รักครั้งสุดท้ายของนายเย็นชา

บทที่ 3 ไม่กินซ้ำ

ผมเห็นกลุ่มของนิชา รุ่นน้องที่โรงเรียนเก่าเข้ามา

ที่โรงอาหารของคณะ เพิ่งรู้ว่าพวกน้องเขามาเรียนที่นี่ ปกติผมไม่ค่อยสนใจใครเท่าไหร่ ขี้เกียจ ให้ชีวิตอันสุขสงบต้องวุ่นวาย มันน่ารำคาญ ที่ผมรู้จักกับน้องเขา เพราะเพื่อนของผมเคยชอบน้องตอนที่เรียนโรงเรียนเดิม ถ้าจากสายตาไอ้รุจตอนนี้มันก็ยังคงชอบน้องเขาอยู่ ผมไม่อยากยุ่งเรื่องของเพื่อนปล่อยให้มันจัดการเอง ผมแค่มองเพื่อนอยู่ห่างๆ

"เชี่ยรุจ นั่นน้องนิชากับเพื่อนป่าววะ น้องมันโคตรสวยเลย มาอยู่นี่ได้งัยวะ มากันทั้งแก๊งค์เลยดูสวยขึ้นมากทุกคน" ไอ้ดิวมันชอบทำตัวเป็นกระต่ายตื่นตูม บางทีผมรู้สึกรำคาญที่มันพูดมาก ผมมองไปยังกลุ่มนิชาเห็นมาครบกันทุกคน คงไม่คิดจะแยกจากกันบ้าง เหมือนกลุ่มพวกผม แต่มีอยู่คนหนึ่งในกลุ่มนั้น ที่เอาแต่จ้องผม ถ้าจำไม่ผิดเคยได้ยินไอ้ดิวพูดถึง น่าจะชื่อกันยาหรือเปล่า ผมไม่ค่อยสนใจจึงจำไม่ค่อยได้ เหมือนน้องมันจะมีปัญหาอะไรกับผมรึเปล่า

"ไอ้เตแกสังเกตุน้องกันยาเพื่อนน้องนิชารึเปล่า" ไอ้ตาต้ามันถามผม มันก็รู้ว่าผมไม่สนใจใคร ยังจะถามผมอีก

"ทำไมวะ" ผมอยากรู้มันจะพูดอะไร

"น้องเขามีปัญหาอะไรกับมึงรึเปล่าเห็นจ้องเขม็งเลย" ผมมองตามไอ้ตาต้า ผมสังเกตุมาสักพักแล้ว แต่ขี้เกียจพูดถึง ผมเป็นคนขี้รำคาญ จึงชอบอยู่คนเดียวเงียบๆ คนจึงมองว่าผมเย็นชา เป็นเจ้าชายน้ำแข็ง แต่ผมค่อนข้างอารมณ์ร้อนง่าย แต่ผมจะเก็บอาการเก่งไม่แสดงออก ไม่ชอบให้ใครมาเดาความรู้สึกเรา

"คงมองไปงั้นแหละ คงแปลกใจที่เห็นพวกเรา มึงจะสนใจไปทำไม"

"น้องเขาสวย น่ารักแบบน่าทะนุถนอมเลยนะเว้ย สวยไม่แพ้นิชา มึงดูสิหนุ่มจ้องตาเป็นมัน กลุ่มนี้เขาสวยมาก เรียกว่าเป็นแก๊งค์นางฟ้าได้เต็มปาก สวยกันคนละแบบ" ไอ้ตาต้าวันนี้ดูจะพูดมากเป็นพิเศษ ผมไม่ได้สนใจ อยากมองก็มองตามสบาย ไอ้ดิวมันยังขลุกอยู่กับกลุ่มนั้น ผมแอบมอง เห็นมันคุยกับกันยา ยื่นโทรศัพท์ให้กัน ไหนมันเคยชอบนิชา สองคนนั้นซุบซิบคุยกันสนุกสนานหัวเราะ และจ้องมาที่ผม กลายเป็นว่าตอนนี้ผมสบตากับกันยา น้องมันมองผมบ่อยจนเริ่มอึดอัดผมจึงส่งสายตา ไม่พอใจกลับไปให้ จนกันยาต้องหลบตาผม

"กลุ่มนั้นสวยกันทุกคนเลย มึงไม่สนใจใครบ้างเหรอไอ้เต" ไอ้ดิวมันได้เบอร์กลุ่มนั้นมาทุกคน มันจึงกลับมานั่งที่โต๊ะ มันชอบเข้าหาสาวสวยทุกคนเลยหรืองัย

"กูไม่ชอบตามใคร" ผมไม่อยากวิ่งตามใคร ถ้าตามมากๆแล้วชอบทำตัวเป็นเจ้าของ ผมไม่ชอบแบบนั้น ผมได้ครั้งเดียวแล้วจบ ไม่กินต่อ ผมจะนั่งรอกินเหยื่อแบบเงียบๆ ไม่ชอบให้ใครรู้ และผมบอกทุกคนที่ผมนอนด้วย ว่าจบที่ครั้งเดียว ไม่ต้องวุ่นวายมาคอยเซ้าซี้ มันน่าเบื่อ และผู้หญิงที่ผมนอนด้วยจะเข้าใจ ผมชอบเลือกเหยื่อไม่กินมั่วเหมือนได้ดิว กับได้ตาต้า

"ครับเพื่อน ไอ้พ่อน้ำแข็ง กูอยากรู้ว่าจะมีสาวคนไหนทลายกำแพงน้ำแข็งคนอย่างมึง" ไอ้ดิวมันว่าให้ผม คนแบบผมไม่คิดจะให้ใครเข้ามามีบทบาทในชีวิตผมแน่นอน ผมขี้เกียจเอาใจ และไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย มันไม่อิสระ ไม่อยากไปนั่งเฝ้าใคร ชีวิตนี้ไม่คิดจะทำแบบนั้น จบก็คือจบ

"มึงก็ไปว่ามัน กูเห็นสาวๆชอบวิ่งเข้าหาคนแบบมันทั้งนั้น จนมันเลือกเหยื่อได้ มันจึงไม่จำเป็นต้องแคร์ เพราะมีผู้หญิงพร้อมจะวิ่งใส่มันตลอด แต่มันดันชอบหนี" ไอ้ตาต้ามันสาธยายผมเสียยาวยืดจริงอย่างมันว่า ผมไม่ได้ว่าผมดีนะครับ ผมก็ชอบจับเหยื่อ และเป็นเสือร้ายคนหนึ่ง ผมไม่สนใจที่เพื่อนผมพูด ปล่อยพวกมันพูดไป

สาวๆกลุ่มนั่นเดินออกไปแล้ว ไอ้ดิวก็ชวนออกตี้ มันชอบไปล่าเหยื่อ และลากมากิน

"คืนนี้ตี้กันเปล่าพวกมึง เราไม่ได้ออกล่ากันหลายวันแล้วนะ" ถ้าทางมันจะว้อนท์มาก

"กูไม่ไป" เสียงไอ้รุจที่ดังมาก่อน ผมรู้ว่ามันจะไปไหน คงไม่พ้นเรื่องนิชา

"กูก็ไม่" ผมไม่จำเป็นต้องไปออกล่า เพราะมีเหยื่อมาให้กินถึงที่ ถ้าไม่เด็ดผมคงไม่เลือกให้มาหา

"เออไม่ไปก็ไม่พวกมึงนี่" ไอ้ดิวมันก็ใช่ย่อยที่ไหน ถ้ามันอยาก เด็กในสต๊อกมันก็เยอะ ที่มันอยากไปคงอยากไปหาอะไรสนุกๆทำมากกว่า

ผมกลับมาที่คอนโด เพื่อรอเหยื่อที่กำลังจะมาเสริฟถึงที่

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง

ผมเดินมาเปิดประตู ไม่รอช้าผมลากการ์ตูนดาวนิเทศปีสอง เข้าห้องเชือดโดยไม่ถามไถ่ให้เสียเวลา

"อ๊าา~~ พี่เตเอาแรงๆ เลยค่ะ อ๊ะอย่างนั้นการ์ตูนเสียว" เสียงร้องครวญครางด้วยความเสียว ผมตอกอย่างแรงไม่สนใจอะไร ตอนนี้ต้องการปลดปล่อย การ์ตูนพยายามนัวจูบผม

"ฉันไม่ใช้ปากกับใคร" ผมเบือนหน้าออก และตอกด้วยความดิบ เพื่อปลดปล่อยน้ำ ผมไม่มีการเล้าโลมผู้หญิงด้วย มันเสียเวลาถ้าผมไม่คิดสนใจ ผมแค่ต้องการเอา

"พี่เต การ์ตูนจะเสร็จ เอ็นพี่เตใหญ่ถูกใจการ์ตูนมาก การ์ตูนทนไม่ไหวแล้ว อ๊าา!! ซี๊ดด!! มะไม่ไหวขอแรงๆค่ะ" ผมไม่ชอบให้ผู้หญิงมาสั่งผม เซ็กส์ผมดูดิบเถื่อนตามอารมณ์ความอยาก

"อ๊าาา/อ๊าาา" เสียงผมกับการ์ตูนที่เสร็จสมเรียบร้อย ผมถอดถุงยางที่เต็มไปด้วยน้ำขาวขุ่นทิ้งถังขยะ และลุกขึ้นหยิบผ้าเช็ดตัวพันรอบเอวสอบ เดินเข้าห้องน้ำ

"พี่เตไม่ต่ออีกเหรอคะ การ์ตูนยังอยากได้อีก" เสียงเธออ้อนวอนขอมีต่อ ผมบอกแล้วถ้ากินแล้วไม่เด็ดจริงผมไม่ต่อครั้งที่สอง ของเธอน่าจะผ่านการใช้งานมาเยอะ เอ็นผมใหญ่มาก ร่องเธอยังไม่ฟิต มันไม่ทำให้ผมติดใจถึงขั้นกินต่อ

"ฉันกินแค่ครั้งเดียว ถ้าเด็ดถึงจะต่อ เธอคงรู้เรื่องพวกนี้ของฉันอยู่บ้าง เสร็จแล้วก็กลับได้แล้ว" ผมไม่ได้สนใจว่าเธอจะกลับยังไง หรือถ้าเธออยากอยู่ก็ให้อยู่ห้องนี้ได้ คอนโดผมมีสองห้องนอน ห้องเล็กผมเอาไว้ใช้สำหรับเชือด ส่วนห้องนอนผมไม่เคยให้ใครเข้า การ์ตูนทำหน้าผิดหวังที่ผมไม่ต่อกับเธอ ผมเป็นคนที่ไม่ชอบกินซ้ำ

ติ๊ง ติ๊ง

เสียงแจ้งเตือนไลน์ดังขึ้น ผมมองที่หน้าจอ ต้องทำหน้าแปลกใจ แต่ผมไม่ชอบกดเข้าไปอ่านถ้าไม่สำคัญ ผมปล่อยไว้แบบนั้น ไม่สนว่าเธอต้องการอะไร และได้ไลน์ผมมาแบบไหน