนขอบอ่าง สองขายาวถ่างกว้างแล้วเหยียดมาทางเธอด้วยทีท่าสบาย ๆ น้ำเจ้ากรรมในอ่างมันเพิ่มระดับแล้วไปเปียกบ็อกเซอร์สีขาวของเขา ทำให้มันเห็นอะไร ๆ ตรงกลางระหว่างขาที่ดูเหมือนเขาอาจจะจงใจให้เห็น มันนูนยาวขึ้นรูปลำเห็นเด่นเป็นสง่า เธอรีบหุบปากฉับ รู้ทันทีอย่างอัตโนมัติว่าสิ่งนี้กระมังที่เขาจะมาใช้อุดให้เธอหุบปากได้เสียที “ คุณจะลงมาทำไม ” ถามเสียงสั่น “ ก็เห็นถามหาความเท่าเทียม ” “ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับการลงมาอาบน้ำด้วยกัน ” “ จะได้เท่าเทียมกันไง ” เขาตอบกลับอย่างยียวน พลางมองเธอด้วยสายตาวาววามแปลก ๆ “ ฉันขอร้องคุณล่ะค่ะ พ่อเลี้ยงปฐพี อย่าทำกับฉันแบบนี้ ขอให้คุณออกไปก่อน ” “ ทำไม ” “ ค่อยไปคุยกันอย่างคนมีอารยะ ” คิ้วเข้มมุ่นเข้ามาอีกครั้ง “ รู้สึกว่าเธอจะยึดติดกับความมีอารยะจังเลยนะ ” “ ไม่มากเกินไปหรอกค่ะ คนปกติธรรมดาที่ไหนก็ทำกัน ” พ่อเลี้ยงโดนเข้าให้อีกหนึ่งดอก “ นี่เธอกำลังว่าฉันไม่ปกติงั้นสิ ” “ ก็คนปกติที่ไหนเขาจะทำแบบนี้ล่ะคะ ” เขายิ้มมุมปาก ก่อนเอ่ยคำพูดออกมา “ ขอโทษฉันสิ ” นั่นทำให้เธอเบิกตากว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อหู “ อะไรนะ ?! ” “ ขอโทษ แล้วฉันจะไป ” แม้จะอยู่ในสถานการหมิ่นเหม่และเสียเปรียบ แต่ความเป็นนักสู้ เป็นหญิงแกร่งหญิงมั่นก็ทำให้เธอลืมสิ่งนั้นไปหมดสิ้น เลือดขึ้นหน้ากันเลยทีเดียว อะไร ๆ ที่อัดอั้นตันใจอยู่มันระเบิดออกมาในตอนนั้น “ ขอโทษบ้าอะไร คุณสิต้องเป็นฝ่ายขอโทษฉัน นัดมาสัมภาษณ์งานแต่ผิดเวลานัดเอง ข้อมูลอะไรก็ไม่ให้ แถมปฏิบัติกับฉันอย่างป่าเถื่อนกักขฬะ แต่ก็นั่นแหละ คงจะหามารยาทได้ยากจากเจ้าพ่อเงินกู้ใจร้ายใจดำป่าเถื่อนอย่างคุณ ตกลงว่างานที่คุณเสนอมา ฉันไม่ทำ ฉันจะกลับ และจะหาเงินมาใช้หนี้คุณแทนคุณย่าด้วยวิธีของฉันเอง ว้าย ! ” ท้ายประโยคกลายเป็นเสียงกรีดร้องเมื่อเขาเอื้อมมือไปปิดน้ำก่อนพุ่งเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว สองเรียวแขนถูกรวบขึ้นไปกดไว้บนขอบอ่างด้วยมือข้างเดียวของเขา สองเรียวขาถูกสองขากำยำของเขากดทับเอาไว้ มือหนึ่งถลกเสื้อชั้นในขึ้นเหนือเนินอก สองเต้าขาวอวบผลิพุ่งอยู่ต่อหน้า เขาก้มลงไปดมดอมคลุกเคล้าใบหน้ากับสองเต้าอวบใหญ่นุ่มนิ่มอย่างหลงใหล น้ำฟ้าเกร็งตัว หลับตาปี๋เพราะความตื่นกลัว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD