Chapter 13
1645 Words
ช่วงเย็น…
ญาดาเลือกชุดที่ต้องการและไม่ลืมที่จะเลือกให้ชายหนุ่มด้วยจะได้เข้าชุดกัน เธอเป็นชุดสีขาวยาวจนถึงข้อเท้าและมีปีกกับมงกุฏด้วย ส่วนของเฮียอาร์ตเขาเป็นสูทดูดีเข้ากับชุดของเธอ
“พอยัง”
“พอแล้วค่ะแค่นี้ก็พอแล้ว ส่วนรองเท้าเดี๋ยวใส่ที่เฮียซื้อให้ก็ได้ค่ะ เข้าชุดกันเลย”
“โอเคงั้นเฮียไปจ่ายเงินก่อน แล้วเดี๋ยวเราไปหาของอร่อยกินกัน”
ญาดาพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะเดินออกไปยืนรอหน้าร้านให้เขาจ่ายเงินเสร็จจากนั้นก็ควงแขนกันเดินทางกลับไปร้านประจำที่หน้าทางเข้าไร่
“ไปกินหมูสามชั้นกันดีกว่า คิคิ”
และเมื่อมาถึงหญิงสาวก็วิ่งเข้าไปในร้านหมูกระทะด้วยความตื่นเต้นสุดขีดเมื่อเฮียอาร์ตพาเธอมากินของอร่อยอีกรอบหนึ่ง ช่วงหลังเขาทำงานและประชุมบ่อยมากจึงทำให้ไม่ค่อยมีเวลาพาเธอออกไปจากไร่แต่วันนี้เอาแค่หน้าทางเข้าไร่ก็พอ ขอให้ได้กินของที่ชอบเถอะ
“เอาสามชั้นเยอะๆค่ะ”
“ได้จ้ะจัดให้เลย”
เขายิ้มกว้างออกมาก่อนจะสั่งเมนูหลายอย่างแบบที่เธอชอบกิน เห็นบอกว่าพี่สาวชอบชวนกินแต่เธอไม่ค่อยไปลองด้วยเพิ่งรู้ว่าเธอพลาดมาตลอดที่ไม่ยอมเปิดใจกินของพวกนี้ มันอร่อยมากและเธอจะกินอีกเรื่อยๆแต่ก็ต้องดูแลตัวเองและรู้จักออกกำลังกายควบคู่กันไป
“มาแล้วอ่ะลุยได้”
“งื้อออ สามชั้นที่ชอบ”
ญาดายิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีก่อนจะนั่งกินไปคุยกับชายหนุ่มไปเพลินๆ และมีข้อความส่งมาในโทรศัพท์ของเธอบังเอิญเห็นจึงรีบกดดูเพราะไม่อย่างนั้นชายหนุ่มจะสงสัยเอาได้
‘ว่างออกมาเจอกันมั้ย’
‘ญาดาอยู่เชียงใหม่ค่ะ พี่แบงค์จะมาหาเหรอไง’
‘พรุ่งนี้พี่ไปเชียงใหม่พอดี งั้นเรามาเจอกันหน่อยมั้ยพี่มีของมาฝากด้วยนะเดี๋ยวเอาไปให้’
ญาดาเผลอเบะปากออกมาก่อนจะวางโทรศัพท์ลงเพื่อขอเวลาคิดก่อน เธอแสร้งทำเป็นกลับไปคืนดีกับเขาเพื่อที่ยัยเอิงเอยมันจะเจ็บปวดเพราะสามีไม่รัก แต่ดูเหมือนว่ารายนั้นจะโง่มากจับไม่ได้สักที เธอก็สะอิดสะเอียนที่จะคุยด้วยเต็มทนแล้ว สงสัยต้องกระตุ้นอะไรบางอย่างซะแล้ว
‘ได้ค่ะเจอกันตอนเที่ยง เดี๋ยวส่งโลเคชั่นไปอีกที’
‘โอเคค่ะเจอกัน’
แบงค์ยิ้มออกมาอย่างดีใจที่พรุ่งนี้จะได้เจอญาดาผู้หญิงที่เขารักที่สุด ไม่ใช่ว่าเขาไม่รักเอิงเอยแต่มันเป็นความรู้สึกที่แตกต่างกันมากกว่า ญาดาคือผู้หญิงที่มีคุณค่าที่สุดและทำให้เขาเสียดายมากถ้าต้องเสียเธอไป เขาจะพยายามยื้อไว้ทุกทางเพื่อให้ได้เธอมาในที่สุด
“ยิ้มอะไรคะพี่แบงค์”
เขาหันไปมองภรรยาก่อนจะยิ้มกลบเกลื่อนแล้วรีบเดินไปสวมกอดเธอไว้หลวมๆ
“พรุ่งนี้พี่ต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัด ก็เลยคิดว่าจะซื้ออะไรมาฝากเราดี”
“ไม่ต้องเอาอะไรมาหรอกค่ะแค่พี่กลับมาหาเอิงเอยก็พอแล้ว ว่าแต่ไปที่ไหนคะให้หนูไปด้วยมั้ย”
เธอเสนอตัวไปเป็นเพื่อนอีกอย่างคือระแวงด้วยเอาจริงๆก็คือไม่ไว้ใจนั่นแหละ เธอจะไม่ปล่อยให้เขามีคนอื่นแน่นอนยังไงเขาต้องเป็นของเธอคนเดียวเท่านั้น
“หนูท้องอยู่นะจะเดินทางลำบากมั้ย”
เขาไม่อยากให้เธอไปเพราะถ้ารู้ว่าแอบไปหาญาดาเป็นเรื่องแน่นอน และจากการที่เขาจะง้อแบบจริงจังมันจะพังไปหมด
“ก็ท้องไม่ใหญ่ขนาดนั้นเสียหน่อย เดินทางสบายมากค่ะว่าแต่ไปที่ไหนคะ”
“เชียงใหม่นะ…”
เขายิ้มแห้งออกมาอย่างกังวลกลัวว่าเธอจะตามไปด้วยและเขาอาจจะทำอะไรลำบากขึ้นไปอีก และที่นั่นเป็นบ้านเกิดซึ่งเธอแวะไปหาพี่ชายในระหว่างที่เขาทำงานดีกว่า
“งั้นหนูไปด้วยค่ะแต่ว่าจะแวะไปหาพี่ชาย ส่วนพี่แบงค์ก็ไปทำงานได้เลยค่ะพี่ค่อยมารับหนูตอนเสร็จ”
“เอางั้นก็ได้นะงั้นพี่จองตั๋วเครื่องบินเลย”
เขาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกก่อนจะรีบไปจองตั๋วเครื่องบินให้เรียบร้อยและก็ดูเธอไม่สงสัยอะไรอีกซึ่งมันก็ดีแล้ว
ทางด้านของญาดาหลังจากที่เธอทานของอร่อยเสร็จก็เดินทางกลับมาพร้อมกับเฮียอาร์ต เขาถือถุงเสื้อผ้ามาให้เธอถึงในห้องนอนจากนั้นก็แยกย้ายกันไปนอนพักผ่อนและวันนี้เขาจะไม่ไปกวนเธอเพราะกวนหลายวันแล้วเดี๋ยวจะกลายเป็นเฮียโรคจิตเอาได้
“เฮียไปนอนก่อนนะ”
“ให้มันนอนจริงนะคะไม่ใช่แอบเนียนมานอนห้องญาดาทุกคืน”
เธอกอดอกมองชายหนุ่มอย่างหมั่นไส้ เขากระแอบออกมาเล็กน้อยก่อนจะยักไหล่อย่างไม่สะทกสะท้าน
“เนียนอะไรก็คนมันง่วงเลยบังเอิญเผลอหลับเฉยๆ”
“บังเอิญเก่งเนาะ…”
เธอจิ๊ปากใส่ชายหนุ่มอย่างหมั่นไส้ก่อนจะปิดปาะตูกลับเข้าไปในห้องนอนทันที เฮียอาร์ตยืนยิ้มอยู่คนเดียวเหมือนคนบ้า ท่าทางเขาจะหลงเด็กคนนี้เสียแล้ว ยิ่งรู้จักยิ่งรู้ว่าเธอเป็นเด็กที่นิสัยดีและน่ารักมาก ชอบอะไรเหมือนกับเขาดูเหมือนว่าจะเข้ากันได้ดีด้วยนะ อาจจะต้องให้เวลาเธออีกสักหน่อยแล้วค่อยคุยถึงเรื่องอนาคตร่วมกัน
วันต่อมา…
ญาดาใช้โอกาสที่เฮียอาร์ตเผลอไปข้างนอกขอลาพี่ลี่ออกไปทำธุระสักสองสามชั่วโมง และเธอแอบเอาเบอร์โทรศัพท์ของเอิงเอยจากโทรศัพท์ของเฮียอาร์ตส่งข้อความไปให้ข้อมูลเธอว่าสามีของเธอกำลังนัดกับผู้หญิงที่ร้านอาหารตามโลเคชั่นที่ส่งไป และตอนแรกเธอจะไปหาพี่ชายพอได้รับข้อความจึงเปลี่ยนใจย้อนกลับไปตามที่ข้อความบอกเพราะเธออยากจะรู้ว่าตกลงเขามาทำงานหรือนัดใครไว้กันแน่
“พี่กำลังคิดจะทำอะไรกันแน่พี่แบงค์”
ญาดามาถึงที่ร้านอาหารตามที่นัดกับชายหนุ่มไว้ เธอใส่ชุดน่ารักมากมาเจอเขาและเป็นชุดที่เฮียอาร์ตซื้อให้เธอด้วย เธอแค่จะเอาคืนที่มันมาแย่งแฟนเธอไปโดยการที่ทำให้เอิงเอยมันรู้ตัวว่า เธอแย่งไปได้แค่ตัวแต่หัวใจอยู่กับเธอต่างหาก
“ญาดาพี่คิดถึงจังเลยค่ะ”
แบงค์เห็นญาดาก็เดินมาจะสวมกอดแต่หญิงสาวเอียงตัวหลบเพราะไม่อยากให้ชายตรงหน้าแตะต้องตัวเธอมันน่าขยะแขยงที่สุด
“ใจเย็นสิคะคนเยอะแยะอายคนอื่นบ้างสิคะ”
“ขอโทษค่ะพี่แค่…”
เขาก้มหน้าลงต่ำอย่างรู้สึกผิด ถ้าเขาซื่อสัตย์กับเธอมากกว่านี้ตอนนี้เราคงจะได้แต่งงานกันแล้ว ถ้าเขายับยั้งชั้งใจได้มันคงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น
“นั่งก่อนสิคะ”
“ค่ะ”
ญาดาเดินไปนั่งลงตรงที่นั่งก่อนจะเปิดเมนูดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย หญิงสาวเหลือบสายตามองไปโดยรอบหาเอิงเอยและเธอก็เดินเข้ามาทันที เธอหันไปยิ้มให้ชายหนุ่มก่อนจะเอ่ยเสียงหวาน
“พี่แบงค์ยังรักญาดาอยู่มั้ยคะ”
หญิงสาวเอ่ยถามเสียงหวาน เอิงเอยที่เดินเข้ามาหมายจะตบสั่งสอนศัตรูหัวใจก็หยุดชะงักไปเพราะเธอเองก็อยากจะรู้ว่าเขารู้สึกยังไงในตอนนี้
“รักสิคะ พี่รักญาดาเสมอ”
เขาเอ่ยออกมาตามความจริง ถึงแม้ว่ามีความจำเป็นจะต้องรับผิดชอบผู้หญิงอีกคนแต่เขาจะไม่โกหกหัวใจตัวเองว่ามันอยู่กับใคร ญาดาเหลือบสายตามองเอิงเอยอย่างผู้ชนะ หล่อนจะได้รู้ว่าที่ทำไปทุกอย่างเธอไม่เคยชนะเลยสักนิด
“ได้ยินรึยังว่าเค้ารักฉันไม่ใช่เธอ”
แบงค์นิ่วหน้าเล็กน้อยอย่างมึนงงก่อนจะหันไปมองตามสายตาก็ต้องเบิกตากว้างอย่างตกใจที่เห็นเอิงเอยยืนอยู่ข้างหลังของเขา ญาดายิ้มเยาะก่อนจะถือกระเป๋าเตรียมจะออกไป
“นี่เหรอคะงานของพี่ งานของพี่คือมาหาอีนี่เหรอ”
“เอิงเอย… ใจเย็นก่อนนะพี่อธิบายได้”
เขาพยายามให้เอิงเอยใจเย็นให้มากที่สุดเพราะถ้าเธอเครียดมันจะส่งผลต่อลูกในท้อง หญิงสาวกำมือแน่นร้องไห้ออกมาอย่างอัดอั้น คำว่ารักที่ออกมาจากปากของชายหนุ่มมันไม่ได้มีไว้บอกเธอแต่บอกกับผู้หญิงอีกคนที่ไม่ใช่ภรรยาของเขา
“เคลียร์กันเองนะฉันไม่ยุ่ง อ่อ ฉันไม่เอาหรอกผู้ชายแบบนี้อ่ะเธอเอาไปเถอะจ้ะ และก็ไม่ต้องเครียดนะสู้ๆพยายามเข้าเดี๋ยวสักวันหนึ่งผู้ชายเค้าก็รักเองแหละ”
ญาดาทำหน้าแสร้งเหมือนเห็นใจเอิงเอยมากก่อนจะถือกระเป๋าเดินออกไปอย่างอารมณ์ดี เอิงเอยร้องกรี๊ดออกมาเหมือนคนบ้า เธอใจแทบขาดที่รับรู้ว่าสามีไม่เคยลืมผู้หญิงอีกคนได้เลย
“กรี๊ดดดดดดด”
“ใจเย็นก่อนพี่ขอโทษ”
“ขอโทษเหรอ ยังมีหน้ามาขอโทษอีกเหรอ ฉันเกลียดแกอีญาดา ฉันจะตามจองล้างจองผลาญแกแน่นอนเตรียมตัวไว้เลย กรี๊ดดดดดด”
- Writer
