หลังจากที่พี่เคนเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้ว ฉันก็รีบยกมือขึ้นทาบลงที่หน้าอก เพราะหัวใจยังเต้นสั่นหวั่นกับใบหน้าหล่อเหลาของเขาไม่หยุด “มันจะแค่ไหนกันวะ” ใช่ ที่เขาทำเมื่อกี้ฉันไม่ได้เกรงกลัวเลยสักนิด เพราะการเล่นบทให้ดูดุจริงจังจนน่าเกรงขามเพื่อให้ฉันหยุด ใครก็ทำได้ เพราะฉันยังเชื่อในสิ่งที่ฉันเห็นเขาตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ ถ้าเขาแบดบอยจริง เรื่องอะไรเขาจะปล่อยให้ฉันทำแบบนี้กับเขาตั้งไม่รู้กี่รอบ และฉันก็ยังเชื่อในประสบการณ์ที่มี ตัดสินตัวตนเขา.... แต่ก็นั่นแหละถึงจะไม่ได้เนิร์ดจริงอย่างที่แสดงให้ฉันเห็นอยู่ก็แล้วไง ฉันไม่กลัวที่จะโดนเขาจับกดหรอก เพราะฉันนี่แหละที่จะจับพี่เคนกดก่อนเอง.... ....คอยดูนะ จะเอาให้จำไม่ได้เลยว่าเคยเกลียดฉัน . . ฉันกลับมานั่งลงที่เก้าอี้เหมือนเดิม ไม่นานพี่ธามกับซิลฟี่จะเปิดประตูห้องเข้ามา “พี่เคนไปไหนวะ” ซิลฟี่ถามขึ้นเมื่อเห็นเซลีนนั่งอยู่ที่โต๊ะคนเดียว “หล