" คุณ ปันไปก่อนนะ พี่ก้องอยู่หน้าคอนโดแล้ว" ไมค์นั่งมองคนน้องวิ่งวุ่นไปทางนั้นทีทางนี้ที เขาบอกว่าไม่ต้องตื่นมาทำอะไรให้เขาก็ไม่ฟัง เมื่อคืนปันและเขาเหนื่อยกับงานมากเลยหลับกันตั้งแต่ไม่ถึงสี่ทุ่ม ส่งผลให้มี๊ของอันอันต้องวิ่งวุ่นในตอนเช้า
" ครับ เดินทางดีๆ " ร่างสูงเอ่ยบอกคนรักที่กำลังกวาดมือถือ สายชาร์จ พาวเวอร์แบงค์ กระเป๋าสตางค์และอะไรอีกหลายอย่างลงในกระเป๋าใบเล็กก่อนจะสะพายใส่หลัง สายตาจับจ้องคนแม่แต่มือหนายังทำหน้าที่ได้ดี ไมค์เกาคางแมวขนปุยที่นอนแหมะอยู่บนตักเขาได้เกือบยี่สิบนาทีแล้วระหว่างที่ดูคนรักเก็บของ
" จุ๊บ ฝากดูแลอันอันด้วยน้า มี้ไปก่อนนะคะอันอัน " ปากเล็กโน้มลงมากดจูบไมค์เบาๆก่อนจะผละออกแล้วยิ้มให้ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น ไม่มีการสัมผัสเนื้อตัว มีเพียงแค่ริมฝีปากทั้งสองที่แตะกัน แต่กลับทำให้ไมค์ยิ้มออกมาเป็นยิ้มแรกของเช้าวันนี้หลังจากที่นั่งหน้าบูดใส่เขาอยู่นานเพราะเขาไปนาน
