Chapter 8
1899 Words
วันต่อมา...
หลังจากที่ธาดาไปเคลียร์งานที่บริษัทเสร็จ เขาก็เดินทางกลับมาที่บ้านของตัวเองหยิบกระเป๋าเอาไปขึ้นรถจากนั้นก็ไปรับหญิงสาวที่คอนโดต่อ เขาใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไปเจอแพรีสกำลังหวีผมอยู่ตรงโซฟา วันนี้หญิงสาวอยู่ในชุดลูกไม้สีขาวยาวถึงเท้าดูเรียบร้อย
"ธาดามาแล้วเหรอ"
หญิงสาววิ่งไปกอดคอชายหนุ่มก่อนจะหอมแก้มซ้ายขวาอย่างเอาอกเอาใจ เขามองกระเป๋าของเธอก่อนจะนิ่วหน้าเล็กน้อย
"กระเป๋าอะไรตั้งสามใบ"
"ก็ใบแรกเครื่องสำอาง อีกใบชุดที่เพียงพอสำหรับสี่วัน อีกใบรองเท้าค่ะ"
เขาอ้าปากค้างมองอย่างตกใจ คนบ้าอะไรพกกระเป๋าสามใบทำอย่างกับเดินทางไปเป็นเดือน
"นี่คุณแพรีส เราไปพัทยาสามวันนะไม่ใช่สามเดือน"
"ก็เค้าต้องใช้นี่นา รองเท้าใส่อยู่ที่โรงแรม ใส่เดินเล่นทะเล ใส่กับชุดว่ายน้ำ ใส่ไปสาขา ใส่ไป.."
"พอก่อนๆ คุณเอารองเท้าที่ใส่อยู่ไปคู่หนึ่ง แล้วก็รองเท้าใส่ไปทำงานอีกคู่พอ ส่วนรองเท้าแตะเดี๋ยวไปหาซื้อเอา"
เขาเดินไปเปิดกระเป๋าของหญิงสาวดู หยิบแค่รองเท้าส้นสูงคู่เดียวให้เธอเอาติดตัวไปด้วยเท่านั้น ส่วนกระเป๋าเครื่องสำอางไม่ได้ใหญ่อะไรมากพอรับได้
"เอาสองใบนี้พอแล้วกัน"
"ธาดาอ่ะ อีกใบเอาไปด้วยนะเค้าถือเองก็ได้"
หญิงสาวหันไปอ้อนชายหนุ่ม เขาส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะถือกระเป๋าไปให้แค่สองใบเท่านั้น แพรีสกระทืบเท้าอย่างขัดใจก่อนจะเดินตามชายหนุ่มไปอย่างเซ็งๆ
"คนใจร้าย"
"ไม่ต้องเลย ผมมีเป้ใบเดียวก็พอแล้ว แต่คุณล่อไปสามใบบ้ารึเปล่า"
"ตัวเองไม่เข้าใจหรอก ชิ"
หญิงสาวขี้เกียจต่อปากต่อคำกับชายหนุ่มก็เลยยอมๆไป เปิดประตูรถขึ้นไปนั่งระหว่างรอเขาเก็บของให้เรียบร้อยจากนั้นทั้งสองคนก็เดินทางไปพัทยา โดยเขาก็แวะให้เธอถ่ายรูปไปตลอดทาง ทั้งคาเฟ่แสนน่ารัก จุดเช็คอินที่ใครก็แวะผ่านเขาพาเธอไปหมด
"อร๊ายยย มุมนี้สวย"
เธอถือแก้วกาแฟยืนโพสต์ท่าสวยงามอยู่ตรงมุมหนึ่ง ธาดาหยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมาถ่ายนายแบบคนสวยก่อนจะเลื่อนดูภาพที่มีมากกว่าร้อยอย่างเหนื่อยใจ
"พอแล้วคุณแพรีสถ่ายภาพเป็นร้อยแล้ว ไปโรงแรมเถอะ"
หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะกอดแขนชายหนุ่มเอ่ยขอบคุณที่ยอมตามใจเธอถึงได้ภาพถ่ายเยอะมากขนาดนี้
"พอแล้วก็ได้ค่ะขอบคุณมากนะคะใจดีที่สุดเลย"
"ไม่เก็บไว้ถ่ายชุดว่ายน้ำอะไรของคุณบ้างเหรอ จะอัพยังไงไหวภาพเยอะขนาดนี้"
เขาส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะพาเธอไปขึ้นรถจากนั้นก็พากันเดินทางไปยังโรงแรมที่จองไว้ เขาจองห้องพักแบบส่วนตัว เปิดผ้าม่านเดินออกมาจากห้องนอนก็เจอสระว่ายน้ำแบบส่วนตัวมองเห็นวิวทะเลสวยงามมากตามราคา
"อร๊ายยยย ทำไมสวยเวอร์ขนาดนี้ ตัวเองจองราคาเท่าไหร่เนี่ยต้องแพงแน่นอนเลย"
"คืนละสี่หมื่น ผมจะมาพักผ่อนไง"
เขาวางกระเป๋าของหญิงสาวลงกับพื้นหยิบของจำเป็นออกมาเตรียมไว้สำหรับพรุ่งนี้เช้า ส่วนแพรีสวิ่งวุ่นไปทั่วห้องซนอย่างกับลิง ตั้งแต่มาถึงยังไม่ยอมหยุดนั่งเลย
"ฮ้า! บรรยากาศดีมากเลย ท้องฟ้าสวยจัง"
หญิงสาวเอ่ยออกมาเสียงสดใส หยิบโทรศัพท์มาถ่ายบรรยากาศท้องทะเลอันแสนสงบก่อนจะอัพสตอรี่ในโซเชียล ให้เพื่อนๆได้เห็นบรรยากาศอันสวยงามในค่ำคืนนี่ ธาดาเดินมาใกล้หญิงสาวดึงเธอให้ลุกขึ้นเพราะนี่มันก็ค่ำมากแล้ว เธอควรจะไปอาบน้ำนอนพักผ่อนระหว่างรออาหารมาส่ง
"ไปอาบน้ำนอนพัก ผมสั่งมื้อค่ำไว้แล้ว"
"ได้ค่ะ อ่อเรื่องห้องพักตัวเองคงเบิกที่ทำงานไม่ได้แน่เลย เดี๋ยวเค้าโอนให้นะว่าแต่คุณจองกี่คืน"
"ไม่ต้องอ่ะผมจ่ายไปแล้ว คุณสนุกไปเถอะไม่ต้องสนใจเรื่องค่าใช้จ่าย"
เขาเอ่ยออกมาเสียงเรียบไม่ได้มีความตกใจในราคาที่ต้องจ่ายในแต่ละวันเลย ปกติเขาไปเที่ยวต่างประเทศแพงกว่านี้อีก ไม่เห็นจะเดือดร้อนอะไรเลย
"แต่ว่ามันแพงนะ ถ้าตัวเองเอาบัตรเครดิตรูดก็จะเสียเงินเยอะเป็นหนี้อีก ไหนจะดอกเบี้ยแสนแพง"
"ผมไม่ได้รูดบัตรเครดิตไม่ต้องห่วง"
เขาพาเธอไปยังห้องอาบน้ำ ส่งผ้าเช็ดตัวไปให้ขี้เกียจจะฟังเธอพูดและบ่นเหมือนแม่อีกคน แพรีสยังคาใจว่าทำไมเขาถึงมีเงินมาจ่ายห้องแพงขนาดนี้ หรือว่าเขาแอบรับงานนอก
"คุณมีงานพิเศษทำเหรอ ทำไมมีเงินเยอะจัง"
"อืม รับงานนอกหลายอย่างเลยพอใจยัง"
เขาเอ่ยออกมาอย่างตัดรำคาญหญิงสาวจะได้ไม่ต้องมาบ่นเขาอีก เธอร้องอ่อออกมาอย่างเข้าใจก่อนจะยิ้มกว้างออกมาแล้วเดินไปอาบน้ำจากนั้นก็มานั่งทานมื้อค่ำตรงริมสระ เป็นเมนูอิตาเลียนทั่วไปและมีสลัดผักให้เธอด้วย
"อร่อยจังมิน่าถึงแพง ตัวเองพรุ่งนี้ทำงานเสร็จพาเค้าไปถ่ายรูปชุดว่ายน้ำริมชายหาดนะ"
"อืมได้สิ เสร็จงานก่อนแล้วกัน"
เขาชวนเธอทานต่อจนอิ่มจากนั้นก็พากันไปนอนพักผ่อนในห้องสวีทสุดหรูหรา ใช้เวลานี้พักผ่อนมีความสุขกันให้เต็มอิ่มพรุ่งนี้จะได้ตื่นมาสดชื่นพร้อมทำงาน
วันต่อมา...
แพรีสนั่งเฝ้าธาดาทำงานอยู่ที่สาขา ส่วนเธอก็ทำเป็นตรวจงานอย่างอื่นเพราะไม่อยากให้ใครสงสัยเรื่องของเราทั้งสองคน ตอนแรกเลขาเมษาจะตามมาด้วยซ้ำแต่เธอห้ามเอาไว้และสั่งให้เธอรักษาการแทนที่บริษัท ไม่อย่างนั้นอดเที่ยวกับธาดาแน่นอน
"เสร็จแล้วครับ"
เขาบอกหญิงสาวเสียงปกติ เธอพยักหน้ารับรู้ก่อนจะหันไปบอกลาพนักงานทุกคนให้ตั้งใจทำงานและพูดให้กำลังใจทุกคนในการทำงาน
"ฉันกลับก่อนนะคะ ขอให้ทุกคนทำงานให้เต็มที่นะคะ กฎของบริษัทเราทุกคนที่เดินเข้ามาคือลูกค้า จะซื้อหรือไม่ซื้อก็ต้องบริการอย่างดีที่สุด"
"เข้าใจค่ะคุณแพรีส สวัสดีค่ะเดินทางปลอดภัยนะคะ คุณธาดาด้วยนะคะ"
"เช่นกันค่ะ"
"ลาก่อนครับ"
เธอและธาดายิ้มออกมาก่อนจะเดินออกไปพร้อมกัน พอเข้ามานั่งในรถก็พากันกลับโรงแรมแล้วเตรียมพร้อมสำหรับชุดบิกินี่ตัวจิ๋วไปถ่ายรูปเล่นริมชายหาด
"เปลี่ยนชุดสิจะได้ไปกัน"
เขาปล่อยให้หญิงสาวไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำของเธอ ไม่นานหญิงสาวก็เดินออกมากพร้อมกับเรียกให้ชายหนุ่มดูชุดของเธอว่าโอเครึเปล่า
"ธาดาชุดนี้โอเคมั้ยคะ"
เขาเงยหน้าจากโทรศัพท์มองหญิงสาวในชุดบิกินี่สีแดงตัวจิ๋วก่อนจะเบิกตากว้างออกมาอย่างตกใจ ภาพที่เห็นคือหญิงสาวใส่บิกินี่สีแดงตัวจิ๋ว โชว์ให้เห็นเนินอก เอว แผ่นหลัง แก้มก้นทุกอย่างเผยให้เห็นผิวอันขาวผ่อง
"ชุดอะไรเนี่ย"
"เอ้า ก็ชุดว่ายน้ำไงคะ นี่มีอีกตั้งสองชุดนะสวยมากเลย แพรีสชอบมากเลยค่ะ อ๊ะ!"
เขาลุกขึ้นไปอุ้มเธอเอาไว้ก่อนจะพาไปโยนลงบนเตียงนอนแล้วจัดการถอดชุดของเธอออกจนหมด
"ธาดาคุณจะทำอะไรเนี้ย"
"มีอารมณ์อ่ะชุดมันสวยไง งั้นผมขอกินคุณก่อนให้อิ่มแล้วจะพาไปถ่ายรูปโอเคมั้ย"
เขาต่อรองหญิงสาว เธอพยักหน้าตกลงทันทียอมให้เขามีความสุขก่อนสักแป๊บจะได้ไปถ่ายรูปต่อ
"ก็ได้ค่ะ อ๊ะ ธาดาใจเย็นสิคะ"
เธอร้องครางออกมาก่อนจะกอดรัดชายหนุ่มตอบรับสัมผัสของเขาอย่างเต็มใจ ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ เธอเหนื่อยจนเผลอหลับไปตื่นมาอีกทีก็เป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าแล้ว
"ธาดาเค้าไม่ได้ไปถ่ายรูปเลยนะ"
"พรุ่งนี้ก็ได้"
เขาเอ่ยออกมาก่อนจะดึงหญิงสาวมาไว้ในอ้อมกอด จากนั้นทั้งสองคนก็เผลอหลับไปอีก เชื่อมั้ยว่าสองวันที่ผ่านมานี้จนวันที่จะกลับบ้าน เธอยังไม่ได้ใส่บิกินี่ออกไปถ่ายรูปเลยสักนิด เพราะเขาเอาแต่ชวนเธอเล่นจ้ำจี้บนเตียงทุกเวลาที่อยากพอเสร็จเธอก็เหนื่อยเพลียจนเผลอหลับไปตื่นมาอีกทีเขาก็จัดเธอต่ออีก...
"ตัวเองเค้าจะไปถ่ายรูปไง อ๊าย ไม่เอาแล้วนะเค้าไม่ยอมแล้ว"
หญิงสาวโวยวายออกมาเสียงดังลั่น ธาดาลุกขึ้นจากเตียงนอนถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงเรียบ
"แดดข้างนอกร้อนอ่ะ ใส่ชุดถ่ายที่สระได้มั้ย เดี๋ยวถ่ายรูปให้"
"ก็ได้ค่ะ งั้นเปลี่ยนชุดแป๊บนะ"
หญิงสาววิ่งไปเปลี่ยนชุดบิกินี่ที่เตรียมมาก่อนจะวิ่งไปลงสระว่ายน้ำเพื่อรอชายหนุ่มมาถ่ายรูปให้ ธาดาเดินถือกล้องออกมาหน้าบึ้งก่อนจะเตรียมกล้องถ่ายให้เธอ
"ตัวเองถ่ายให้เค้าหน่อยค่ะ"
"ลงน้ำไปอีกนิด อีก อีกนิด"
หญิงสาวลงไปในน้ำโผล่มาแต่ช่วงคอเท่านั้น เขาให้เธอถ่ายแบบนี้ไม่รู้กี่ภาพไม่มีอะไรถูกใจเธอเลยจนจะกลับบ้านอยู่แล้ว บิกินี่ที่ซื้อมาอีกสองชุดก็ยังไม่ได้ใช้เลย ทำไมเขาถึงเป็นคนแบบนี้เนี่ย
"ตัวเองมันไม่สวยอ่ะ"
"สวยแล้วไง"
"มันเห็นแค่หลังเนี่ย ข้างหน้าก็เห็นแค่หัวเอาอะไรมาสวย"
เขาทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ก่อนจะปล่อยให้เธอว่ายน้ำเล่นไปประมาณครึ่งชั่วโมง จากนั้นก็พากันไปเก็บของเพื่อเดินทางกลับ
"เค้ายังไม่ได้ไปถ่ายรูปที่ทะเลเลยนะ ตัวเองอ่ะเอาแต่ขังเค้าไว้ในห้อง"
"ขังตอนไหน คุณไม่ตื่นเองนี่"
เขายักไหล่ไม่รู้ไม่ชี้ก่อนจะทำการเช็คเอาท์ออกจากโรงแรม ก่อนเดินทางเขาพาหญิงสาวมาเดินเล่นริมชายหาด ถ่ายภาพให้เธอกับชุดลูกไม้สีชมพู ผมยาวสยายใบหูทัดดอกไม้สีสวยดูน่ามองมากจริงๆ
"ชุดบิกินี่ยังไม่ได้ใส่เลยอ่ะ ชิ"
"รอบหน้าจะพามาใหม่ ค่อยใส่ก็ได้"
"ตัวเองอ่ะถึงตอนนั้นมันก็ตกรุ่นแล้วดิ"
เธอกอดอกมองเขาอย่างขัดใจ ธาดาเดินมากอดคอหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะพาเดินเล่นไปเรื่อยๆรับบรรยากาศแสนบริสุทธิ์
"เดี๋ยวถึงตอนนั้นจะซื้อคอลเลคชั่นใหม่ให้"
"สัญญาแล้วนะ"
"อืม สัญญา"
- Writer
